Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:
Латинский язык.doc
Скачиваний:
459
Добавлен:
11.03.2016
Размер:
3.34 Mб
Скачать

Тексты для перевода De Diogĕne

Diogĕnem interrŏgat vir quidam, quomǒdo posset punīre inimīcum suum. «Inimīcus tuus puniētur, – inquit Diogĕnes, – si te ipsum bonum et honestum eris».

Lupus in fabŭlis

Sunt duo poētae antīqui, qui saepe fabŭlas de lupo narrant: unus poēta Graecōrum, Aesōpus nomĭne, alter Phaedrus, poēta Romanōrum. Fabŭlae eōrum lupum, ut bestiam saevam et feram, pingunt.

Lupus aliquando ad rivum agnum videt. Rivi aqua a lupo ad agnum fluit, sed lupus avĭdus agno clamat: «Cur mihi aquam turbas?» Et agnum misěrum devŏrat. Sic Phaedrus narrat.

Aesōpus fabŭlam de lupo et equo narrat. Lupus equum in arvum invītat et avēnam ei promittit. Lupo in anĭmo est equum lacerāre. Sed dolus eius patet. Itaque equus salvus est.

Et puěri et viri timent lupum eumque nomināre cavent. Lupus, ut fama est, advenīre solet, si eum memŏrant. Unde proverbium est: «Lupus in fabŭlis». Nam si quis subĭto advenit, cum de eo colloquium est, convīvae digĭtis eum monstrant et «lupus in fabŭlis» clamant.

De perfidia Falisci

Olim bellum erat inter Romam et Falerios, oppĭdum Romae proxĭmum, et Romāni ante Falerios castra habēbant. Puĕri Faliscōrum autem etiam in bello exstra oppĭdum se exercēbant. Aliquando Faliscus quidam cum puĕris nonnullis in castra Romāna intrat et Romānis dicit: «Frustra oppĭdum nostrum oppugnabĭtis: non armis, sed dolo incŏlas superabĭtis. Vidētis puĕros istos, eos vobis mando ac ita Romānis victoriam parābo!» Sed Romāni ei respondent: «Contra viros arma habēmus, nunquam gladios contra puĕros stringēmus. Puĕros domum remittēmus, te autem merito puniēmus».

Контрольная работа № 2

1. Переведите текст.

2. Выполните морфологический анализ словоформ, отмеченных знаком *.

1. Apud arbitrum

Arbĭter noster* Marcus Tullius est vir laboriōsus et iustus. Hodie apud arbitrum multae causae privātae sunt: de debētis pecuniāriis; de testamentis et de mandātis. Primus reus iam in iudicio est; cetěri rei etiam in iudicio sunt. In numĕro* causārum prima est causa mea* de mandāto et debĭto pecuniārio. Adversarius meus est Gaius Semprōnius.

2. De amicitia lupi fabŭla

Asĭnus aegrotus erat. Filium parvum habēbat. Filius in stabulo aegrōtum curabāt. Stabulum clausulum erat. Ad aegrōtum asĭnum properant lupi et stabulo appropinquant. Tum unus e lupis ostium stabuli pulsat et clamat: «Aperi, mi* aselle*! Amīci tui* appropinquant». Filius lupis respondet: «Amicōrum verba blanda audio, sed lupos improbos video».

3. In scholā

Schola nostra haud procul a forō oppĭdi nostri* sita est. In scholā sunt multa auditoria. Auditoria sunt magna et clara. De fenestris* auditorii nostri vias latas et stratas rectas, aedificia magnifĭca, theatrum pulchrum et hortum publĭcum discipŭli vident. In auditoriо nostrо* tabŭla nigra et charta terrae nostrae, mensae et sellae magistri et discipulōrum sunt.

4. De incŏlis Romae

Incŏlae Italiae agricŏlae erant, incŏlae insulārum erant nautae. Italiam incŏlae Romae regēbant. De incŏlis Romae poētae narrābant. Incŏlae Romae non indigenae Italiae erant, sed advěnae ex Asia. Nam Aeneas patriam Troiam relinquit et ab litŏre14 Asiae cum sociis suis* in Italiam venit. Ibi Lavinia, filia regis Albae Longae15, Aeneae16 nubit et eum* patriam praebet. Roma autem colonia Albae Longae est. Romāni primo incŏlas Italiae et Siciliae insŭlae superant. Deinde incŏlas Galliae vincunt et etiam in Britanniam veniunt. Eae* victoriae Romae gloriam parant.