Plamy — Splamienie szat.

Pytanie (1916) — Jaki grzech lub jakie grzechy plamią na­szą szatę?

Odpowiedź — Przypuszczam, że pytanie to odnosi się do Pisma, które mówi, że mamy trzymać szaty swoje niesplamione od świata. Odpowiadam, że najprzód musimy widzieć iż owa szata jest szatą sprawiedliwości Chrystusowej, czyli usprawiedliwieniem danym, czyli przypisanym nam jako przykrycie zmaz naszego ciała. Co tedy znaczyłoby określenie, zachować szaty niesplamione? Jakie plamy mogą dostać się na tę szatę? Jest to mowa obrazowa. Przypuśćmy, że pewna niewiasta ubrana jest w białą suknię, którą chce utrzymać czystą. Ona wiedziałaby, że plama atramentu, tłuszczu, itp. zrujnowałaby całą suknię, uczyniłaby ją nieodpowiednią do noszenia. Przeto byłaby ona bardzo ostroż­ną, aby szatę uchronić od takich plam. Pan chce abyśmy i my takimi byli. On jakoby mówił: „Tu jest twoja szata, lniana, czy­sta, biała, przedstawiająca sprawiedliwość świętych i przypisaną sprawiedliwość Chrystusową, przykrywającą twoje zmazy”. Jak możemy tę szatę splamić? Przez mówienie lub czynienie coś złe­go. Myślą tego jest, że grzech byłby plamą albo zmarszczką. Oso­ba, która zachowa szatę swoją bez plamy, bez zmazy, i bez zmarszczki, będzie w zupełnej zgodzie z Panem i będzie Jemu przyjemna. Nikt nie może znaleźć się na weselu w splamionej szacie; lecz Pan uczynił łaskawe zarządzenie, że w razie spla­mienia szaty, możemy odwołać się do kosztownej krwi Chrystu­sowej i prosić Pana o usunięcie tej plamy, aby szata mogła być bez zmazy przed obliczem Jego. — 672

Płacz — Wzdychanie — zgrzytanie.

Pytanie (1916) — Co znaczy: Płacz i zgrzytanie zębów, Wzdychanie i zgrzytanie zębów i czy można to zastosować do klasy Wielkiego Grona? >404<

Odpowiedź — Zapewne, iż dosyć płaczu, wzdychania i zgrzy­tania zębami jest obecnie w krajach zburzonych wojną. Zawsze było dosyć płaczu, wzdychania i zgrzytania zębami. Nam wszyst­kim znany jest płacz i znane jest wzdychanie, lecz nie wszyscy przyzwyczajeni są do zgrzytania zębów. To oznacza rozpacz, za­wód. „O, Boże! Nie mogę pojąć czemu to, a to uczyniłem.” Ozna­cza to zawód, bardzo bolesny zawód i dodaje do obrazu płaczu i wzdychania. Widzieliśmy tego dużo. Jezus, opisując sprawy jakie miały być przy końcu tego wieku, nadmienił, że wiele klas dozna w tym czasie bolesnego zawodu. Jedną z tych będzie klasa ludzi obłudnych; nominalne kościoły przejdą przez to do­świadczenie. Nauczeni w piśmie i Faryzeusze, którzy podczas pierwszej obecności Pana widzieli Jego czyny i słyszeli Jego sło­wa, a mimo to tak źle Go traktowali; gdy Pan okaże się w chwa­le i ci co Go przebodli ujrzą Go, zostaną wielce zasmuceni i za­wiedzeni, będą płakać i wzdychać. Tak samo będzie z teraźniej­szymi kościołami nominalnymi, które myślą że są dziedzicami wszystkich dobrych rzeczy Bożych. One również doznają wiel­kiego zawodu, gdy zobaczą, co Bóg w rzeczywistości uczyni. Z pe­wnością że wielu ludzi, którzy byli nader wielkimi w kołach re­ligijnych, dozna wtedy bolesnego zawodu i wielu zgrzytać bę­dzie zębami.

To jednak wcale nie oznacza piekielnego ognia ani wiecznych mąk. Co do onego człowieka, który nie miał na sobie szaty wesel­nej, gdy przyszedł Król aby oglądać gości i któremu rzekł: „Przy­jacielu, jakoś tu wszedł nie mając szaty godowej?” Myślą zdaje się być, nie to że on wszedł bez szaty (ponieważ tylko mający szatę mogli wejść), ale że zdjął ją z siebie już po wejściu. Zatem znaczeniem pytania było: Czemuś ją zdjął? Weselna szata przed­stawia zasługę Chrystusową, Jego przypisaną sprawiedliwość, w którą Chrystus zaopatrzą tych, co są Jego ludem. To też on człowiek zamilkł, czyli nie mógł dać odpowiedzi, ponieważ on miał szatę gdy wszedł, lecz zdjął ją później. Wszystko zależało od tej szaty, od początku, zatem ci co ją później zrzucają z sie­bie, nie mają już nic do dostania od Pana. „Zwiążcie mu ręce i nogi i wrzućcie go do ciemności zewnętrznych, gdzie będzie płacz i zgrzytanie zębów”, jest wyrokiem na takich.

Nie do piekła w ogień i męki — bo w ogniu nie byłoby ciemno. Zewnętrzna ciemność oznacza ciemność w jakiej świat znajduje się obecnie; ciemność, w której sami znajdowaliśmy się i z której wyszliśmy, gdy przyjęliśmy światło teraźniejszej praw­dy, poświęciliśmy się i przyjęliśmy ducha świętego. Gdybyśmy światło to zarzucili to dostalibyśmy się z powrotem do zewnętrz­nej ciemności, w jakiej przed tym byliśmy i stalibyśmy się ucze­stnikami owego płaczu, wzdychania i zgrzytania zębów, w jakim znajdzie się świat. Po wojnie nastąpi symboliczne trzęsienie zie­mi, następnie symboliczny ogień i będzie dużo płaczu, wzdycha­nia i zgrzytania zębów — w owym wielkim ucisku. Wszyscy lu­dzie tego świata będą mieć dział w tym i doznają wiele zawo­dów. Ktokolwiek miał światło prawdy, a później je zarzucił, znajdzie się w tym wielkim ucisku. >405<

Czy niektórzy ze świętych nie znajdą się tam również ? Jeże­li znajdą się to nie będą uczestnikami owego płaczu, wzdycha­nia i zgrzytania, ponieważ plan Boży będzie tak wyraźny przed ich oczami, że podnosić będą swe głowy i radować się iż wydarze­nia te przyspieszą ich uwolnienie będące już jakoby we drzwiach. Zdaje się, iż wśród tego ucisku, członkowie Wielkiego Grona będą mieli ich ciała zniszczone. — 732