Завдання 5. Вивчіть скоромовку:

Rzęsa w rzece rzadka rzecz.

Завдання 6. Відгадайте загадку:

Ptaszku z zimnej krainy –

jedz korale jarzębiny,

krasne jak twoja kamizelka!

Zimą nas rozweselaj!

Ile przeleciałeś mil?

Wiemy, jesteś ...!

(gil)

Завдання 7. Посміхніться:

Ukryte znaczenie męskich zwrotów grzecznościowych

Mężczyzna mówi: Czy mogę ci pomóc przy obiedzie?

Znaczenie: Dlaczego jeszcze nie ma obiadu na stole?

Завдання 8. Вивчіть напам’ять вірш:

Chrząszcz (Jan Brzechwa)

W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie

I Szczebrzeszyn z tego słynie.

Wół go pyta: „Panie chrząszczu,

Po co pan tak brzęczy w gąszczu?”

„Jak to – po co? To jest praca!

Każda praca się opłaca”.

Wół pomyślał: „Znakomicie!

Też rozpocznę takie życie”.

Wrócił do dom i wesoło

Zaczął brzęczeć pod stodołą,

Po wolemu, tęgim basem.

A tu Maciek szedł tymczasem.

„Ja ci tu pobrzęczę, wole!

Dosyć tego! Jazda w pole!”

I dał taką mu robotę,

Że się wół oblewał potem.

Po robocie pobiegł w gąszcze.

„Już ja to na chrząszczu pomszczę!”

Lecz nie zastał chrząszcza w trzinie

Bo chrząszcz właśnie brzęczał w Pszczynie.

Завдання 9. Знайдіть у вірші Janа Brzechwу «Chrząszcz» слова із носовими голосними перед щілинними приголосними і затранскрибуйте їх.

Завдання 10. Прочитайте та перекладіть легенду.

Witolf (Lucjan Siemieński)

Był to człowiek nadzwyczajny: przeszłość wiedział, teraźniejszość rozumiał, przyszłość zgadywał. Królowie do jego rady i woli stósowali się. On przebywał na swoim statku morze, od brzegu do brzegu świata, prędzéj, niżeli kto mógł przez Niemen przeprawić się. Rozmawiał z księżycem i znał nieskończenie wiele gwiazd po imieniu. Miał konia nazwanego Jodź, na którym wiatry wyprzedzał. Pałacem jego była głowa owego konia; przez jedno ucho wchodził, przez drugie wychodził. Kiedy u pewnego króla biesiadował, koń Witolfa zszedł się na błoni z klaczą królewską, która miała podobneż przymioty; ale bogowie niechcąc, aby rodzaj takich olbrzymich zwierząt rozmnażał się, przykryli ich dwiema górami, pnącémi się jedna na drugą. Witolf z rozpaczy oddalił się ze dworu tego króla, i kiedy powracał z wojskiem na zawojowanie jego królestwa, trafił pod tąż górą na smoka Pukisa, z którym walcząc, pokonał go i niezmierne skarby zabrał. Wreszcie pojednał się z królem tamecznym, gdyż oba czarownikami byli.

Література

1. Левицька Г., Левицький Р. Caмoучитель польської мови. Практичний курс: Навчальний посібник. – K. : Meтодика, 2001. – 256 c.

1. Мацькович М., Підбузька Г. Польська мова: граматика, вправи, тексти. – Дрогобич: Редакційно-видавничий відділ Дрогобицького державного педагогічного університету імені Івана Франка, 2009. – C. 16 – 17.

2. Пучковський Ю. Польська мова. Посібник для студентів гуманітарних спеціальностей. – Рівне: Сантапрінт, 2000. – С. 26 – 27.

3. Biłeńka-Swystowycz Ł., Jarmoluk M. Uczę się polskiego. – K. : ArtEk, 1998. – S. 14, 15.

4. Lipińska E., Dąbska E. Kiedyś wrócisz tu... Język polski dla cudzoziemców. – Kraków: Universitas, 1997. – S. 119 – 120.

5. Житар У., Пікуль С., Попов Є., Слободян Д. Польсько-український словник. – К. : Чумацький шлях, 2010. – 672 с.

6. Polskie przysłowia / Red. naczelny W. Głuch – Wrocław: Europa, 2006. – C. 28.