Przybytek — Jakie ofiary są za grzechy popełnione w nieświadomości?

Pytanie (1912). — Jaka jest różnica pomiędzy ofiarami póź­niejszymi, po dniu Pojednania, a ofiarami w tymże dniu, jeżeli jedne i drugie były za grzechy popełnione z nieświadomości?

Odpowiedź — Musimy zauważyć, o czym tu (Żyd. 9:7) Apostoł mówi; a jest widocznym, że nie mówi on o ofiarach składanych po dniu Pojednania. W wierszu szóstym on mówi: A gdy tak przygotowano, do pierwszego przybytku zawsze wchodzą kapłani, służby Boże sprawując. Ale do drugiego raz w rok (w dniu Pojednania) sam Najwyższy Kapłan. — 701

Przybytek — Nie ma nic pewnego o, Urim I Tumim.

Pytanie (1912) — Czy jest gdzie opisane czym było Urim i Tumim, albo w jaki sposób paplani otrzymywali odpowiedź ?

Odpowiedź — Nie ma żadnej pewnej wiadomości w tym przedmiocie. Przypuszczane jest, że napierśnik, noszony przez Najwyższego Kapłana, był w jakiś sposób używany w łącz­ności z owym Urim i Tumim - czyli że w taki sposób dawaną była odpowiedź.

Na przykład, jeżeli zapytywano się: Czy Izrael ma iść walczyć z owym narodem, albo: Czy Izrael ma zawrzeć przymierze z tamtym narodem? To Boska odpowiedź dawana była przez >484< ten napierśnik. Jak te odpowiedzi były dawane nie mamy po­wiedziane. Biblia o tym nie tłumaczy, a nawet niema żadnej tradycji, która wyjaśniałaby to. Wiemy, że mieli Urim i Tu­ mim i że odpowiedź w jakiś sposób pokazaną była przez drogie kamienie napierśnika, lecz jak, nikt tego nie wie. — 697

Przybytek — Dwie tablice zakonu.

Pytanie (1916) — Dlaczego i w jakim celu były dwie tablice zakonu?

Odpowiedź — Nie mamy, powiedziane, czemu, były dwie tablice, więc możemy tylko domyślać się. Moim domysłem jest, że dwie te tablice prawdopodobnie przedstawiały dwie części Boskiego zakonu; jedna stosuje się do nas a druga do naszych bliźnich. Jezus określił te dwie części zakonu. Pierwszą część, która była na pierwszej tablicy, określił słowami: Będziesz miłował Pana Boga twego z całego serca twego, z całej duszy i ze wszystkiej myśli twej, To jest największe i najpierwsze przykazanie. A drugie podobne jemu (w zgodzie z powyższym, w harmonii z tą samą zasadą) jest: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach zakon i prorocy zawiśli. Pierwsze mówi nam o naszych obowiązkach względem Boga, drugie zaś, o naszych obowiązkach względem bliźnich i te przykazania były wypisane oddzielnie na dwóch tablicach. W taki więc sposób były dwie tablice. — 703

Przybytek — Kadzidło w Świątnicy Najświętszej.

Pytanie (1911). — Czy było koniecznym aby dym kadzidła uprzedził najwyższego Kapłana do Świątnicy Najświętszej, gdy miał tam wchodzie z krwią kozła ?

Odpowiedź — Ofiara kadzidła, sprawowana w dniu Poje­dnania przez najwyższego kapłana, zyskiwała dla niego uzna­ nie u Wszechmocnego i była manifestacją jego godności okaza­nia się przed obliczem Bożym. Przeto nie było dla niego koniecznym, składać jakiej innej ofiary oprócz tej. Całe dzieło Pojednania było rozdzielone na dwie części. Gdyby w figurze było pokazane, że i niżsi kapłani mieliby wchodzić do przedziału Najświętszego, to zdaje się, że byłoby potrzebnym aby przed wejściem każdy z nich ofiarował kadzidło.

W pozafigurze my jesteśmy przedstawieni nie osobiście, ale jako członkowie ciała Chrystusowego. Przeto nie było konie­czne aby kadzidło było ofiarowane częściej jak jeden raz. Jest jednak prawdopodobnym, że dym i wonność kadzenia po­ zostawała w przedziale Świętym i Najświętszym aż do dokoń­czenia ofiar dnia Pojednania. Ofiara ta (przedstawiona w kadzi­dle) jest oceniana przez Ojca Niebieskiego dotąd i na zawsze. — 692