Spłodzenie I ożywienie — Objawienie tychże.

Pytanie (1907) — Porównując płód duchowy z cielesnym, jakich mamy spodziewać się objawów spłodzenia, a jakich oży­wienia?

Odpowiedź — Powiedziałbym raczej, że porównując duchowe z cielesnym spłodzeniem, nie możemy spodziewać się żadnych objawień przy spłodzeniu. Jest faktem, że ma ono miejsce a za­demonstrowanie tego przychodzi dopiero później. Tak więc, jeżeli jesteśmy spłodzeni ż ducha świętego, możemy mieć pewną świa­domość tego, ale zewnętrzne zademonstrowanie nie będzie zbyt widoczne dla kogokolwiek innego. Możliwe, że będzie jakieś za­manifestowanie tego dla innych, gdy ożywienie, okazanie ener­gicznej ruchliwości będzie wskazówką osobistego życia. Kiedy więc jesteśmy spłodzeni z ducha świętego, to śmiertelne ciało nasze bywa ożywione, pobudzone do służby Bożej i zaczynamy odczuwać miłość, która pobudza nas do służenia Prawdzie i bra­ciom, oraz do czynienia dobrze wszystkim ludziom, gdzie tylko mamy sposobność. >576< — 37

Spłodzenie — Duchowe, rzeczywiste czy poczytane.

Pytanie (1909) — Czy duchowe spłodzenie jest stanem rzeczywistym, czy tylko poczytanym? Czy w Wielkim Gronie będzie ktoś taki, który osobiście nigdy nie miał naznaczonego miejsca w Małym Stadku?

Odpowiedź — Na ile to pojmujemy, w Wielkim Gronie nie będzie nikogo takiego, któryby nie miał sposobności należenia do Małego Stadka, lecz chybił z powodu niedostatecznego wy­pełnienia swoich ślubów poświęcenia.

Wyjątkiem będą tylko ojcowie Starego Testamentu, którzy rzeczywiście należą do tej samej klasy, lecz nigdy nie byli po­wołani wysokim powołaniem. Oni dobrowolnie poświęcali wiele i cierpieli wiele, mieli też wielki zaszczyt u Boga, lecz są oni tą częścią Wielkiego Grona, czyli klasy Lewitów, którzy nie mieli sposobności wejścia do Małego Stadka.

Co do duchowego spłodzenia, czy ono jest rzeczywiste, czy tylko poczytane, powiedziałbym, że ono jest rzeczywistą spra­wą. Co mamy rozumieć przez rzeczywistą sprawę? Niektórzy myślą, że rzeczywistością jest tylko coś takiego, co mogą wi­dzieć i dotykać. Duchowe spłodzenie nie jest rzeczywistością w znaczeniu, iż jest namacalne, lecz jest w tym znaczeniu, że jest ono istotnym faktem a nie tylko teorią. Jak możemy to wiedzieć? W ten sposób bracia: Pańskie zarządzenie jest, że ci, co zostali spłodzeni duchem świętym muszą być narodzeni z du­cha albo umrzeć śmiercią wtóra. Wyście w rzeczywistości oddali ziemską naturę, musieliście to uczynić zanim zostaliście uznani w ogóle. Kto wyrzeka się praw restytucyjnych ma do czynienia z Bogiem, z którym nie można igrać. Jest to sprawa tak rzeczy­wista, że kto raz wyrzeknie się ziemskich praw, nie może ich już nigdy otrzymać z powrotem. — 38

Spłodzenie — Do natury Boskiej czy Duchowej?

Pytanie (1909) — Czy bywamy spłodzeni do Boskiej, czy do duchowej natury?

Odpowiedź — Na to odpowiadam, że Boska natura jest du­chową naturą. W 1 tomie Wykładów Pisma świętego pisaliśmy, że zostaliśmy spłodzeni do Boskiej natury, lecz wi­dząc, że bardzo wielu z dzieci Bożych spotyka na wiele trudności w tym względzie, zatem uważaliśmy za właściwe usunąć tę trudność, przez zastąpienie wyrazów Boska natura na wyrazy duchowa natura. Ta zmiana nie oznacza w rzeczywistości żadnej zmiany. Wyrażenie, że zostaliśmy spłodzeni do Boskiej natury, i że Boska natura jest duchową naturą, uważamy za właściwe.

Pismo święte jasno dowodzi, że zostaliśmy spłodzeni do Boskiej natury. Apostoł Piotr mówi: Bardzo wielkie i kosztowne obietnice są wam darowane, abyście się przez nie stali, uczestnikami Boskiego przyrodzenia (natury). Te kosztowne obietnice Boskiej natury, chwały, czci i nieśmiertelności, są tą siłą zapładniającą, która wchodzi do serc naszych, i którą Pan Bóg sprawuje w nas przez ducha świętego, chęć i pragnienie wykonywania Jego woli. Pan Bóg dopomaga nam w drodze >577< naszej, abyśmy mogli nasze powołanie i wybór uczynić pew­nym. Zostaliśmy powołani do uczestnictwa w Boskiej naturze. Czy zostaliśmy spłodzeni do tejże natury? Tak, jesteśmy po­wołani w jednej nadziei powołania naszego, bez względu, czy kto osiągnie Boską naturę, lub nie, to jednak jest jedną i taż samą nadzieją.

Jak może to być, bracie Russell, że Wielkie Grono nie osiągnie Boskiej natury, a jednak obie klasy zostały spłodzone? To może być w ten sposób, drodzy bracia, (do czego może nam posłużyć ilustracja z natury): Sprawa spłodzenia z ducha świę­tego jest opartą na podobieństwie spłodzenia istoty ludzkiej. Przy naturalnym narodzeniu, zapłodnienie bywa takie same, bez względu czy istota ma być płci męskiej, lub żeńskiej. Tu mamy dwie klasy, które Pan ma zamiar rozwinąć z tego zapłodnienia, to jest, członków Swojego Ciała i Wielkie Grono. Prowadząc tę rzecz dalej, ci, którzy tę rzecz badali dowodzą, że dopiero w trze­cim miesiąca po spłodzeniu, można orzec, czy mające się na­rodzić dziecię będzie płci żeńskiej, czy męskiej. Podobnie rzecz ma się i w sprawie duchowej. Po spłodzeniu z ducha świętego nikt nie może powiedzieć, czy spłodzony otrzyma Boską naturę, lub nie. Sprawa waży się. Ono zależy od tego, jak przyjmujemy Słowo wszczepione. Jeżeli w kim odzywają się chęci czynienia woli Bożej i czyni ją, natenczas należy on do klasy Maluczkiego Stadka. — 38