Poświęcenie — Czy po tym zawsze następuje spłodzenie?

Pytanie (1911) — Czy ktokolwiek może być poświecony, a nie być spłodzonym z ducha świętego?

Odpowiedź — Wierzymy, że jeszcze jest miejsce. To znaczy, że pełna liczba wybranych nie została jeszcze osiągnięta, wypró­bowana itd. a wobec tego możemy się spodziewać, że ktokol­wiek uczyni zupełne poświęcenie samego siebie Panu, ciągle jeszcze może być spłodzony z ducha świętego. Ale jeżeli pytanie jest w formie jak tu powiedziano: "Czy ktokolwiek może być po­ święcony, a nie być spłodzonym z ducha świętego" - powiedzie­libyśmy - Tak, może on być poświęcony tak dalece, jak to dotyczy jego cząstki." Wasze poświęcenie i moje poświęcenie, nasza cząstka oznacza jedynie przedstawienie siebie Bogu. Od Boga przeto zależy powiedzieć, czy przyjmuje to poświęcenie. O wieku Ewangelii, Pismo święte mówi jako o dniu przyjemnym, jako o roku przyjemnym, jako o przyjemnym czasie Pańskim, a my wierzymy, że On jest gotów i chętny przyjąć wszystkich tych, którzy przychodzą do Ojca przez Chrystusa, oraz że wszyscy tacy są przyjęci. A jeśli są przyjęci jako członki Ciała Chrystu­sowego, to będą spłodzeni z ducha świętego. Ale jak to przedtem powiedzieliśmy, tak i teraz powtarzamy, że w niedalekiej przyszłości nie będzie zostawione żadne już miejsce, ponieważ jak pokazuje przypowieść, klasa mądrych panien wszystka już wejdzie i będzie poślubiona a drzwi zostaną zamknięte i wówczas nikt już więcej nie wejdzie do środka, ponieważ klasa ta, po skompletowa­niu, nie będzie już powiększona dodatkami. Ci, którzy wówczas >433< poświęcą się, nie będą spłodzeni z ducha świętego. Ale nie bę­dzie to znaczyć, że Bogu nie podoba się ich poświęcenie, przeciw­nie, Bogu bardzo spodoba się ich poświęcenie - tak jak niewąt­pliwie Bogu spodobało się poświęcenie Abrahama, Izaaka, Jaku­ba i tych wszystkich proroków, którzy dobrowolnie poświęcili się aby znać i pełnić wolę Bożą, jak dalece Bóg był gotowy przyjąć ich. Mieli z tego wielkie błogosławieństwo.

Tak więc radzilibyśmy każdej osobie, że właściwym postą­pieniem, właściwym obowiązkiem każdej istoty ludzkiej, właści­wą służbą jest przedstawić ciało swoje ofiarą żywą, świętą, przy­jemną Bogu. Nie pogardzi On ofiarą, ale czy spłodzi was z du­cha świętego, zależeć będzie od tego czy ofiara wasza jest zło­żona w czasie zanim drzwi zostaną zamknięte, zanim ostatni członek klasy wybranych zostanie zgromadzony do środka. —161

Poświecenie — Nagroda dla nie spłodzonych.

Pytanie (1911) — Ktokolwiek poświęci się teraz, a nie bę­dzie spłodzony z ducha świętego, gdzie Pan go umieści?

Odpowiedź — Można domyśleć się, że jeżeli będzie wiernym, jak prorocy w starożytności byli wierni, do tego stopnia, iż po­łożyli swoje życie w służbie sprawiedliwości i prawdy, Bóg da mu dział w jakiś sposób ze starożytnymi świętymi. W innych sło­wach, jeżeli takowi przejdą przez wielki ucisk i tam utracą swoje życie z powodu wierności Bogu, On uczyni to samo dla nich, co dla starożytnych świętych — będą wliczeni w klasę Starożyt­nych Świętych. — 162

Poświęcenie — Kiedy właściwe?

Pytanie (1909) — Czy poświęcenie jest właściwe w każdym czasie?

Odpowiedź — Zawsze jest właściwym poświęcać się. Przez cały czas wieków żydowskiego i ewangelicznego było dla ludzi właściwym poświęcać się. Weźcie dla ilustracji Abrahama. Nie była wystawiona nagroda Wysokiego Powołania dla tych, którzy poświęcali się w wieku żydowskim, ale Bóg da im odpowiednie wynagrodzenie.

Gdyby Małe Stadko, było już skompletowane, to jeszcze po­ wiedziałbym, oddajcie wszystko Bogu i czyńcie najlepiej jak tylko możecie, aby być Jego świętymi, dostąpić Jego miłosierdzia, bez względu na nagrodę. Bądźcie pewni, że Ten, który was po­ wołał, da wam właściwą nagrodę. Czyż Król tak wielki i bogaty da wam mamą nagrodę? Nie, nagroda Jego będzie w stosunku do Jego bogactwa i władzy królewskiej. — 147