Wola — Jak rozstrzygnąć wolę Bożą.

Pytanie (1910) — Przypuśćmy, że ktoś ma w umyśle jakieś przedsięwzię­cie, które wierzy, że ma kierownictwo Boże, a jednak inni, którzy są tak samo poświeceni jak i on, myślą, że w tym niema kierownictwa Bożego, czy jest jakiś sposób, przez który możnaby upewnić siebie, kto ma rację?

Odpowiedź — Sądzimy, że jest dobrą rzeczą, gdy ktoś jest niepewny, co do właściwego kierunku, lepiej stać i czekać, jeżeli sprawę można w ten sposób traktować. Jeżeli sprawa nie może być odłożona, ale musi być natychmiast rozstrzygnięta, nie byłoby rzeczą, właściwą czekać; lecz w wielu wypadkach byłoby dobrze stać i czekać.

Na przykład, pewien pan zapytał się nas, czy on ma budować dom lub nie. Nie byliśmy zbyt skwapliwymi dawać mu porady, ale on nalegał, aby dać naszą opinię. Gdy przedstawił wszystkie warunki, radziliśmy mu, aby nie budował i podaliśmy nasze przyczyny. Wcale nie staraliśmy się wmuszać naszych zapa­trywań, lecz tam pozostawiliśmy je. Jest dobrą rzeczą pa­miętać, aby nie za wiele zajmować się sprawami, które nas niewiele obchodzą i nie są w naszych rękach; w ten sposób zaoszczędzimy sobie wiele kłopotów. W każdej rzeczy jedna­k, która leży w naszej mocy do zadecydowania, mamy używać wiele ostrożności i rozsądku i starać się dopatrzyć, jaka byłaby wola Boża w tej sprawie.

W wypadku gdzie ludzie mają różne opinie o sprawach, sądzimy, że jest dobrą rzeczą dla każdego, na kim odpowie­dzialność spoczywa, wysłuchać, co inni mają do powiedzenia i następnie rozsądzić sprawę z jak największa mądrością i roz­sądkiem jak tylko jest możliwe i postąpić według naszego najlepszego rozsądku, biorąc pod uwagę wszystkie przyczyny wysuwane przez naszych przyjaciół, jednak mając zawsze na pamięci, że odpowiedzialność decyzji jest z nami. — 736

Wola — a natura ludzka.

Pytanie (1913) — Czy mamy rozumieć, że jest jakaś różnica pomiędzy zdeprawowaną wolą a ludzką natura?

Odpowiedź — Ludzka natura nie ma zdeprawowanej woli. Ludzka natura jest taką, jaką miał Adam. Zdeprawowana wola w nas teraz jest jedynie z przyczyny zdeprawowanej ludzkiej natury. Adamowa wola, jako doskonałego człowieka, była do­skonałą ludzką wolą i wolą naturalnego człowieka dzisiaj, z przyczyny zdeprawowania, jest zdeprawowaną wolą. — 736

Wola — Nowa wola poprzedza spłodzenie z ducha,

Pytanie (1915) — Proszę wytłumaczyć znaczenie no­wej woli ludzkiej, czyli różnicę pomiędzy nią a Nowym Stworzeniem.

Odpowiedź — Nowa wola ludzka — nie wiem czy byłoby właściwym nazywać ją ludzką wolą. Lepiej nazywajmy ją tylko nową wolą. Nowa wola przychodzi zanim stajemy się Nowym >715< Stworzeniem. Musisz mieć wolę, aby czynić wolę Bożą zanim zaczniesz ją, czynić. A gdy starasz się czynić wolę Bożą, to będziesz pamiętał, że On każe ci iść do Jezusa Chrystusa po instrukcje. A gdy idziesz do Pana po instrukcje. On staje się twoją Mądrością i pokazuje ci właściwą drogę. Lecz zanim w ogóle doszedłeś tak daleko, miałeś wolę ku temu. Była to nowa wola, lecz w zupełności twoja własna. Bez względu, co dało ci ten impuls zmiany twego uczucia wobec Boga i spra­wiedliwości, twoja wola była tą, co zgodziła się czynić wolę Bożą. Nie było to Nowym Stworzeniem, ponieważ Nowego Stworzenia niema przed spłodzeniem z ducha, a to nie nastę­puje prędzej aż wola twoja stała się nową.

Ta wola przyjmuje warunki usprawiedliwienia, to jest czyni zupełne poświęcenie. Gdy ziemska wola — nowy ziemski umysł — przyjmuje warunki usprawiedliwienia, przez oddanie się Panu w zupełnym poświęceniu, dana osoba bywa spłodzona du­chem świętym i staje się Nowym Stworzeniem. O tej woli możemy nadal mówić jako o nowej woli, ponieważ ona nie umiera przy naszym poświęceniu się, ale staje się wolą Nowego Stworzenia i tym więcej staje się podporządkowana Bogu z tej racji, że jej właściciel został spłodzony duchem Bożym. Nowa ta wola zacznie teraz dominować nad wszystkim. Ma ona zupełną kontrolę i dopiero wtedy jest uznaną od Boga. Dana osoba jest w nowym Stosunku wobec Boga od chwili, gdy zostaje spłodzona duchem. — 736