Nowe przymierze — Względem pogan.

Pytanie (1906) — Czy byłoby właściwe powiedzieć, że poganie wejdą pod Nowe Przymierze, gdy nigdy nie byli w żadnym innym przymierzu z Bogiem ?

Odpowiedź — Tak, byłoby właściwe, ponieważ Nowe Przymierze nie znaczy inne przymierze. Będzie ono inne, czyli drugim przymierzem dla tych, którzy przedtem byli pod przymierzem, lecz "nowe" a "inne", czyli "drugie" nie znaczy to samo. Bóg powiedział: Po tych dniach uczynię nowe przymierze z domem Izraelskim i z domem Judzkim. Przytaczając to zdanie o nowym przymierzu, zdawałoby się, że ono stosuje się tylko do narodu żydowskiego, lecz musimy pamiętać, że ten naród był figuralnym narodem. Gdy czytamy o dniu Pojednania w zakonie, zauważymy, że ofiara za grzech była uczyniona za pokolenie Lewiego, a druga część tej ofiary za resztę Izraela. Gdzie można to zastosować? Apostoł stosuje to do wszystkiego stworzenia, czyli, mówiąc inaczej, wszystek Izrael znaczy w rzeczywistości wszystko stworzenie.

W figurze było to czynione z Izraelem, lecz Izrael jako naród, przedstawiał cały rodzaj ludzki w ofierze pojednania. To znaczy, że wszystkie błogosławieństwa Boże są dla tych, którzy ostatecznie staną się rzeczywistymi Izraelitami (czyli ludem Bożym). Bóg nie zaopatrzy tych, którzy są Mu obcymi. Jest przyczyna, że ludzie są obcymi Bogu — ponieważ wielki przeciwnik (szatan) zaślepił ich umysły. Wszyscy, którzy przyjdą do harmonii z Boskim planem przez Chrystusa, wielkiego syna, Abrahamowego, staną się dziećmi Abrahama (przez wiarę), i będą częścią wszystkiego Izraela, z którym utwierdzone zostanie nowe przymierze, a błogosławieństwo i przywileje w nim objęte, staną się ich udziałem. >325< — 504

Nowe stworzenie — I grzech.

Pytanie (1912) — Czy Nowe Stworzenie może grzeszyć ?

Odpowiedź — Tak, i nie! Apostoł mówi: Wszelki, co jest spłodzony z Boga, grzechu nie czyni, iż nasienie jego w nim zostaje, i nie może grzeszyć, iż z Boga spłodzony jest. (1 Jan 3:9). To jest tak długo, jak Nowe Stworzenie posiada ducha Bożego, ducha świętego, ono nie może zezwolić na dobrowolny grzech. Jeżeli ktokolwiek spłodzony z ducha grzeszyłby dobrowolnie, to znaczyłoby że zanim popełnił dobrowolny grzech, rozstał się ze swoim duchem świątobliwości (utracił nasienie swego spłodzenia) i w to miejsce przyjął ducha grzechu, ducha przeciwnika.

Inaczej mówiąc, kto posiada ducha spłodzenia z Boga, nie może dobrowolnie i rozmyślnie czynić tego, wiedząc, że nie jest święte i nieprzyjemne Bogu. Taki nie może mieć przyjemności w grzechu. On raz umarł grzechowi, a ponowne wrócenie do grzechu byłoby powróceniem do walania się w błocie — byłby dwakroć zmarłym i wykorzenionym, gotowym do wycięcia i zniszczenia, jako bezrozumne bydlę. — Juda 12; 2 Piotr 2:12. — 507

Nowe stworzenie — Czy jesteśmy istotnymi czy poczytanymi?

Pytanie (1906) — Czy jesteśmy istotnymi nowymi stworzeniami w chwili naszego poświecenia, czy tylko poczytani za takich ?

Odpowiedź — Przypuszczam, że brat ma na myśli w czasie kiedy poświęcenie nasze jest przyjęte. Pierwszą rzeczą dla nas jest poświęcić się, a drugą rzeczą gdy Pan przyjmuje to poświęcenie. Rozumiem, że główna kwestia tego pytania opiera się na słowie "istotny". Czy istotnie jesteśmy nowymi stworzeniami, czy też tylko poczytanymi za takich? Myślę, że z całą szczerością sprawa ta może być przedstawiona z obu stron i mieć zupełnie inne znaczenia. Istotnie, czyli w rzeczywistości jestem człowiekiem; fizycznie mam ludzkie ciało, ludzki rozum, itd., lecz Pan mówi, żebym liczył się umarłym, więc liczę się umarłym. On mówi mi żebym rozumiał, że przeszedłem z śmierci do żywota i że teraz jestem żywym. Lecz moje ludzkie ciało, ludzkie życie, i ludzkie przywileje były ofiarowane, więc jestem nowym stworzeniem; i za takiego mam się uważać. Bóg mówi, że On za takiego mnie uważa (2 Kor. 5:17), czyli że będzie się ze mną obchodził jakobym był nowym stworzeniem, u którego stare rzeczy przeminęły, a wszystkie nowymi się stały.

Z tego widzimy, że zależy na tym co mamy na myśli gdy mówimy o tych rzeczach. Słowa są tylko przewodem wyrażania naszych myśli. Chcemy wyłuszczyć dobrą myśl, i użyć jak najbardziej zrozumiałe słowa, aby ją wypowiedzieć. Z tego widzę, jak ktoś mógłby powiedzieć, że nie jesteśmy istotnymi nowymi stworzeniami, lecz tylko poczytani za Nowe Stworzenia, a istotnymi będziemy gdy dostąpimy zupełnej doskonałości w nowej naturze przy zmartwychwstaniu; jednakże widzę, że i >326< drugie zdanie może być wyrażone, to jest że istotnie mamy coś nowego, że jesteśmy nowymi w porównaniu z tym cośmy przed-tym byli, w tym znaczeniu, że mamy nowy umysł, i że Bóg liczy się z nowym umysłem, a nie z ciałem. Jeżeli tedy Bóg liczy się z nowym umysłem, to musi być w istocie nowy umysł, nowa wola, nowy cel, nowy zamiar. Widzimy więc, że nasza odpowiedź zależy na tym, z którego punktu patrzymy na ten przedmiot. — 505