Poświęcenie — o majątku I dzieciach.

Pytanie (1909) — Czy poświecona osoba ma przywilej za­pisania jakiejś części poświęconej własności swoim dzieciom lub żonie?

Odpowiedź — Myślę, że jest obowiązkiem wszystkich rodzi­ców troszczyć się o utrzymanie swoich rodzin. Na przykład, przypuśćmy, że macie pół tuzina dzieci, a niektóre z nich są małe, macie wobec nich obowiązek jako rodzice. Uznaliście za właściwe sprowadzić je na świat, więc macie pewną wobec nich odpowiedzialność, zwłaszcza w tej części ich życia, w której one nie są zdolne same się utrzymać. Jeżeli byłbym ojcem dzieci, uwa­żałbym za właściwe pozostawić im część własności, jaką zgromadziłem lub zarządzałem. Nawet gdybym był pewien, że nie będzie to miało żadnej wartości po dziesięciu latach, uważał­bym za właściwe aby odłożyć dla dzieci pewną część. Nie trak­towałbym ich z tego samego punktu widzenia, jakbym sam sie­bie oceniał, ale traktowałbym ich z ich własnego punktu widzenia.

Nie rozumiem jednak, że to jest wszystko, co można powie­dzieć o tym pytaniu. Jeżeli ojciec ma dużo pieniędzy, to czy ma uważać, że one należą do jego dzieci i że powinien te pieniądze między nie podzielić? To jest inna kwestia. Utrzymywanie tych którzy są zależni od nas, jest jedną rzeczą, a dysponowanie na­szymi pieniędzmi to druga rzecz. Mamy zdać sprawozdanie przed Bogiem a nie przed naszymi dziećmi. Są to dwie odrębne sprawy. >437< Bóg czyni nas odpowiedzialnymi za nasze dzieci w czasie kiedy one potrzebują naszej opieki i wymaga abyście je w jakiś sposób zaopatrzyli. — 144

Poświęcenie — Odnośnie niespłodzonych.

Pytanie (1911) — Czy możliwe jest w obecnym czasie, że ktoś może poświęcić się w zupełności Bogu, a nie być spło­dzonym z ducha świętego?

Odpowiedź — Zapewne, że byłoby możliwe dla kogoś uczynić zupełne poświęcenie, a jednak nie być spłodzonym z du­cha świętego. Tak rzecz się miała z Abrahamem i innymi świę­tymi ojcami przed Chrystusem, a raczej przed zesłaniem ducha świętego, i tak sprawa będzie się miała po zebraniu całego Ko­ścioła. Lecz akurat kiedy i od kogo to się zacznie, nikt z ży­jących nie może wiedzieć. Nie mamy powodu mniemać, że już doszliśmy do tego czasu, ponieważ widzimy niektórych, co po­święcili się niedawno temu, a dają dobre dowody posiadania du­cha świętego, z czego wynikałoby że jeszcze wciąż jest, że tak powiemy, pewien niedostatek w liczbie wybranych; a przeto, wciąż jeszcze jest sposobność wejścia do tej klasy. —154

Poświęcenie — Po zamknięciu wysokiego powołania.

Pytanie (1911) — Czy to jest mysią twoją, że ci, którzy poświęcają się po zamknięciu drzwi do wysokiego powołania, mogą otrzymać zmartwychwstanie w duchowej naturze?

Odpowiedź — Nie! Spłodzenie z ducha świętego na ile my wiemy, nie będzie po zamknięciu wysokiego powołania; jeżeli nie ma spłodzenia z ducha, nie będzie też i narodzenia z ducha. Jedyną myślą jaką mamy w łączności z tym jest ta, którą wy­ raziliśmy niedawno, mianowicie; iż niektórzy mogą być przy­ jęci do klasy ojców świętych (Starego Testamentu), jeżeli poło­ żyli swoje życie w wierności dla Pana w czasie ucisku i ponie­waż klasa ojców świętych możliwe otrzyma duchową naturę przy końcu Tysiąclecia, zatem osoba z takiej klasy możliwe będzie miała sposobność otrzymania duchowej natury. —152