- •Die Morphologie
- •§ 1. Das Verb (дієслово), Grundformen des Verbs (основні форми дієслова)
- •§ 2. Präsens (Gegenwart)
- •§ 4. Perfekt (vollendete Gegenwart)
- •§ 5. Das Perfekt mit dem Hilfsverb „haben“ bilden:
- •§ 6. Das Perfekt mit dem Hilfsverb „sein“ bilden:
- •§ 7. Дієслова, які утворюють Perfekt або з „sein“, або з „haben“.
- •§ 8. Plusquamperfekt (vollendete Vergangenheit)
- •§ 9. Perfekt і Plusquamperfekt модальних дієслів, дієслів „lassen“, „helfen“, „lernen“, „lehren“, „bleiben“, дієслів руху, а також дієслів, що означають відчуття.
- •§ 10. Futur I (Zukunft)
- •§ 11. Futur II (vollendete Zukunft)
- •§ 12. Genus des Verbs (стан дієслова)
- •§ 13. Vorgangspassiv
- •§ 14. (Das Stativ) Zustandspassiv oder das resultative Passiv
- •§ 15. Subjektloses Passiv
- •§ 16. Der Konjunktiv
- •§ 17. Präsens Konjunktiv (Konjunktiv I)
- •§ 18. Значення і вживання Konjunktiv I в Präsens:
- •§ 19. Präteritum Konjunktiv (Konjunktiv II)
- •§ 20. Perfekt und Plusquamperfekt Konjunktiv
- •§ 21. Futur I und Futur II Konjunktiv
- •§ 22. Konditionales I und Konditionales II
- •§ 23. Значення і вживання Konjunktiv II:
- •§ 24. Beispiele der Verwendung des Konjunktivs:
- •§ 25. Der Imperativ
- •§ 26. Infinite Formen des Verbs. (неособові / іменні) форми дієслова.
- •§ 27. Infinitiv (інфінітив/ неозначена форма дієслова)
- •§ 28. Залежний інфінітив.
- •§ 29. Вживання Infinitiv з часткою «zu» або без «zu»:
- •§ 30. Der Infinitivsatz
- •§ 31. Modalverben, ihre Bedeutungen und Gebrauchsbeispiele.
- •§ 32. Вживання модальних дієслів для виразу впевненості, сумніву, припущення, наказу, побажання.
- •§ 33. Модальні дієслова з Infinitiv I Passiv:
- •§ 34. Повнозначні дієслова, які мають модальне значення.
- •§ 35. Das Verb „lassen“:
- •§ 36. Das Verb „brauchen“:
- •§ 37. Модальні конструкції з дієсловами „scheinen“ і „glauben“:
- •§ 38. Модальні значення дієслів „verstehen“,
- •§ 39. Інфінітивна група з дієсловами „pflegen“ і „suchen“:
- •§ 41. Infinitivkonstruktionen „um ... Zu“,
- •§ 42. Partizipien (дієприкметники)
- •§ 43. Partizip I
- •§ 44. Das Gerundivum
- •§ 45. Partizip II
- •§ 46. Die abgesonderten Partizipialfügungen
- •§ 47. Перехід Partizip I і іі в прикметники і прислівники.
- •§ 48. Das Substantiv. (Іменник) Der Artikel. (Артикль)
- •§ 49. Deklination der Substantive.
- •§ 50. Утворення множини іменників
- •§ 51. Deklination der Substantive im Plural.
- •§ 52. Das Adjektiv (прикметник)
- •§ 53. Deklination der Adjektive
- •§ 54. Zahladjektiv (Числівник)
- •§ 55. Die Grundzahlen
- •§ 56. Ordnungszahlen
- •§ 57. Die Bruchzahlen
- •§ 58. Das Pronomen (займенник)
- •§ 59. Personalpronomen (persönliches Fürwort)
- •§ 60. Possessivpronomen (besitzanzeigendes Fürwort)
- •§ 61. Demonstrativpronomen (hinweisendes Fürwort)
- •§ 62. Reflexivpronomen (das rückbezügliches Fürwort)
- •§ 63. Das unpersönliche Pronomen „es“
- •§ 64. Reziprokpronomen (die wechselbezüglichen Fürwörter)
- •§ 65. Interrogativpronomen (die fragenden Fürwörter)
- •§ 66. Relativpronomen (die bezüglicher Fürwörter)
- •§ 67. Indefinitpronomen und Negativpronomen
- •§ 68. Das Adverb (Прислівник)
- •§ 69. Die Pronominaladverbien
- •Verben mit präpositionalem Objekt
- •§ 70. Komparation der Adjektive und Adverbien (Ступені порівняння прикметників та прислівників)
- •§ 71. Die Präpositionen (прийменники)
- •§ 72. Zweigliedrige oder paarige Präpositionen.
- •Die Syntax
- •§ 73. Die Satzglieder (члени речення)
- •§ 74. Das erweiterte Attribut (поширене означення)
- •§ 75. Der Satz (речення)
- •§ 76. Der zusammengesetzte Satz
- •§ 77. Die Satzreihe
- •§ 78. Die zweigliedrigen Konjunktionen/Doppelkonjunktionen (подвійні сполучники)
- •§ 79. Das Satzgefüge
- •Inhalt:
§ 76. Der zusammengesetzte Satz
(Складне речення)
Складним реченням називається речення, утворене з двох або кількох частин, які маючи будову простих речень, поєднуються в єдине смислове та інтонаційне ціле. Складні речення за характером зв’язку між їх складовими частинами поділяються на: (die Satzreihe) складносурядні і (das Satzgefüge) складнопідрядні речення.
§ 77. Die Satzreihe
(Складносурядне речення)
Складносурядне речення складається з двох і більше рівноправних простих речень, пов’язаних між собою певним чином за змістом. Вони можуть з’єднуватися сполучниками або (при відсутності сполучника) тільки відокремлюватися одне від одного комою.
Сурядний зв’язок між окремими реченнями складносурядного речення здійснюється за допомогою лексичних, граматичних, логічних, стилістич-них і структурних засобів, як, наприклад, сполучники, сполучні слова, інтонація, логічна послідовність, особлива структура речення.
Прямий порядок слів.
Не впливають на порядок слів у другому реченні cполучники і сполучники-прислівники:
und – і, а; denn – тому що, бо; oder – або, чи; |
aber, doch, jedoch – але, а, однак, все ж таки; sondern – однак, а, проте, та; але |
За ними слідує самостійне речення з прямим порядком слів: підмет завжди стоїть на першому місці, а дієслово – на другому.
• Die Eltern fahren nach Italien, und die Tante sorgt für die Kinder.
• Die Eltern fahren nach Italien, aber die Kinder bleiben zu Hause.
• Die Eltern fahren unbeschwewrt ab, denn die Tante sorgt für die Kinder.
• Die Eltern fahren nicht weg, sondern sie bleiben bei den Kindern.
• Die Eltern fahren allein, oder sie nehmen die Kinder mit.
• Entweder fahren die Eltern allein, oder sie nehmen die Kinder mit.
Merken Sie sich!
Після сполучників und, aber, oder, denn, sondern можна, так само як і в будь-якому самостійному реченні, виконувати перестановку: на перше місце поставити інший член речення, на друге місце відмінюване дієслово, а на третє місце підмет.
• Ich habe heute die Prüfing bestanden, und morgen bekomme ich das Zeugnis.
• Ich habe das Zeugnis abgeholt, aber leider war mein Name falsch geschrieben.
• Ich habe das Zeugnis zurückgegeben, denn so ist es nicht brauchbar.
• Entweder hat sich die Sekretärin verschrieben oder in meinem Pass steht der Name falsch.
• Heute Abend kann ich nichts mehr tun, sondern erst morgen kann ich etwas unternehmen.
Якщо в реченні є в наявності займенник, то він стоїть за дієсловом, що відмінюється. Підмет пересувається тоді на четверте місце:
• Er hatte gut geschlafen, und am Morgen weckten ihn die Vögel.
• Er wollte aus den Zug springen, aber im letzten Augenblick hielt ihn der Schaffner zurück.
Якщо два самостійних речення, що мають один і той самий підмет з’єднуються сполучником „und“, то підмет після „und“ опускається. В цьому випадку утворюється самостійне речення з двома присудками, кома між ними не ставиться:
• Ich ließ ihn stehen, und ich rannte davon. (Я залишив його стояти, і я побіг звідти). aber besser ist:
• Ich ließ ihn stehen und rannte davon. (Я залишив його стояти і побіг звідти).
В реченні можуть вживатись декілька присудків, якщо підмет такий самий, то він не повторюється:
• Er kam nach Hause, sagte kein Wort, holte eine Flasche Bier aus dem Kühlschrank und setzte sich vor dem Fernsehapparat.
Після сполучників aber, oder, sondern, denn підмет має повторюватись, навіть, якщо він такий самий.
• Er verlor sein Vermögen, aber er war nicht unglücklich. (Він втратив своє майно, але він не здавався нещасливим).
• Sie beklagten sich nicht, sondern sie begannen von vorn. (Вони не скаржились, а почали з початку).
Зворотній порядок слів у другому реченні вживається після сполучників і сполучників-прислівників:
dann, danach – потім, після цього; deshalb, daher, deswegen – через те, з цієї причини; sonst – тоді б, інакше, в противному випадку; außerdem – крім того; folglich – виходячи з цього; trotzdem – не дивлячись/ не зважаючи на; хоча; daraufhin – після цього; ... та інші |
darum – тому; jedoch – проте; also – отже; so – таким чином; insofern – оскільки; allerdings – однак; dennoch – однак
|
a) В більшості випадків сполучники стоять між реченнями в позиції І, потім слідує відмінюване дієслово (позиція ІІ) та підмет (позиція ІІІ).
b) Більшість сполучників, що стоять в позиції І, можуть стояти за правилами перестановки в позиції ІІІ або в позиції IV, якщо в реченні є займенник.
• Er will abreisen,
|
a) darum (I) hat (II) er (III) sein Zimmer gekündigt. b) er hat darum sein Zimmer gekündigt. |
• Er hatte sich sehr beeilt, |
a) trotzdem kam er zu spät. b) er kam trotzdem zu spät. |
• Du schuldest mir noch 20 €, |
a) folglich gebe ich dir nur 10 Euro zurück. b) gebe ich dir folglich nur 10 Euro zurück. |
• Wir mußten ihn anrufen, |
a) dann kam er endlich. b) er kam dann endlich. |
• Einerseits wollte er mitkommen, |
a) andererseits fürchtete er sich vor den Unkosten. b) er fürchtete sich andererseits vor den Unkosten. |
• Er hat bestimmt viel Arbeit, |
a) sonst wäre er gekommen. b) er wäre sonst gekommen. |