«Электрлі кәріз жүйесімен» жүріп өтіңіз

Кво-мәртебесін бұзу үшін қызметкерлердің өздері ең ауыр жұмыс қиындықтарына тап келуі тиіс. Жоғарғы, орта немесе кез келген басқа басшылық ағымдағы жағдайға қатысты теория жасай бастауына жол бермеңіз. Сандарды даулауға болады, сандар дем бермейді, ал тиімсіз атқарылған жұмыспен бетпе-бет кездесу адамды қобалжытады, одан ешқайда қаша алмайсың, ол әрекет етуді қажет етеді.

Мұндай тікелей тәжірибе сәйкес емес әсер қалдырып, түсінбеушілікті әп-сәтте жеңуге көмектеседі.

Келесі мысалды қарастырайық. 1990 жылдары Нью-Йорктің жерасты жолымен жүрудің қорқынышты болғаны соншалықты, оны «электрлі кәріз жүйесі» деп атап кеткен. Қала тұрғындары бұл көлік түрін шетқақпайлап, одан түсетін пайда тез төмендеп кетті. Дегенмен, Нью-Йорк қалалық транспорт полициясы бөлімінің қызметкерлері бұған қарсы ешқандай шара қолданбады. Неліктен? Ірі қалалық қылмыстардың 3 пайызы ғана жерастында болып отырған. Сол себепті қала тұрғындары билік басындағылардан қанша көмек сұрағанымен, оларға ешкім көмекке келмеді. Полиция стратегиясын қайта қарастыру қажеттілігі ешкімнің ойына да кіріп шыққан жоқ. Кейіннен Брэттон полиция бастығы лауазымына тағайындалды, сөйтіп ол бірнеше аптаның ішінде қалалық полицияны ағымдағы жағдайды өзгертуге бағыттап, жөнге салды. Ол бұған қалайша қол жеткізді? Күшпен емес, сандардың көмегімен емес. Бреттон – өзі бастап - жоғарғы және орта шендегі басшылық тәуліктің кез келген уақытында «электрлі кәріз жүйесімен» жүрсін деген бұйрық шығарды. Брэттонға дейін мұндай тәжірибе қолданылып көрген емес еді.

Статистика полиция қызметкерлерін жерасты жолымен жүрудің қауіпсіздігіне сендіргенімен, ендігіде олар Нью-Йорк тұрғындары күнделікті қандай қиындықтарға кезігіп отырғандарын өз көздерімен көрді: жерасты транспорт жүйесі анархия шегінде болды. Вагондардың ішінде жас жеткіншектер топтасып жүретін, адамдар турникеттерден секіріп өте беретін, жолаушылар граффитиден, ызалы қайыршылардан және орындарға жайылып отырып алған ішкіштерден ешқайда қашып кете алмайтын. Полиция осындай ащы шындыққа енді енжар қарай алмады. Стратегияны тез арада өзгертіп, кво-мәртебесін бұзу қажеттілігіне ешкімнің күмәні қалмады.

Егер сіз өз менеджерлеріңізге шындықтың ең сорақы жағын көрсетсеңіз, бұл олардың кво-мәртебесі туралы ойларын дереу өзгертуі мүмкін. Осындай әдіспен жетекшілер өздерінен жоғары тұрған басшылықты өз талаптарымен келісуге көндіруі мүмкін. Әйтсе де, «оятудың» осынша жылдам және тиімді әдісін қолданатын жетекшілер аз. Көбіне олар керісінше жасайды. Жедел әрекет етуге итермелемейтін және эмоционалдық импульс бермейтін сандарды көрсету арқылы қолдау табуға тырысады. Немесе өздерінің ең сәтті жобалары туралы баяндама жасай бастайды. Мұндай балама әдістер де көмектесуі мүмкін, бірақ олардың ешқайсысы жоғары жақтың өзгерту енгізу қажеттілігін түсінбеушілігін ең нашар жақтарды көрсету сияқты бірден ойсарып, жоюға мүмкіндік бермейді.

Мәселен, Брэттон Массачусетс-бэй (Massachusetts Bay Transportation Authority - МВТА) Көлік басқармасының полиция бөлімін басқарып отырған уақытында МВТА басшылығы сатып алынуы және пайдаланылуы арзанырақ түсетін полиция машиналарын сатып алуды ұйғарады. Бұл Брэттонның жаңа стратегиясына сәйкес келмеді. Бірақ бұл шешімді даулау немесе бюджетті көбейтуді талап етудің орнына – бұл ұсынысты қарауға бірнеше ай уақыт кетер еді және бәрібір оң жауап келмесі анық еді – Брэттон МВТА бас менеджерін өз бөлімшесінің жауапкершілігіндегі ауданды бір аралап қайтуға шақырды.

Күресі жүргізіліп жатқан барлық сорақылықтарды бас менеджер толық сезінуі үшін Брэттон бастығын тапсырыс берілген машиналарға ұқсайтын кішкене машинаға отырғызады. Брэттон менеджерге алты фут полиция қызметкерінің мұндай машинада отыруы қаншалықты ыңғайсыз болатынын көрсетуге тырысады. Орындықтарды мейлінше алға қарай ысырып, Брэттон аудандағы барлық жағымсыз жерлерді көрсетіп, бастығын біраз тасиды. Оған қоса, ол менеджерге белбеу тағып, белбеуіне кісен мен кобурасы бар тапаншаны іліп қояды. Осылайша менеджерге полиция сайманына қаншалықты аз орын қалатынын көрсетеді. Екі сағаттан кейін менеджер сыртқа шығуға сұранады. Ол Брэттонның мынадай тар машинада, тіпті, жалғыз өзі қалай жүретінін түсінбейтінін айтады – ал егер арт жақта қылмыскер отырса ше? Осылайша, Брэттон өзіне жаңа стратегияға сәйкес қажет болған әлдеқайда кең машиналарға қол жеткізеді.