Urim I tumim — Boska odpowiedź.

Pytanie (1911) — W jaki sposób Bóg odpowiadał przez Urim i Tumim?

Odpowiedź — Nikt nie wie na pewno Jak to było czynione. Napierśnik noszony przez arcykapłana, na którym znajdowało >638< się dwanaście drogich kamieni z napisem jednego z pokoleń na każdym kamieniu, był prawdopodobnie zabierany przez arcy­kapłana do miejsca Najświętszego, gdy jakie zapytanie było przedstawiane Bogu. Na przykład: Czy mamy iść do wojny, czy nie iść? Czy mamy czynić to czy owo? Przypuszczanym jest, że w Świątnicy Najświętszej, w jakiś sposób dawana była odpowiedź, może przez to, że kamienie napierśnika błyszczały, czy jakkolwiek; jednak wszystko to jest tylko domysłem, pewności w tym niema żadnej. Odpowiedź miała być tylko, tak albo nie. Gdyby kamienie pozostały ciemnymi, to miało być, nie; gdyby błyszczały, to tak, w odpowiedzi na przedstawione pytanie. Jeżeli pytanie dotyczyło pewnego pokolenia, to kamień przedstawiający dane pokolenie błyszczałby albo pozostawał ciemnym. Jednak wszystko to jest tylko domysłem. — 728

Usprawiedliwienie — Świata na końcu Tysiąclecia.

Pytanie (1907) — Kiedy świat będzie usprawiedliwio­ny, na początku czy na końcu Tysiąclecia?

Odpowiedź — Odpowiadamy, że świat zostanie usprawie­dliwiony na końcu Tysiąclecia. Stosownie do naszego zrozu­mienia Pisma świętego postępowanie Boga z światem nie będzie takie samo jak Jego postępowanie z Kościołem. Teraz ci, którzy wierzą, są indywidualnie uznawani jako usprawiedliwieni. Zważ­cie, że nie są oni usprawiedliwieni lecz są uważani za uspra­wiedliwionych. Słowo usprawiedliwienie znaczy uczynić kogoś sprawiedliwym, prawym, a przecież sami wiecie, że ciało wasze nie jest sprawiedliwym i ja także wiem, że ciało moje nie jest takim. Wierzenie w Jezusa Chrystusa nie uczyniło ciała naszego sprawiedliwym, nie doprowadziło naszych władz umysło­wych do doskonałej równowagi, ani uczyniło nas doskonałymi pod jakimkolwiek względem. Lecz inaczej będzie się Pan ob­chodził z światem. Postępowanie Jego z światem, jak nam powiada Pismo Święte, będzie rzeczywistym istotnym uspra­wiedliwieniem. Zamiast mówić ludziom w Tysiącleciu: Jesteś­cie usprawiedliwieni przez wiarę. Pan oświadczy: Bądźcie posłuszni prawom tego królestwa, a jeżeli będziecie posłuszni, dochodzić będziecie stopniowo do doskonałości, a przy końcu Tysiąclecia staniecie się doskonałymi zupełnie i będziecie spra­wiedliwi. Nie będą wówczas ludzie usprawiedliwieni, lecz będą sprawiedliwymi. Taka jest obietnica Boga dla ludzi, że przy­wróci ich ponownie do rzeczywistej doskonałości. — 396

Usprawiedliwienie — a uświęcenie przez krew.

Pytanie (1909) — Proszę wytłumaczyć jaka jest róż­nica pomiędzy usprawiedliwieniem przez krew Jezusa a uświęceniem przez krew przymierza?

Odpowiedź — Jesteśmy usprawiedliwieni przez krew Jezusa w takim znaczeniu, że zdajemy sobie sprawę z tego, iż ta krew, czyli śmierć Chrystusa, zapłaciła karę za grzech, oraz że z łaski >639< Bożej i przez zastosowanie tej krwi do domu wiary, od dnia zesłania ducha świętego, ktokolwiek ją przyjmuje wchodzi pod warunki tego usprawiedliwienia. W obecnym czasie usprawie­dliwienie to przechodzi przez Kościół a ostatecznie przejdzie przez Izraela na cały świat ludzkości, ale cała zasługa tego po­chodzi z krwi Chrystusa. Usprawiedliwia to nas do natury ludzkiej. Nikt nigdy nie został usprawiedliwiony do natury duchowej, ani była taka natura dana komukolwiek przez uspra­wiedliwienie. Usprawiedliwienie znaczy "uczynienie prawym." Cały świat znajduje się pod potępieniem, jest niesprawiedliwym, jest nieprawym, zaś żeby mógł być przywrócony do Boga, po­trzebuje usprawiedliwienia. W obecnym wieku ono jest tylko przypisane przez wiarę w krew Jezusa Chrystusa.

A teraz druga część pytania: Co znaczy być uświęconym przez krew przymierza? Jesteśmy uświęceni przez krew Nowego Przymierza, ponieważ jest to dla nas sposobność, czyli przywilej mieć styczność z Nowym Przymierzem i z ofiarą Chrystusa. Jak? Pan Jezus zaprasza was i mnie teraz, gdyśmy już zostali usprawiedliwieni przez krew Jezusa, abyśmy się poświęcili, to jest stawili ciała nasze ofiarą żywą, świętą i przyjemną Bogu. Po co mamy to czynić? Abyśmy mogli uczestniczyć w Jego cierpieniach, w Jego ofierze, aby być członkami ciała Jego teraz, w składaniu krwi naszej, czyli życia naszego w związku z pieczętowaniem Nowego Przymierza, które w łączności z Izraelem ma błogosławić wszystkie narody świata. Jest to bardzo ważne pytanie, więc nie jestem pewnym czy dosyć wy­raźnie je wytłumaczyłem. Kto nie zrozumiał tego dość wy­raźnie, proszę podnieść rękę. (Nikt nie podniósł ręki.) Jestem bardzo z tego zadowolony.

Ale podkreślając ważność tej sprawy mogę powiedzieć, że usprawiedliwie­nie przychodzi przez krew Jezusa, podczas gdy uświęcenie przychodzi przez nasz przywilej cierpienia z Nim, w związku z przelaniem krwi naszej, czyli śmierci ciała naszego, co ma zapieczętować Nowe Przymierze. Gdyby to Nowe Przy­mierze nie miało być zapieczętowane, to wy ani ja nie mieli­byśmy sposobności wydawania naszego życia z Jezusem. — 395