Словарь

Обогащение словаря на основе углубления знаний о предметах и явлениях окружающего мира.

Подбор слов, наиболее точно обозначающих свойства, качества, признаки предметов (плотный, шершавый, рвется, мнется, размокает), а также материал, из которого они сделаны (дерево, пластик, ткань и т.п.).

Овладение некоторыми видовыми и родовыми понятиями, осуществление их дифференциации (куртка зимняя и осенняя; посуда кухонная и столовая; продукты молочные и мясные); представлениями о значении (смысле) слова (мчаться - быстро бежать, огромный - очень большой), необходимости в разговоре употреблять слова в соответствии с их значением.

Понимание некоторых отношений между словами: антонимии (свежий хлеб - черствый хлеб; свежая рубашка - мятая рубашка), синонимии (свежий хлеб - мягкий, теплый хлеб; свежая рубашка - чистая рубашка), многозначности (бежит река, бежит мальчик, бежит время), активное использование их в речи.

Интерес к значению слова, особенно мотивированного (моховик - растет во мху, босоножки - надевают летом на босые ноги, медосбор - сбор меда пчелиными семьями).

Понимание доступных фразеологизмов (зарубить на носу, повесить голову и т.п.); образных выражений в загадках, объяснение смысла поговорок, использование их в своей речи.

Понимание и использование омонимов.

Слоўнiк

Узбагачэнне беларускага слоўнiка дзяцей словамi - назвамi акаляючых прадметаў: назвамi цацак, вучэбных прылад (аловак (просты i каляровы), пэндзаль, сшытак, крэйда), посуду, мэблi, адзення, хатнiх рэчаў (ложак, канапа, ручнiк), жывёл (дзiк, вожык, конiк), садавiны i гароднiны (цыбуля, бульба, гарбуз); колераў (ружовы, блакiтны), якасцей (прыгожы, дужы, смачны, добры, дрэнны); дзеянняў (глядзець, бачыць, сустракаць, расцi).

Словы рускай i беларускай моў, якiя супадаюць або падобныя па вымаўленнi, але маюць рознае лексiчнае значэнне (качка - качка, зорька - зорка i да т.п.).

Разуменне i ўжыванне абагульняльных слоў.

Ужыванне традыцыйных беларускiх формаў iмёнаў (Алесь, Уладзя, Ян, Янка, Таццянка, Кастусь, Аленка).

Ужыванне формаў ветлiвасцi на беларускай мове.

Грамматический строй речи

Осмысленное отношение к грамматической правильности речи, стремление говорить правильно.

Использование в речи различных типов предложений (простые, сложные, с прямой речью, сложноподчиненные).

Умение грамматически правильно изменять различные части речи, согласовывать их между собой.

Умение образовывать формы сравнительной степени прилагательных (добрый - добрее, плохой - хуже).

Умение изменять значение слов с помощью суффиксов, придавая им другой смысловой оттенок (пустой - пустоватый, зубы - зубищи, книжка - книжечка и книжонка).

Употребление трудных форм знакомых слов (носков, чулок, ботинок, тапочек; одни очки, двое санок; одеть, надеть и т.д.), неизменяемых слов (пианино, метро, кино и т.п.).

Образование глаголов, существительных, прилагательных; сложных слов из двух простых (длинная шея - длинношеий).

Граматычны лад маўлення

Разуменне маўленчых выказванняў рознай граматычнай структуры, чуласць да граматычнай правiльнасцi маўлення на беларускай мове.

Некаторыя асаблiвасцi граматычнага ладу беларускага маўлення: адзiночны i множны лiк асобных назоўнiкаў (садавiна, агароднiна, крупы, дзверы); дапасаванне прыметнiкаў да некаторых назоўнiкаў (чорны сабака, высокае пiянiна, лёгкая задача); утварэнне некаторых склонавых формаў назоўнiкаў (падлога - на падлозе, страха - на страсе, малюнак - па малюнках); прыналежных прыметнiкаў (ляльчын, татаў, Алесеў, цётчын); параўнальнай (вышэйшы за, лепшы за) i найвышэйшай формаў прыметнiкаў (вышэйшы за ўсiх, найпрыгажэйшы); прыслоўяў (уранку, узiмку).

Спосабы ўтварэння назваў маладых iстот (мышаня, тыграня, жарабя), назоўнiкаў са значэннем адзiнкавасцi (цыбуля - цыбулiна, морква - морквiна).

Фармуляванне пытанняў з дапамогай часцiц цi, хiба, ужыванне ў мове прыназоўнiкаў, словазлучэнняў з прыназоўнiкамi у, да (у лес, да сябра), злучнiка але.

Ужыванне спецыфiчна беларускiх марфолага-сiнтаксiчных зваротаў (балiць каму, хварэць на што, хадзiць у грыбы, у ягады, дзякаваць каму, смяяцца з каго i iнш.).