Nauczanie — Wszystkich narodów.

Pytanie (1910) — Idąc tedy, nauczacie wszystkie narody, chrzcząc je w imię 0jca i Syna i ducha świętego. Jeżeli zbawienie świata należy do przyszłości, to jaka korzyść mogła wyniknąć z nauczania i chrzczenia narodów?

Odpowiedź — Pytający zdaje się być pod wrażeniem że Jezus, wypowia­dając te słowa, popełnił omyłkę, ponieważ, On rzekł: Czyńcie uczni z wszystkich narodów (tak oddane to jest w greckim — czyńcie uczni, a nie nauczajcie). Pytającemu zdaje się, że wszystkie narody miały być ochrzczone i stać się uczniami Pana. Faktem zaś jest, że tylko nie wielu stało się uczniami i nie wielu było ochrzczonych; a zatem, według mniemania pytającego, Pan popełnił znaczną omyłkę. Nie jest to jednak właściwy pogląd. Pan Jezus nie popełnił omyłki. Przeczytajmy jeszcze raz ten ustęp i rozbierzmy go z innego punktu zapatrywania. Zauważmy, jak wyrażone to jest w greckim tekście: Idąc czyńcie uczni z wszystkich narodów. Nie tylko z samych żydów. Poprzednio Pan mówił uczniom: Na drogę pogan nie idźcie, do miast samarytańskich nie wchodźcie, ale idźcie raczej do owiec, które zginęły z domu Izraelskiego i między tymi szukajcie uczni. Lecz teraz On dał szersze zlecenie na wiek Ewangelii i w słusznym czasie, prowadzeni duchem świętym, uczniowie >305< zrozumieli to zlecenie i poszli do innych narodów, czyniąc uczni i chrzcząc ich. Które to narody i którzy uczniowie? Ci których zdołacie uczynić uczniami chrzcijcie ich. Czy Jezus powiedział, że uda im się pozyskać wszystkie narody i wszystkich uczynić uczniami? Nie. Wciąż jeszcze jest prawdą, że Pan nie powołuje wszystkich. Wielu jest nazwanych, lecz nie wszyscy; tylko ci co mają uszy do słuchania.

Apostoł powiedział, że bóg świata tego zaślepił umysły niewiernym, aby im nie świeciła światłość Ewangelii Chrystusowej i nie nawrócili się. Kto jest bogiem tego świata? Szatan. On zaciemnia ludzkie umysły. Niektórych zaciemnia Panteizmem, innych fatalizmem; jednych takimi błędami, a drugich innymi. Nawet pomiędzy chrześcijanami naprowadzał on różnego rodzaju błędy i ciemnoty — o wiecznych mękach, o czyśćcu i wielu innych. — W taki to sposób szatan zaślepił umysły niewiernych względem Boskiego charakteru, względem Jego miłości, a także względem powołania ewangelicznego. Czemu on miałby ich zaślepiać? Aby światłość dobroci Bożej nie zajaśniała w ich sercach. Szatan nie chce aby ta światłość im jaśniała. — 546

Nauka — Odnośnie urojonego zdania.

Pytanie (1911) — Czy wiesz, że nauka geologii i archeologii dowodzi absolutnie i stanowczo, że ziemia jest nie tylko sześć tysięcy lat stara, ale miliony lat, że ślady człowieka zostały wyśledzone wstecz nawet poza lodowaty okres, który był nie mniej niż sto pięćdziesiąt tysięcy lat temu i że życie zwierząt można wyśledzić przez wszystkie okresy czasu ?

Odpowiedź — Ja nie wiem o czymś podobnym, i nie wierzę w takie teorie. Ja wiem, że niektórzy osobnicy mają zwyczaj wziąć mały młotek, kruszą nim narożnik kamienia, a potem spluwają na ziemię dwa lub trzy razy bez wypowiedzenia zdania, i przybierając mądrą minę, snują kilka większych domysłów. Ten, który domyśla się najwięcej, jest „największym profesorem”. To jest właśnie ta nauka, którą wielu z ludzi naśladuje, a kto ą apostoł Paweł nazywa fałszywą umiejętnością.

Ja mam o niej taki sam pogląd; mianowicie, że jest ona fałszywą. Nauka musi mieć pewną podstawę, a nie tylko domyślanie. Niekiedy jeden człowiek może mieć lepszą sposobność domyślania się rzeczy, niż drugi to jednak samo domyślanie nie może być uważane za naukową prawdę. Wiemy, na przykład, że jesteśmy zdolni utworzyć kamień w kilku godzinach; czynimy to każdego dnia przy pomocy cementu, co jest dokonywane po całym świecie. Kiedyś przypuszczaliśmy, że na wytworzenie kamienia potrzeba milionów lat; obecnie możemy to zrobić w paru godzinach. Te różne teorie względem człowieka i jego okresu czasu na ziemi, uważam, że są tak samo źle wymierzone.

W pierwszym rozdziale szóstego tomu, Wykładów Pisma Świętego, podaliśmy nasze uzasadnienie, które wierzymy, że jest biblijne, mianowicie, że każdy z tych sześciu epok stworzenia równa się okresowi siedmiu tysięcy lat; i że cały okres do stworzenia człowieka wynosił 42000 lat; zaś od owego czasu dotąd >306< upłynęło przeszło sześć tysięcy lat, z siódmego dnia okresowego. Człowiek został stworzony na początku siódmego dnia i ludzkość znajduje się w tym okresie przeszło sześć tysięcy lat, pozostaje tysiąc lat do uzupełnienia siódmego dnia.

Będzie to zupełny okres, siedem razy siedem tysięcy lat, co uczyni czterdzieści dziewięć tysięcy lat od początku dzieła stworzenia do wspaniałego jubileuszu, pięćdziesiątego tysiąca lat okresu historii świata. Mówiąc o tych dniach stworzenia musimy pamiętać, że Biblia nie wykazuje warunków W jakich znajdował się świat przed tym okresem stwarzania. Księga Rodzaju, nie mówi nam kiedy Bóg rozpoczął stwarzać ziemię; mamy powiedziane tylko, że ziemia była, ale nie jest powiedziane jak długo i nie jesteśmy w stanie tego odgadnąć; jest tylko powiedziane, że ziemia była bez kształtu, próżna i że ciemność pokrywała ją; i ze Bóg począł przygotowywać ziemię, czyli przyprowadzać ją do warunków nadających się dla człowieka. Ponadto nie wiemy nic więcej. Wiemy tylko, że nie było wówczas żadnego człowieka na ziemi, ani zwierząt, lecz tylko sama planeta; ale jak długo ona istniała, tego też nie wiemy. — 632