Przymierza — Czy Przymierze Zakonu zostało dodane?

Pytanie(1912) — Czy Przymierze Zakonu było dodane do Przymierza Abrahamowego, a jeśli tak, jak to można pogodzić z myślą w Gal. 3:15: Wszak i człowieczego testamentu utwier­dzonego nikt nie łamie, ani do niego co przydaje.

Odpowiedź. — Przymierze Zakonu zostało dodane w jednym znaczeniu, a jednak nie zostało dodane w innym znaczeniu. Przy­mierze Abrahamowe miało pozostać i nie mogło być >499< unieważnione ani odłożone na stronę i nikt nie mógł zmienić: jego warun­ków pod żadnym względem. W Przymierzu Abrahamowym Bóg dał obietnicę, że On postara się o Nasienie dla Abrahama a w tym Nasieniu wszystkie rodzaje ziemi będą błogosławione. To jest tre­ścią tego Przymierza. Bóg dał narodowi żydowskiemu Przymierze Zakonu. Było to w ten sposób: Żyd, nie mogąc zachować Przy­mierze Zakonu, nie mógł być duchowym nasieniem. Jezus był do­skonały, i tylko On mógł zachować zakon a to uzdalniało Go do, stania się obiecanym nasieniem duchowym.

To udowodniło, że Jezus był godnym przedstawić się jako żywa ofiara i przez to przymierze oraz przez Jego zdolność do zachowania zakonu otrzymał On wyższe błogosławieństwo i w ten sposób stał się duchowym nasieniem; wszedł w przymierze ofiary, Wszystko to wcale nie wchodziło w kolizję z przymierzem Abra­hamowym; ono nadal jest takim samym. Jezus nie stał się dzie­dzicem Obietnic Abrahamowych. Wykazał, że jest zdolny do ofia­ry i wszedł w przymierze ofiary. Ci, co wchodzą w to przymierze, są "Nasieniem", a Jezus był z nich najpierwszym. On stał się duchowym nasieniem gdy został wzbudzony od umarłych. "Czło­wiek" nie był duchowym nasieniem, a Jezus nawet jako doskonały człowiek, nie mógłby dać życia rodzajowi ludzkiemu. Zatem On nie unieważnił ani nie zniósł Przymierza Zakonu. — 192

Przymierza — Czy Kościół jest Nowym Przymierzem?

Pytanie (1916) — Czytamy w Izaj. 42:6: Ja Pan wezwa­łem cię w sprawiedliwości, i ująłem cię za rękę twą; przetoż strzedz cię będę, i dam cię za Przymierze ludowi, i za światłość narodom. Czy mamy przez to rozumieć, że uwielbiony Kościół będzie Nowym Przymierzem ?

Odpowiedź — Pismo to widocznie odnosi się do Jezusa Chry­stusa, Głowy i Kościoła, Jego ciała. I dam cię za przymierze lu­dowi (Izaj. 49:8) nie znaczy, że Jezus lub Kościół będą przymierzem, ale, że Bóg daje Chrystusowi i Kościołowi dzieło wy­ konania tego przymierza. Nie mogłoby być żadnego przymie­rza bez Chrystusa i Kościoła, ponieważ Krew Chrystusowa sta­ nowi zapieczętowaną wartość tego Nowego Przymierza. Nowe przymierze musi wpierw być zapieczętowane, i to krwią Chrystu­sową. Choć zarys okupu zależy w zupełności od ofiary Pana naszego Jezusa i Jego śmierci, to jednak Kościół jest policzony jako Jego ciało i krew całego Kościoła jest policzona jako część tej krwi, która zapieczętuje nowe przymierze, czyli uczyni je skutecznym. — 195

Przymierza — Co ma się rozumieć u Dan. 9:27?

Pytanie (1913). — Daniel 9:27. Wszakże zmocni przymie­rze wielom ich w tygodniu ostatnim. Do jakiego przymierza to się odnosi ?

Odpowiedź — To odnosi się do przymierza, jakie Bóg uczynił z Izraelitami co do siedemdziesięciu tygodni, ponieważ kontekst to wskazuje. Wskazuje to, że w ciągu tego czasu Bóg miał do­ konać pewnych rzeczy — zapieczętowania widzenia i proroctwa, pomazania Najświętszego i tak dalej. Wszystko to miało zajść w ciągu siedemdziesięciu, tygodni, czterystu dziewięćdziesięciu >500< lat, a w siedemdziesiątym tygodniu, na końcu sześćdziesiątego dziewiątego tygodnia, Mesjasz miał się okazać, zaś w połowie siedemdziesiątego tygodnia Mesjasz miał być zabity. Potem zupełny siedemdziesiąty tydzień miał się ciągnąć trzy i pół roku po zabiciu Mesjasza.

Zaś Apostoł daje do zrozumienia, że chociaż w pewnym zna­czeniu dni zostały skrócone, gdy Chrystus powiedział: Dom wasz pusty wam zostanie, to jednak łaska Boża była nadal z ludem, aż do końca siedemdziesiątego tygodnia, aż w trzy i pół roku po ukrzyżowaniu Jezusa, a nie było to niesprawiedliwością. Nie wyrządzono im żadnej niesprawiedliwości przez skrócenie, gdyż faktycznie to wyszło na ich korzyść. Żydzi dostąpią coś lepszego przez śmierć Chrystusa w środku siedemdziesiątego tygodnia — otrzymają Nowe Przymierze. Bóg utwierdził, umocnił i ustano­ wił dla nich ten cały okres siedemdziesięciu tygodni łaski, czterysta dziewięćdziesiąt lat i dopiero po zakończeniu tego okresu pierwszy poganin dostąpił sposobności uczestniczenia w powo­łaniu Ewangelii. Tym pierwszym był, jak pamiętacie, Korneliusz. — 195