Pojednanie — o zasłudze.

Pytanie (1912) — Czy właściwą rzeczą, jest mówić, że wszystka zasługa ofiary Pana naszego jest przypisywaniem każdemu i wszystkim jednostkom, kiedy taka jednostka na podstawie Pisma św. staje się wierzącą ?

Odpowiedź — Nie. Cała zasługa śmierci Pana naszego by­ła już w rękach Sprawiedliwości, kiedy Jezus wstąpił na >411< wysokość, ale nie była zastosowana w pewnym tylko stopniu lub dla pewnej osoby. Stosownie do zamiaru Boskiego, zasługa ta ma być zastosowana za pierworodny grzech Adama i za wszyst­kie grzechy jego dzieci, które są wynikiem wprost lub pośred­nio pierwotnego grzechu. Tak więc możemy powiedzieć, że każ­dy członek rodzaju Adamowego osobiście, indywidualnie, ko­rzysta z tej zasługi odkupieńczej, przypadającej mu z za­rządzenia Boskiego.

Pan nasz dał rychłemu Kościołowi instrukcje, że mają cze­kać w Jerozolimie na pomazanie duchem świętym, na dowód przebaczenia im grzechów i przyjęcia ich za dzieci Boże. Wstą­pił na wysokość i okazał się przed obliczem Ojca — za ca­łym Kościołem Pierworodnych. Zastosowanie Jego zasługi było za nich wszystkich, jak również za tych kilku przedstawicieli którzy czekali za tym błogosławieństwem w „górnym pokoju”. — 27

Pojednanie — Za który rok?

Pytanie (1913) — Czy ofiary figuralnego Dnia Pojednania oczyszczały lud z grzechów za rok przeszły czy przyszły?

Odpowiedź — Za rok przyszły. — 29

Pojednanie — Podstawa Tego.

Pytanie (1916) — Co jest podstawą pojednania ?

Odpowiedź — Pismo Święte mówi, że ofiary za grzech; a o tym wszystkim poświadcza nam Przymierze zawarte z Izraelem przez Boga na górze Synaj, reprezentujące lepsze przy­mierze. Tam stał Mojżesz, przedstawiający większego Mojże­sza. Co on uczynił? Najpierw zabił ofiarę za grzech, a pod­stawą tej ofiary było że mogło być uczynione przymierze; a jak tam krew tych ofiar była pokropieniem ku uzupełnieniu tegoż przymierza; tak tutaj mamy lepsze ofiary niż tamte.

Te figuralne ofiary były jedynie na ziemskim poziomie, lecz tutaj mamy lepszą ofiarę, Jezus pozafiguralny cielec i Ko­ściół pozafiguralny kozioł. Ofiarowanie Kościoła postępuje z gó­rą 1800 lat i wkrótce będzie uzupełnione, a krew będzie w rę­kach wielkiego Pośrednika.

Cofnijmy się wstecz do figury a zobaczymy co On uczynił z krwią. Pokropił najpierw tablice Zakonu. Gdy Mojżesz po­kropił tablice Zakonu, był on następnie gotowym do pokropie­nia ludzi tą samą krwią. Podstawą tego wszystkiego była krew. Podczas gdy krew Jezusa była tą fundamentalną, ważną rzeczą, to figura ta wskazuje nam że i krew Jego świętych będzie po­liczona z Nim. — Wszyscy naśladowcy postępujący śladami Jezusa są zgromadzonymi, ich krew będąc ofiarowaną a ta krew we figurze jest na pojednanie świata w przyszłości. Nie znaczy to, że przydaliśmy coś do tej wartości, lecz wskazuje nam jedynie, jak możemy być połączeni z Jezusem w obec­nym czasie i osiągnąć chwałę, która nastąpi zaraz po uzupeł­nieniu Kościoła. Wtedy przyjdzie właściwy czas dla Jezusa na przyjęcie świata i ustanowienie Królestwa od morza do >412< morza. Będzie On wtedy gotowym wstawić się do Ojca za świa­tem, czyli będzie gotowym zastosować Swoją ofiarę na ko­rzyść całego świata.

Będzie ona dana zupełnie i kompletnie na korzyść świata i On to uczyni zaraz po uzupełnieniu Kościoła i po przyjęciu go do chwały. Psalm 2:8 mówi: Żądaj ode mnie, a dam ci pogany itd. Cały świat jest pogańskim z Boskiego punktu widzenia. Słowo poganie jest przetłumaczone w polskiej Biblii na na­rody i to samo słowo tłumaczone jest na lud. Bóg miał Swój lud; na świecie jest także lud, który nie był ludem Jego. Są to poganie a tylko ci, co są w harmonii z Bogiem, są Jego lu­dem, będąc wyróżnieni od innych, żądaj odemnie, a dam ci lud; a osiadłość twoje, granice ziemi. —29