Drzwi — Prawdopodobnie jeszcze nie zamknięte.

Pytanie (1915) — Czy jest jeszcze możność, dla tego, co się ofiarował w obecnym czasie, należenia do klasy Oblubienicy, czy też powalanie już skończone?

Odpowiedź — Czynimy tu różnicę między ogólnym powołaniem, a zamknięciem drzwi. Nasze wyrozumienie jest, że ogólne powołanie skończyło się, gdy dostateczna liczba została zaproszona i zaproszenie zostało przyjęte w roku 1881, lecz zaproszeni mieli być doświadczani i próbowani, a ci, co wytrwają wiernymi aż do końca, zostaną uznani za zwycięzców. Inni, co nie okażą się zupełnie wiernymi uczynionemu przymierzu w ich codziennym życiu, z czasem zostaną wykreśleni z listy, co będzie dowodem, że nie okazali się zupełnie wiernymi. W ten sposób opuszczone miejsce będzie do zajęcia przez kogo innego. Zapeł­nianie opróżnionych miejsc nie wymaga nowego powołania, lecz jedynie pozwolenia wejścia na miejsce tego co ustąpił.

Nasze pojęcie w tej sprawie jest, że wielu z tych, co się ofiarowali przed rokiem 1881 nie utrzymało się, zatem jest >123< możność dla tych, co się ofiarowują teraz, uczynić powołanie i wy­bór pewnym przez wierne i gorliwe ofiarowanie ziemskich dóbr na korzyść niebieskich.

W każdym razie, gdy poznamy naszą niedoskonałość i do­broć Bożą, wówczas nie może być nic bardziej rozsądnego, jak oddać się zupełnie Bogu. Powinniśmy być radzi, że Ojciec Nie­bieski ma o nas staranie, bez względu, że da nam jaką nagrodę. Możemy być pewni, że tak wielki Król, jakim jest nasz Bóg, udzieli dobre dary tym, którzy są Jego. Innymi słowy, gdy Ma­luczkie Stadko zostanie skompletowane. Pan Bóg nagrodzi w inny sposób tych, co posiadają ducha posłuszeństwa i ducha ofiarniczego. — 229

Drzwi — Ich zamknięcie.

Pytanie (1908) — Czy drzwi mają być zamknięte podczas gdy niektórzy będą pozostawać w ciele, znosząc dalsze doświad­czenia, czy też drzwi zostaną zamknięte, gdy ostatni członek zo­stanie przemieniony?

Odpowiedź — W przypowieści o mądrych i głupich pannach mamy powiedziane, że one wszystkie były pannami. Ta przy­powieść nie odnosi się do świata, lecz jedynie do tych, co wycze­kują przyjścia Oblubieńca i przygotowują się do wesela. Przy­powieść o mądrych i głupich pannach wykazuje, że między wy­czekującymi Oblubieńca, którzy Go się spodziewali i mieli na­dzieję udać się na wesele, były dwie klasy, jedna klasa mądrych, a druga głupich. Klasa mądrych w czasie właściwym będzie zdolną rozeznać i usłyszeć kołatanie Oblubieńca i zostanie prze­budzoną przez to kołatanie. One zrozumieją, że Oblubieniec przy­szedł, i będą mieć olej w swoich lampach, nie znajdą się w ciem­ności, ażeby ów dzień zachwycił ich jako złodziej.

Z tym światłem umiejętności w owym czasie pójdą za swym Panem i wejdą z Nim na wesele. Na ile ja rozumiem, przy­powieść ta jest w procesie wypełniania się, niektórzy już we­szli na wesele, inni zaś mają nadzieję uczynić taki postęp, aby również mogli tam wejść. Trzeba zauważyć, że zanim tam dojdziemy jest możność upadku, możność odwrócenia się, stać się głupimi pannami i dać możność takiemu który przedtem nie należał do klasy mądrych panien, aby zajął jego miejsce. Przy­powieść postępuje dalej. Ktoś może wypaść z klasy mądrych i popaść do klasy głupich i odwrotnie, zanim dostanie się na we­sele. Gdy ostatni członek wejdzie nikt więcej nie będzie mógł tam się dostać i na tym koniec. Gdy ostatni członek będzie wypróbowany, dojdzie do uzupełnienia i przejdzie poza zasłonę, drzwi wtedy zostaną zamknięte, ponieważ tych, co mają się tam znaleźć ma być sto czterdzieści cztery tysiące, lub jakakolwiek liczba, jeżeliby ktoś uważał, że ta liczba jest symboliczną.

Ja nie wiem, czy to jest liczba literalna, lecz ja myślę, że jest literalną. Jednak bez względu, czy jest literalną, czy sym­boliczną, w każdym razie liczba jest ograniczoną, jaką Bóg zamierzył, aby stanowiła klasę wybranych. Obowiązkiem >124< naszym jest, ażebyśmy nasze powołanie i wybór uczynili pewnym i dostali się do tej klasy wybranych.

Jest powiedziane: Staraj się, aby twojej korony nie wziął kto inny. To pokazuje, że liczba koron jest ograniczona. Jeżeli dla kogo została odłożona korona to powinien się starać, by nie okazać się głupim, aby wystąpić z rzędu, ale biedź w dalszym ciągu i baczyć, żeby nie zabrakło oleju; powinien także starać się być wiernym aż do końca, a wtedy otrzyma koronę; lecz gdyby okazał się niewiernym, korona przestanie być jego i kto inny zajmie jego miejsce. Korona ma być zajętą.

Drzwi nie będą prędzej zamknięte, aż ostatni członek tam wejdzie, a gdy liczba zostanie dopełnioną, drzwi zostaną zam­knięte. To samo jest przedstawione w innym obrazie, w którym Jezus przedstawiony jest jako Głowa Kościoła, który jest Jego ciałem, a my członkami ciała Chrystusowego; te wszystkie człon­ki są w zupełnym komplecie. Apostoł Paweł mówi: Nie może rzec oko ręce: Nie potrzebuję ciebie itp., ponieważ naj­mniejsza część ciała jest potrzebna. W ten sposób jest przed­stawiony obraz zupełności ciała Chrystusowego. W typach było pokazane, że nikt nie mógł być Arcykapłanem, gdy miał zbytni palec u ręki, lub u nogi, albo gdyby mu brakowało którego z członków. Dlaczego ? Dlatego, że Najwyższy Kapłan był fi­gurą na udoskonalony i uwielbiony Kościół, który nie będzie miał ani jednego członka mniej, ani za wiele, ale zupełną liczbę, jaka jest potrzebna do zupełności ciała. — 229