Ucisk — Czy niektórzy przeżyją?

Pytanie (1909) — Jako postanowiono ludziom raz umrzeć (Żyd. 9:27). W świetle tego tekstu, jak będzie możliwym aby niektórzy przeszli przez okres wielkiego uci­sku i pozostali przy życiu?

Odpowiedź — Pytający nie zrozumiał tego tekstu Pisma świętego. Tekst ten nie stosuje się do umierania ludzkości. Postanowionym było Najwyższemu Kapłanowi aby umarł obrazowo, będąc reprezentowanym w zabitym cielcu; potem on mógł wejść do Świątnicy i do miejsca Najświętszego, a następnie wyjść i błogosławić lud. (Br. Russell odnosił się tu do typowych ofiar w Cieniach Przybytku.)

Biorąc to pytanie z innego punktu zapatrywania, moglibyśmy przytoczyć tekst: Jako przez jednego człowieka grzech wszedł na świat a przez grzech śmierć, tak na wszystkich ludzi śmierć przyszła, ponieważ wszyscy zgrzeszyli. Bo przez nieposłuszeństwo >634< jednego człowieka wiele się Ich stało grzesznymi, a przez posłuszeństwo jednego, wiele się Ich stało sprawiedliwymi.— Jeżeli ten wyrok zapadł na cały świat, ponieważ wszyscy są grzeszni i niedoskonali, to jak można mówić, że niektórzy nie będą potrzebowali wejść do grobu? Z Boskiego punktu zapa­trywania cała ludzkość określana jest jako umarła. Do pewnego młodzieńca, który chciał być naśladowcą Pana po pogrzebaniu swego ojca, Jezus rzeki: Niechaj umarli grzebią umarłych swoich. Którzy to umarli? Cały świat, czyli wszyscy ludzie. Ty zostałeś ożywionym przez dostąpienie usprawiedliwienia do żywota. Inni, którzy nie przeszli z śmierci do żywota, są już umarłymi. Przy wtórym przyjściu Pana oni będą wciąż umarły­mi. W miarę jak dochodzić będą do harmonii z Nim, podnoszeni będą z śmierci. Zabierze cale tysiąc lat zanim wszyscy uwolnieni zostaną z śmierci w zupełności aż dopiero przy końcu Tysiąc­lecia. —717

Ucisk — Ukryć się przed uciskiem.

Pytanie (1911) — Czy byłoby rozsądnym próbować się gdzieś ukryć przed wielkim uciskiem, i czy nie byłoby bezpieczniej na prowincji niż w mieście?

Odpowiedź — Radziłbym wam ukryć się przed wielkim uciskiem. My chcemy być ukrytymi w Panu, drodzy przyjaciele. Gdyby Noe i ci co z nim byli, czekali aż potop nadszedł, zanim weszli do korabia, to może nie mieliby sposobności wejścia w ogóle. Pan przyrównał wielki ucisk do potopu i nasze wejście w Chrystusa przyrównane jest do wejścia Noego w korab; przeto my chcemy wejść w Chrystusa niezwłocznie i chcemy trwać w Nim, a wtedy nie będziemy się troszczyć co do ukrywania się przed jakimkolwiek uciskiem, ponieważ Pan będzie miał nadzór nad sprawami tych, którzy są Jego i sprawi, że wszystkie rzeczy dopomagać będą im ku dobremu.

Nie zapominajcie o tym, że wy maicie przejść przez ucisk. Czy Jezus nie przechodził przez ucisk? Czy nie przechodzili wszyscy Jego Apostołowie ? Czy nie poświęciliście się z tym właśnie zrozumieniem, że gotowi będziecie złożyć wasze życie każdego czasu i w jakikolwiek sposób? Zatem nie mniemajcie, że kiedykolwiek będzie inaczej od tego, co Pan powiedział: Przez wiele ucisków wnijdziecie do królestwa. Jednak uciski nasze różnią się od ucisków świata. Mamy spodziewać się naszych ucisków za wierność Panu, sprawiedliwości i Jego Słowu; i możemy liczyć, że za ponoszenie tych ucisków Pan da nam ujść tych drugich, jakie przyjdą na świat. — 717