Meta — Odnośnie Wielkiego Grona I Maluczkiego Stadka.

Pytanie (1910) — Czy jest różnica miedzy metą osiągniętą (dopiętą) przez wielkie grono, a metą dopiętą przez maluczkie stadko ?

Odpowiedź — Maluczkie stadko nie tylko ofiarowało się być posłusznym wszelkim wymaganiom sprawiedliwości, ale zgodziło się czynić wolę Boża za wszelką cenę, bez względu czy sprawiedliwość tego wymaga lub nie. To co jesteś obowiązany ofiarować jest więcej aniżeli sprawiedliwość wymaga lub mogłaby wymagać. Podobnie rzecz się miała z Jezusem. Sprawiedliwość mogła od Niego wymagać, aby zachował Zakon, lecz nie mogła wymagać, ażeby złożył w ofierze Swoje życie. Bóg wymaga od każdego człowieka, ażeby zachowywał Jego przykazania, lecz nie wymaga od niego, ażeby stawił ciało swoje ofiarą żywą jest to raczej zaproszenie (powołanie).

Pan Bóg nikogo nie zaprasza do zachowywania Jego przykazań, lecz mówi, jeżeli je kto zachowa, to taki a taki będzie tego wynik. Tu jest Moje prawo. Bóg kładzie przed nami to prawo — przykazanie — abyśmy miłowali Pana Boga ze wszystkiego serca, z całej duszy i ze wszystkich sił, a bliźniego, jak samego siebie. Lecz ktoś powie: My nie jesteśmy zdolni zachować przykazań. Prawda, że nie możemy zachować tak dalece, jak się to tyczy ciała, ale możemy je zachować w naszym umyśle i sercu. Jesteśmy obowiązani to czynić. Gdybyśmy tego nie zachowali, okazalibyśmy się niegodnymi żywota wiecznego. Tak musi być z Wielkim Gronem. Ono nie może nie wypełniać tego prawa Bożego. Ono zobowiązało się czynić więcej, lecz musi dojść do mety prawa miłości. To będzie prawem dla całego rodzaju ludzkiego w przyszłym wieku, do którego będzie obowiązany dojść. Jeżeli kto nie dojdzie do tego w ciągu tysiąca lat, to przy końcu tegoż okaże się niegodnym żywota wiecznego. Zatem, jak myślicie drodzy przyjaciele czy świat nie będzie się składał z dobrych i przyjemnych ludzi? Ja myślę, iż będą dobrymi. Gdy Jezus dokona tego dzieła, to zapewniam was, że cała ludzkość będzie doskonałym wyobrażeniem mocy i dobroci Bożej. — 454

Meta — Uchybienie celu a popadniecie do Wielkiego Grona.

Pytanie (1910) — Czy ktoś będąc w Prawdzie, co doszedł do mety doskonałe) miłości, a następnie, będąc zaślepiony błędem, czy ma możność przyjść do wielkiego grona ?

Odpowiedź — Moim wyrozumieniem jest że nie tylko ci, co są w teraźniejszej prawdzie, lecz ktokolwiek z ludu Bożego, gdyby doszedł do rozwoju charakteru jak to my nazywamy metą, albo punktem doskonałej miłości, jest wymagane, ażeby w tym stanie pozostał i nie występował z tego stanu pomimo prób i doświadczeń, jakie na niego będą następować po dojściu do tej mety. Przypuszczam, że niektórzy mogą na pewien czas wystąpić z tego stanowiska, lecz przy pomocy i łasce Bożej, mogą powrócić i być takiego charakteru, który Bóg uzna za godny otrzymania nagrody. Lecz dało się zauważyć, że niektórzy zostali uniesieni, >276< odstąpili daleko od mety i popadli w taki zły stan umysłu i prowadzenia się, że popadli w grzech na śmierć, tacy nie mogą mieć żadnej przyszłości. Mogłem zauważyć także, iż niektórzy po dojściu do doskonałej miłości, nie okazali dostatecznej gorliwości i nie zostawiając zupełnie swego stanowiska przekonują się, iż nie zachowali swojego stanu, jako przystało na naśladowców Chrystusowych, lecz mogą jednak okazać się godnymi należenia do klasy wielkiego grona. — 455