Przymierza — Czy Mojżesz był pod Przymierzem Zakonu?

Pytanie (1912) — Skoro Przymierze Zakonu uczynione było z narodem żydowskim, reprezentowanym przez Mojżesza, to czy wobec tego Mojżesz był jednocześnie pod Przymierzem Zakonu i Pośrednikiem tego Przymierza? >496<

Odpowiedź — Tak. Mojżesz pośredniczył w przymierzu, pod jakim sam się znajdował. Pośredniczyć w przymierzu znaczy je­ dynie wprowadzać je w życie. W tym przymierzu, Mojżesz działał jedynie jako czynnik Boski i był poinformowany o wszystkich urządzeniach tej sprawy. Mojżesz był jednym z pośród narodu, dla którego te zarządzenia zostały uczynione, więc tak samo był związany tym Przymierzem, jak wszyscy inni w narodzie. Przy­ puśćmy, że członek korporacji miasta Glassgow wprowadził w życie prawo, które powiedzmy, nakazywałoby każdemu obywatelowi zamiatać chodnik przed jego domem. Osoba ta nie byłaby wyłą­czona od obowiązku stosowania się do tego prawa, o ile była oby­watelem tego samego miasta. Podobnie sprawa się ma względem przymierza i Mojżesza. —192

Przymierza — Czy Nowe Przymierze będzie błogosławić tylko Żydów?

Pytanie (1908) — Czy nie jest prawdopodobne, że tylko sami Żydzi będą błogosławieni Nowym Przymierzem, z tej racji, ze tylko oni sami znajdowali się pod przymierzem zakonu ?

Odpowiedź — Apostoł mówi, że ono jest żydowi najprzód, a potem i grekowi. Inaczej mówiąc, Apostoł obrazowo wyraża, ze wszelkie błogosławieństwa rozpoczynają się od żydów. Bóg dał Żydom pierwszą sposobność także pod przymierzem Abrahamowym, gdyż Chrystus przyszedł do swoich, ale swoi Go nie przy­jęli. Gdy rozchodzi się o błogosławieństwa Nowego Przymierza, Żydowi dana będzie najpierwsza sposobność i on będzie musiał zająć swoje stanowisko; lecz ostatecznie błogosławieństwa te do­sięgną także wszystkie rodzaje ziemi.

Żydzi mogą przychodzić i mieć dział w Kościele, oraz ze sta­rodawnymi Świętymi, mogą ogłaszać to chwalebne poselstwo innym narodom, rodzajom, ludom i językom, a do jakiego sto­pnia znajdują się w odpowiedniej postawie serca, w takiej też mierze wykorzystają te sposobności. One są dla żydów najprzód, a później także dla pogan. Pamiętamy co Apostoł powiedział: Jeśli odrzucenie ich jest pojednaniem świata, cóż będzie przy­jęcie ich, tylko ożycie od umarłych ? — całej ludzkości. — Rzym. 11:15. —165

Przymierza — Co do Chrystusa pieczętującego Abrahamowe.

Pytanie (1911). — Czy krew Chrystusa pieczętuje albo czy­ni prawomoc­nym przymierze Abrahamowe ?

Odpowiedź. — Odpowiadamy, nie, nie czyni tego. Apostoł Pa­weł wyjaśnia, że przymierze Abrahamowe nie potrzebuje pieczę­towania, z wyjątkiem tylko że Bóg sam je przypieczętował. Apo­stoł tłumaczy, że przymierze, w którym związana jest tylko jedna strona, nie potrzebuje pośrednika. Pierwotne, czyli Abrahamowe przymierze zobowiązywało tylko jedną stronę. Bóg nie powie­dział: "Abrahamie, jeżeli zrobisz to, w taki a taki sposób, to Ja uczynię ci to a to". Gdyby tak rzecz się miała, to byłyby dwie strony w przymierzu i potrzebny byłby pośrednik, aby dopilnować żeby obie strony wypełniły warunki owej ugody. Ale przymierze Abrahamowe było bezwarunkowe. Bóg jedynie powiedział do Abrahama: "Abrahamie, powiem ci coś, zamierzam błogosławić >497< wszystkie rodzaje ziemi. I powiem ci coś więcej. Zamierzam bło­gosławić je wszystkie przez twoje potomstwo". To wszystko, co w tym było. Zamiast pieczętować to, zamiast ratyfikować to krwią i przez pośrednika. Bóg jedynie powiedział: "Masz Moje słowo, że na pewno to uczynię; a na poparcie tego słowa daję ci przysię­gę". Tak więc Apostoł powiada, że nie krwią, ani pośrednikiem umocnione zostało przymierze Abrahamowe, ale dwiema nieod­miennymi rzeczami, to jest Słowem Bożym i Boską przysięgą." I tak ono stoi do dziś.

Pierwszą częścią tego jest że wszystkie rodzaje ziemi będą błogosławione, a drugą, że wszyscy będą błogosławieni przez na­sienie Abrahamowe. Nasieniem tym jak widzimy, przede wszystkim będzie klasa kościoła. Maluczkie Stadko, jako gwiazdy na nie­bie. Św. Paweł powiada (Gal. 3:29): A jeśliście wy Chrystusowi, tedyście nasieniem Abrahamowym, a według obietnicy dziedzica­mi przymierza obiecanego przez Boga. Jest też i cielesne nasie­nie Abrahamowe, reprezentowane przez świętych Starego Testa­mentu i tych, którzy potem przyjdą. Ci także będą przewodem błogosławienia świata przez nasienie Abrahamowe, tak duchowe, jak i cielesne. Wszystkie rodzaje ziemi będą jeszcze błogosławione. — 191