Kozieł wypuszczalny — Przedstawia spłodzonych z Ducha.

Pytanie (1907) — Ponieważ kozioł wypuszczalny nie był ofiarą i nie wchodził do Świątnicy, czy mógł on przedstawiać spłodzonych z Ducha ?

Odpowiedź — Cielec też nie wchodził do Świątnicy lub Świątnicy Najświętszej, ani wchodził tam kozioł Pański, stąd i kozioł wypuszczalny nie mógł wchodzić do Świątnicy, ani do przedziału Najświętszego. Jeżeli fakt ten miałby dowodzić że klasa przedstawiona w koźle wypuszczalnym nie jest spłodzoną z ducha, to podobny argument trzeba by stosować także do klasy kozła Pańskiego, jak i do samego Pana przedstawionego w cielcu. Do Przybytku wnoszoną była tylko krew tych bydląt i to wszystko. Ci co reprezentowani są w koźle wypuszczalnym, przedstawieni są na razie w ciele Najwyższego Kapłana, jak na przykład, Jezus; Najwyższy Kapłan, w Swoim pierwszym ofiarowaniu krwi cielca, przedstawiony jest jako sam wnoszący Swoją własną krew Wy i ja nie jesteśmy w tym wcale przedstawieni. Jezus wszedł do przedziału Najświętszego, aby okazać się przed obliczem Bożą za nami i dokonać ubłagania za grzechy nasze.

Następnie On wyszedł aby ofiarować kozła Pańskiego i zabrał krew tegoż kozła. W tej czynności jak widzicie, w tym koźle przedstawieni byli członkowie Jego ciała i Pan wszedł do Świątnicy z krwią tegoż kozła; lecz sam kozioł był przedstawiony w kapłanie. W pierwszej ofierze, cielec przedstawiony był w kapłanie, podobnie teraz kozioł przedstawiony jest w kapłanie, który dokonuje tej ofiary.

Klasa kozła wypuszczalnego jest na razie również przedstawiona w ciele Najwyższego Kapłana; to znaczy, że członkowie tej klasy, gdy uczynili swoje poświęcenie, wliczeni byli wtedy w poczet członków Ciała Chrystusowego, a dopiero gdy zaprzestali postępować tą drogą i dopełniać swej ofiary; oni przestali być zaliczani do członków ciała Chrystusowego i stali się gronem podrzędnym, klasą niegodną miejsca w ciele Chrystusowym. >242< — 630

Królestwo — Wyrzucone dzieci Królestwa.

Pytanie (1906) — Proszę wyjaśnić Mateusza 8:12. Jak mogą dzieci królestwa być wyrzucone w ciemności zewnętrzne, gdzie będzie płacz i zgrzytanie zębów, podczas gdy wielu ze wschodu i od zachodu i od południa siedzieć będzie z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie?

Odpowiedź — Odpowiadam, że Pan omawiał tu sprawę królestwa ziemskiego, z ziemskimi dziećmi królestwa; i mówił im, że ponieważ odrzucili Go, przyjdzie czas, że i oni będą odrzuceni. Pan Jezus tłumaczył im sprawy duchowe, ale nie starał się wytłumaczyć różnicy pomiędzy niebieskimi i ziemskimi częściami nowego królestwa. Nie było rzeczą właściwą, aby im to wyjaśnić. Nie byli oni jeszcze spłodzeni z ducha świętego i nie potrafili oceniać rzeczy duchowych, choćby im Jezus o nich mówił. Dlatego to, Pan nasz we wszystkich swoich naukach, w ciągu trzech i pół lat Swego posłannictwa nie starał się nauczać rzeczy duchowych. Nauczał ich jedynie rzeczy ziemskich. Rzeczy wyższe od ziemskich Pan określał w przypowieściach i niejasnych mowach. Powiedział też uczniom, mogącym przyjąć te poselstwa, że przyjdzie czas w przyszłości, po Jego wstąpieniu do Ojca, że duch święty zstąpi i te rzeczy im przypomni i da wyrozumieć — lecz tylko im a nie innym. Takim jak byli ci, do których Jezus mówił przy tej okazji i którzy Go odrzucali, nie było zamierzone aby wyraźnie zrozumieli ziemskie i niebieskie fazy królestwa.

Najlepiej dla nich było, gdy Pan przemawiał do nich według ich własnego poziomu myślenia, że: Abraham, Izaak, i Jakub będą w królestwie, nie mówiąc, czy na ziemskich lub też niebieskim poziomie. Z innych wyjątków Pisma Świętego wiemy, że siedzieć będą oni na poziomie ziemskim, ale Pan nie uważał za stosowne wyjaśniać im szczegółów tej sprawy, powiedział tylko, ci święci ojcowie będą w królestwie, oraz że inni, przyszedłszy, przekonają się, iż zamiast być towarzyszami Abrahama, Izaaka i Jakuba w królestwie, jak to mieli nadzieję będąc z narodu wybranego przez Boga, znajdą się odrzuceni. A kiedy przyszedł na nich płacz i zgrzytanie zębów? Odpowiadamy, że przeszli płacz i zgrzytanie zębów na końcu ich wieku. Ci, którzy odrzucili Pana, przekonali się, że wielki ucisk przyszedł na ich naród i to odpowiada bardzo dobrze tej części Pańskiego oświadczenia. W przyszłości, gdy przebudzą się z śmierci, przekonają się jak wielki popełnili błąd. Prorok mówi o nich, że patrzeć będą na Tego, którego przebodli i będą z tego powodu gorzko płakać. — 421