Choroby — Ustanie ich po roku 1914.

Pytanie (1909) — Jak długo po roku 1914 będzie jeszcze trwał obecny stan chorób, cierpień i śmierci Adamowej ?

Odpowiedź — Ja dopiero co odpowiedziałem na to. Przypuszczam, że brat ma na myśli rok 1915. Niektóre rzeczy w Piśmie Świętym wskazują jakoby miało jeszcze trwać przez siedem lat, inne zaś jeden rok, lecz nic pewnego w tym względzie nie mamy. śmierć Adamowa, choroby, bóle i cierpienia trwać będą tak długo, aż człowiek uzna i przyjmie Chrystusa. Poza Chrystusem niema żywota. To stanie się wiadome wszystkiemu stworzeniu, a ta znajomość, błogosławieństwo i wylanie ducha świętego nastąpi najprzód na Izraela i stopniowo przejdzie na cały świat, na wszystkich ludzi i poznają Pośrednika i Przymierze, jak również i przewód Boskiej opatrzności dla Izraela w ciele i zobaczą ustanawianie ziemskiego królestwa; gdy przyjdą do harmonii z nim, grzech i śmierć stopniowo będą ustępować i będą żyli. Kto ma Syna, ma żywot, ten, co Syna niema, nie ogląda żywota, będzie pozostawał w śmierci. — 647

Christian science — Czy Pastor Russell był uczniem mrs. Baker Eddy?

Pytanie (1912) — Czy Pastor Russell był kiedy uczniem Mary Baker Eddy?

Odpowiedź — Przynajmniej ja o tym nic nie wiem. — 70

Chronologia — Początek ucisku w 1914 roku.

Pytanie (1905) — Dlaczego ucisk ma się rozpocząć z rokiem 1914?

Odpowiedź — Odpowiadam, że przyczyna, dla której się spodziewamy, iż ma się rozpocząć jest ta, że Ojciec Niebieski nakreślił plan na cały ten wiek. Tu brat Russell dał długi wykład na temat "Czasy Pogan", wykazując że ich czas władzy rozpoczął się w roku 606 przed Chrystusem, a skończy się na jesieni w 1914 roku, o czym szczegółowo jest opisane w drugim tomie Wykładów Pisma Świętego. — 70

Chronologia — Początek czy koniec czasu ucisku w 1914 roku.

Pytanie (1905) — Czy czas ucisku zacznie się czy skończy w roku 1914 i dlaczego ? >48<

Odpowiedź — Odpowiadamy, że były różne czasy ucisku. (Wiemy, że mamy nawet ucisk w tym tu kąciku — a przy tej sposobności Pastor Russell roześmiał się i wskazał na swoje małe biuro). Były i będą czasy ucisku, o ile to się odnosi do Kościoła. Zważcie tylko na prześladowanie. Lecz tu idzie o "Czas wielkiego ucisku", o którym mówi Daniel w dwunastym rozdziale w słowach: Będzie ucisk, jakiego nie było odkąd narody poczęły być, a Pan nasz dodaje: "Ani potem nie będzie".

O tym właśnie czasie ucisku mówimy, a ucisk ten ani się nie rozpocznie, ani się nie skończy w roku 1914. Czas ucisku może się i zaczyna teraz, ale ten początek jest dopiero zapowiedzią właściwego ucisku. Jeżeli ma nastąpić trąba powietrzna, to o jej nadejściu wnioskujemy z tumanów kurzu i dalekich odgłosów, które powstają, zanim jeszcze wicher zacznie zmiatać domy z powierzchni ziemi; taką zapowiedź widzimy w tym, co się teraz dzieje w Rosji. Czas ucisku, straszny czas anarchii, już tam faktycznie zaczyna się, coś na podobieństwo obłoków kurzu przed trąbą powietrzną, lecz jest on zaledwie wstępem do okropnej anarchii. Co do tego jak długo potrwa czas ucisku, nie wiem tego, ale wyobrażam sobie, że nie może potrwać długo. Weźmy na przykład, takie miasto jak Pittsburgh lub Alleghany; w dawnych czasach miasta te mogły przetrzymać długie oblężenia i walki, ponieważ zaopatrzone były na całe miesiące i lata w prowianty wszelkiego rodzaju, np. Port Arthur. Nasze miasta nie mają takich długotrwałych zapasów żywności, żyjemy w nich z dnia na dzień. Kiedy przychodzi anarchia, sprowadza za sobą straszliwe stosunki i trudno pomyśleć, aby mogła trwać długo. Koniec musi przyjść, jak sądzę w ciągu najwyżej jednego roku. Miasta będą odcięte od świata przez przerwanie komunikacji kolejowej, a zresztą nigdzie nie będzie pokoju, więc żywności prędko zabraknie. W czasach dzisiejszych, kiedy ludzie chwytają natychmiast każdą Rzecz, jaka im w ręce wpadnie, nie sądzę, aby farmerzy chcieli siać i zbierać pszenicę jedynie po to, żeby ją potem oddać za darmo.

— 71