Płeć — Co znaczy: Nie masz mężczyzny I niewiasty w Chrystusie Jezusie?

Pytanie (1914) — Czy orzeczenie Pisma świętego, że nie masz ci mężczyzny, ani niewiasty, ale wszyscy jesteśmy jedno w Chrystusie Jezusie, nie wskazuje na to, że ci, którzy zostali wszczepieni w Chrystusa, a szczególnie gdy już wyrobią w so­bie do znacznego stopnia umysł Chrystusowy, będą: wolni używać więcej swobody w stosunku do przeciwnej płci, aniżeli przedtem mogłoby się zdawać przyzwoitym ?

Odpowiedź — Godnym podziwu jest, do jakiego stopnia mo­żemy wyginać naszą mowę. Naturalnie nasz język nie powinien być nieugięty jak lane żelazo. Wcale nie byłoby to dobrze. Ani też nie powinien być jako guma, którą można tak ciągnąć, że kształt jej się zmieni. Język tu użyty jest bardzo wyraźny, o ile się to tyczy Boga, i naszej społeczności z Panem, gdzie to niema czarnego ani białego, bogatego lub biednego, mężczyzny lub nie­wiasty ani jakiekolwiek różnice pomiędzy ludem Bożym egzy­stują. Jednakowoż istnieją bogaci i biedni, czarni i biali, mężczy­źni i niewiasty, lecz te różnice nie mają być uważane jakoby ich czyniły podrzędnymi w oczach Bożych. A jednak Bóg, przez tego samego Apostoła wskazał na pewne rzeczy, które nie by­łyby właściwe dla sióstr, ale raczej są one dla braci do wyko­nywania.

Jezus wykazał tę samą zasadę w Swoich naukach i przez Swoje uczynki. On nie wybrał na Apostoła Swej własnej matki lub którejkolwiek z jej krewnych, które wielce miłował. Bóg uczynił pewną różnicę pomiędzy mężczyzną a niewiastą. To nie znaczy, że siostry są upośledzone lub nieudolne, lecz gdy roz­chodzi się o kazanie, dane ono było mężczyznom, reprezentującym dział Chrystusowy, a niewiasty przedstawiają Kościół.

Co do zażyłej poufałości pomiędzy osobami przeciwnej płci, wierzę, drodzy przyjaciele, że Ślub jest najlepszą strażą w tym kierunku i czyni znaczną odrębność pomiędzy mężczyzną a nie­wiastą. Wasze duchowe dobro będzie lepiej ochronione przez baczne czuwanie, a ci, którzy wiedzą że istnieją słabości ciele­sne, niech starają się żyć w czystości i niewinności jedni z dru­gimi i z Panem. — 646

Początek — Odnośnie Logosa.

Pytanie (1909) — W Ew. św. Jana 1:2, czytamy: To było na początku u Boga. Do jakiego początku to się odnosi ? Czy do pocztu wszystkich rzeczy, które były uczynione przez Logosa, czy też do początku Logosa samego? Jeżeli to odnosi się do >406< początku Logosa, to jak On mógł być z Ojcem przed Swoją egzy­stencją!

Odpowiedź. — Słowo „początek” jest raczej nieokreślonym słowem. Kiedy myślimy o naszym Niebieskim Ojcu, to Słowo Boże powiada nam, że on nie miał początku. Byłoby trudnym do wyobrażenia sobie, że On miał początek i również trudnym do wyobrażenia sobie, że On nie miał początku.

Trudność jest ta, że nasz zmysł jest ograniczony. Jest róż­nica pomiędzy naszym umysłem a umysłem Bożym, jak jest różnica między naszym umysłem i umysłem psa. Mogę mieć inteligentnego psa i mogę powiedzieć, idź i przypędź owce, i on przygoni każdą z nich. Ale gdybym powiedział do niego: ja chcę mówić ci o astronomii, albo o Bogu, z pewnością, że pies ten nie wiedziałby nic o Bogu, z tego powodu, że jego mózg nie jest zdatny, by mógł to przyjąć. Bóg nie dał psu zdolności do rozumowania poza danym punktem. Bóg dał nam szeroki sto­pień rozumowania, tak, że możemy rozumować o moralnych i na­ukowych kwestiach, ale nikt z nas nie ma takiego umysłu, aby mógł pojąć Onego Wieczystego.

Napotkacie na poważną trudność gdy spróbujecie myśleć o Bogu mającym początek; to jest ponad naszą zdolność. Weźmy za ilustrację: Przypuszczając, że byście mieli armatę, któ­ra by wyrzuciła kulę z takim pędem że nigdy nie ustałaby. A, wy byście powiedzieli: pęd tej kuli musiałby gdzieś ustać. Dlaczego? Bo doleciałaby do końca przestrzeni. Czym jest koniec przestrze­ni? Nie możecie sobie wyobrazić czym byłby koniec przestrze­ni, ani nie możecie wyobrazić sobie jak armatnia kula pędząca wciąż, nigdy nie doleciałaby do końca. Musimy więc przyjść do konkluzji, że umysły nasze są ograniczone. Ja nie mogę wyjaśnić początku o Bogu, bo Pisano Święte mówi, że On nie miał żadnego początku.

O jakim więc początku jest tu mowa ? O Pańskim początku, kiedy Jehowa stworzył Go, i od tego początku, od tego czasu, gdy Jehowa stworzył Go, On był z Ojcem. — 40