
- •§ 5. Омузиши сохти фонстнкин забон ахамиятн калопи амалй ва назариявн дорад. Алокаи байни одамон чахд ба воснтаи овозчо вокеъ мегардад.
- •§ 9. Овозхои нутк дар таркнбн вохидхои маыюдоп ду вазифаро ичро мекунанд: калимасозй на калимафарккунй (маънофарккунй),
- •§ 18. Транскрипция вобаста ба максад ва тарзи нстифодя ду хел .Мешавад: а) фонетикй вя б) фонологи.
- •§21. Дар сохта шудянн садонокхои забони точикй забои ва лаб- хо иштирок мекунанд. Бниобар ин таснифи тавлидии садонокхо дар асоси хамин ду узв сурат мсгнрад.
- •§ 22. Забон хамчун узви фаъол ба ду тараф харакат мекунад: 8) аз иеш ба кафо ё аз кафо ба пеш (харакатн уфукй) ва б) аз поён ба боло ё аз боло ба поён (харакатн амудй).
- •§ 45. Нншонан фарккунандаи бардошт (харакати а.Чудии забон) садонокхон точикнро ба се гурухи микдоран нобаробар таксим мску-
- •§ 46. Нншонан лабишави дар зимни тазоди лаби-гайрилаби са- донокхоро ба ду гурухи баробар чудо мекунад: а) лабй — у, у, о ва гайрилабй — и, э, а.
- •§ 47. Системен хамсадохои забоин точнкнро бисту чор фонемаи зерни ташкил мснамояд: б, п, м, в, ф, д, т, з, с, н, л, ж, ш, ч, ч, р, й,
- •§ 57. Тавснфи еадонокхои забоин точикй дар бештари маврндхо ба тобншхои асосин опхо, ки дар талаффузн алохндаи садонокчо му-
- •§ 59. Садонокхои катори омехта. Фонемаи у садоноки каторн омехта, бардошти миёна ва лабист. Хангоми тавлнди ин садонок да-
- •§ 83. Табдилн фонетики дар забони хозираи точик ду навъ до- оад: табдили хамнишинй ва табдилн мавкей.
- •§ 91. Мохиитн фонетикин задаро воентахои фонетнкие муайян мекунанд, кн барои фарк кунониданн хичои зядянок аз хичохои бе- зала истифода бурда мешаванд. Ин воснтзхои фонетикй аз инхо ибо- ратанд:
- •§ 97. Вазнфан задан калима. Задан калима хамчун яке аз унсурхои системаи фонетикии забон вазифаи ба худ хос дорад.
- •§ 99. Ин гуна калимаю морфемахо вобаста ба чоишон нисбат ба калимахои заданок ба ду гурух чудо мешаванд:
- •§ 100. Ба гурухи проклигнкахо инчунин морфемахон зерин до- хил мешаванд:
- •§ 102. Интонация, хамчун ходисаи овозн забо::, ду чихати ому- зиш дорад: а) чи.Чати мухобироти (коммуникативн) ва б) чихати ифоданокй.
- •§ 105. Интонация аз воситахои мухимми ифодаи муносибатхон мантикии чумла мебошад. '
- •§ III. Тамдид суръати талаффузи порчахои нутки овозй (овозхо. Хичохо. Калимахо ва кайра) дар вохиди вакг низ яке аз ун- сурхон интонация мебошад. Сует ё босуръат талаффуз кардани пор-
- •§ 127. Гуфтори хабарн якгаркиба ва дутаркиба мешавад, ки хар кадоми онхо шаклхои тасдичн ва инкори доранд.
- •§ 141. Фарки задан таъкид аз задахон дигари фраза ва синтагма дар лахзахои зерни ошкор мегардад:
- •§ 101. Таркиби морфемавии калима Дар калимахои сохтан забони точикй ду павъи морфема мушохида мешавад: 1) морфеман решагй ва 2) морфемаи ёрнднханда.
- •§ 181/Исм дорой категориям морфологии муайяниву номуайянй мебошад, кн воситаи асосин ифодаи он артикли -е ба шумор меравад.
- •§ 184. Артикли -е2 хусусияти муайянкунй (ншоратй) дорад ва му- родифи он чонишинхои ишорагй ба шумор мераванд. Артикли -ег бо иемхое меояд, ки онхоро чумлахои пайрави муанянкунанда эзох ме- диханд:
- •§ 1!?7. Суффикси -гар дар исмсозй сермахсул буда, иемхои шахе месозад, ки маънохои гуногун доранд:
- •§ 198. Суффикси -гор дар забони хозираи точик каммахсул буда, 6а воситаи он аз исму асосхои феъл иемхон шахе сохта мешавад:
- •§ 219. Суффикси -истон (нас аз садонок -стон, дар назм инчунин -ситон).
- •§ 238. Барои ифодаи навозиш гохо суффиксхои -ча ва -ак, ё ки -ича ва -як дар як чо меоянд. Ин холат ба нутки гуфтугу хос мебошад ва гохо дар шакли ихтисор (ба чои -чаяк, -чек ё ки -чак) вокеъ мешавад:
- •§ 239. Маъной навозиш ба воситан калимаи чон низ ифода меёбад.
- •§ 241. Заминай асосии калимахои мураккаб вохидхои синтаксисй, пеш аз хама ибора мебошад. Аз хамин чихат калимасозии иемхои мураккаб масъалаи муносибати иемхои мураккаб ва иборахоро ба миён мегузорадл
- •§ 242. Иемхои мураккаби пайваст аз асосхои баробархукук бо роху воситахои гуногун ташкил меёбанд.
- •§ 243. Иемхои мураккабе, ки аз такрори бевоситаи калимахо сохта шудааид:
- •§ 224. Исмхое, ки аз такрори чузъхо. Иборатанд, инчунин бо интер- фикси -о- ташаккул меёбанд. Тарзи сохта шудани ин гуна иемхо чунин аст:
- •§ 245. Исмхои мураккаби пайваст, ки аз асосхои гуногун сохта шудаанд, вобаста ба тарзи васли чузъхо ва воситахои алокан онхо ба чанд гурух таксим мешаванд.
- •§ 246. Исмхое, ки ба воситаи интерфикси -у- таркиб меёбанд. Ин
- •§ 259. Ба исм гузаштани сифати феълй. Сифати феъЛй пн.З ба исм хеле зиёд гузашгааст.
- •§ 270. Аз чихати маъно ва аломатхон морфологй сифат ба ду гурухи калон чудо мешавад: аслй ва нисбй.
- •§ 306. Сифатхои мураккаби пайваст бо роххои зерин сохта мешаванд:
- •§ 310. Сифатхое, ки чузъхояшон аз хам чудо навишта мешаванд, таркиби ном доранд. Сифатхои таркиби бо чанд рох сохта мешаванд.
- •§ 313. Шумораи микдори микдори предметхоро мефахмонад вай инчунин ададхои абстрактро номбар мекунад. Шуморахои микдори аслй, тахминй ва касрй мешаванд.
- •§ 318. Шумораи тартиби тартиби предметхоро ифода мекунад. Шуморахои тартиби аз шуморахои аслй ба воситаи суффикси -ум (-юм) сохта мешаванд: панчум, шашум, хафтум ва монанди инхо: —
- •§ 330. Чонишини худ дар забони адабии хозираи точик хеле серистеъмол буда, дар чунин мавридхо истифода мешавад: j
- •§ 335. Чонишинхои ишоратии гайриасли микдоран зиёданд. Онхо аз чихати вазифа ба чонишинхои аслй умумият доранд.
- •§ 344. Дар забони точнкн шаклхои феълй микдоран бисьёр ва гуногун буда, системаи муайяни устувор доранд.
- •§ 345. Аз руи шахсу шумора тагьир ёфтани асоехо ва шаклхои за- монии феълхо тасриф номида мешавад. Тасрифи феълхо бо ёрии бан- дакхои феълй ва хабари ё флексияи феълй вокеъ мегардад.
- •§ 346. Дар тарзи тасрифи феълхо ва ифодаи шахсу шумора бо бан- дакхои феълй хусусиятхои зерин хамчун коидаи забони точикй ба эътн- бор шрифта мешаванд:
- •§ 347. Бандакхои хабарй (гайр аз шахси сеюми танхо) бо бандакхои шахсии феъл баробаранд. Бандаки хабарии шахси сеюми танхо аст мебошад. Бандакхои хабарй инхоянд:
- •§ 351. Префикеи на-/ма-/ ба феъл хамрох шуда, шакли инкор (манфй) месозад ва нашудани кору холеро мефахмонад: нарав, наги- рад, надид, намечунбад, кор намефармояд.
- •§ 352. Преф,икси ме- ба асосхои феълй хамрох шуда, шаклхои за- монии феъл месозад.
- •§ 358. Феълхо аз чихати воситаи ичрои амал ва муносибати бо он доштаи фоилу мафъул бевосита ва бавосита мешаванд.
- •§ 364. Тарзи мафъулии бавосита аз тарзи фоилии бевосита бо феълй ёридихандаи шудан сохта мешавад ва амали бо ягон восита ичрошударо мефахмонад.
- •§ 366. Феълхое, ки дар лахза ва худуди муайяни вакт вокеъ шудан ва ба анчом расидани амалу холати яккаратиро мефахмонанд*
- •§ 370. Феълй истодан. Ин феъл дар таркибхои феълй ба шаклхои замони гузаштаи наздик (истод), гузаштаи дур (истода буд), гузаштаи хикоягй (меистод) ва хозира-оянда (меистад) омада, потамо-
- •§ 384. Сигаи амрй изхори хохишу супориш, фармону таъкид ва водор кардан ба амалеро, ки нисбат ба шахеи дуюм гуфта шудааст, мефахмонад.
- •§ 386. Сигаи эхтимолии феъл дар бораи вокеъ шудан ё нашудани амалу холат аз руи тахмин, эхтимол, гумон ва шубха сухан кардани гуяндаро мефахмонад.
- •§ 388. Феълй замони гузаштаи наздик (гузаштаи оддй) аз асосй замони гузашта ва бандакхои феълй сохта мешавад. Шахси сеюми танхои ин феъл бо асосй замони гузашта баробар аст.
- •§ 389. Замони гузаштаи наклй аз шакли феълй холи (сифати феълии) феълй асосй бо иловаи бандакхои хабарй сохта шуда, ба таври зср тасриф меёбад:
- •§ 391. Маънихои наклии замони гузашта бо чор шакли феъл ифода меёбанд.
- •§ 392. Феълй замони гузаштаи хикоягй аз асоси замони гузашта бо иловаи префикси ме- ва бандакхои феълй сохта мешавад. Гасрифн ин шакли феъл ба тарзи зерин аст:
- •§ 394. Тобишхои асосии маъной ва замонии ин шакли феъл дар матн равшан мушохида мешавад.
- •§ 395. Феълй замоии гузаштаи дур аз шакли феълй холи (сифати феълии) феълй асосй бо иловаи шакли замони гузаштаи феълй ёридихандаи будан сохта шуда, ба таври зер тасрнф меёбад:
- •§ 396. Шакли гузаштаи дур низ дар мавридхои гуногун бо тобишхои гуногуии замопию маънои истеъмол мешавад, ки опхоро вобаста ба мазмуни матн муайян кардан мумкин аст:
- •§ 397. Замони гузаштаи дури наклй аз феълй хол (сифати феълии замони гузашта бо суффикси (-а) ва шакли феълй будан сохта мешавад. Тасрифаш:
- •§ 400. Феълй гузаштаи эх,тимолй амали воксъшудаеро мефахмонад, ки гуянда дар бораи он бо шубхаю тахмин, гумону эхтимол сухан меронад (ниг. Сигаи эхтимолй).
- •§ 402. Феълй хозираи давомдор (муайян) аз шакли феълй холи (сифати феълии) феълй асосй ва шакли гузаштаи нагуши феълй ёридихандаи истодан таркиб меёбад. Тасрифаш чунин аст:
- •§ 403. Шакли хозираи давомдори феъл барои ифодаи маънихои зерин истеъмол мешавад:
- •§ 404. Феълй замони хозира-оянда аз асосй замони хозира бо иловаи префикеи ме- сохта шуда, бо бандакхои феълй тасриф меёбад. Масалан:
- •§ 405. Феълй замони хозира-оянда шакли муштаракест, ки бо мохияти грамматикни худ тобиши маъноии хар се замонро ифода карда метавонад. Чунин тобишхои маъной дар матн муайян мешаванд.
- •§ 400. Феълй гузаштаи эхтимолй амали вокеъшудаеро мефахмонад, ки гуянда дар бораи он бо шубхаю тахмин, гумону эхтимол сухан меронад (ниг. Сигаи эхтимолй).
- •§ 402. Феълй хозираи давомдор (муайян) аз шакли феълй холи (сифати феълии) феълй асосй ва шакли гузаштаи наклии феълй ёридихандаи истодан таркнб меёбад. Тасрифаш чунин аст:
- •§ 403. Шакли хозираи давомдори феъл барои ифодаи маънихои зерип истеъмол мешавад:
- •§ 404. Феълй замони хозира-оянда аз асосй замони хозира бо иловаи префикси ме- сохта шуда, бо бандакхои феълй тасрнф меёбад. Масалан:
- •§ 405. Феълй замони хозира-оянда шакли муштаракест, ки бо мохияти грамматикин худ тобиши маъноии хар се замонро ифода карда метавонад. Чунин тобишхои маъной дар матн муайян мешаванд.
- •§ 407. Феълй фармоиш замони ояндаро ифода мекунад ва факат шахеи дуюми танхову чамъ дорад, ки шахеи танхои он асосй замони хозира хисоб меёбад наз—пазед (пазетон), хур—хуред/хуре- тон ва г.
- •§ 408. Шакли аористи феъл аз асосн замоин хозира бо иловаи бандакхои шахсии феъл сохта шуда, ба таври зер тасриф меёбад:
- •§ 417. Префикси фар- хамчун вариант айнап тобиши маъноии префикси фур-ро дорад: фаромадан//фуромадан, фаровардан//фуро- вардан:
- •§ 418. Дар забони адабии хозираи точик хангоми бо префиксхои шаклсози феълии ме- ва на- омадани феълхо мавкеи баъзе аз префиксхои калимасози феъл устувор, баъзеаш ноустувор аст.
- •§ 423. Феълхое, ки таркибашон аз хиссахои номии нутк ва феълхои ёридиханда иборат аст, феълхои таркибии номй шуморида мешаванд.
- •§ 424. Таркиби феълхои таркибии номй аз ду чузъ иборат аст: чузъи номй ва чузъи феълй.
- •§ 425. Чузъи номй хиссаи асосй ва сохибмаънои феълй таркибии номй буда, маънон феълро мукаррар ва муайян мекунад. Дар феъл- созй хиссаи сермахсул исм ва сифат мебошанд.
- •§ 428. Феълхое, ки чузъхои таркибиашон аз шаклхои гуногуни феълй иборат буда, хамчун як вохиди лугавй ё грамматикй ба хисоб гирифта мешаванд, феълхои таркибии феълй номида мешаванд.
- •§ 430. Масдар аз асоси замони гузаштаи феъл бо суффикси -ан сохта мешавад: хондан, дидан, гирифтан ва гайра.
- •§ 433. Масдар хамчун феъл ба хусусияти вобастакунии калимахо молик аст. Вай монандй феълхо калимахоро одатан бо пешоянду пасояндхо ба худ вобаста мекунад ва иборахои масдарй месозад:
- •§ 434. Масдар дорой ду намуди феъл аст: намуди мутлак ва давомнок.
- •§ 435. Масдар, чунон ки ишора шуд, бо хусусиятхои номии худ ба исм наздик аст, бинобар ин хамчун исми феълй дорой хусусиятхои зерин аст:л
- •§ 436. Масдар шакли кутох дорад, ки бо асоси замони гузаштаи феъл шаклан як аст. Масдархои кутох дар яке аз шаклхои феъл ва баъзе таркибхои феълии дигар пас аз калимахои модалй меоянд:
- •§ 438. Шакли таърихии сифати феълии замони хозира (бо суф- фикси-он) ду хусусият пайдо кардааст.
- •§ 444. Сифагхои феълии забони точикй ду тарз доранд: тарзи фоил ва тарзи мафъул.
- •§ 445. Сифатхои феълй монанди феъл дорой хусусиятн вобаста- кунй буда, калимахои дигарро ба худ тобеъ мекунанд:
- •§ 446. Сифати феълй намуди мутлак ва давомнокро хам ифода менамояд. Сифатхои феълии намуди мутлак, аичом ва натичанокии амалро нишон медиханд:
- •§ 450. Дар забони адабии хозираи точик сифатхои феълй аз ду асоси феъл ва масдар сохта мешаванд. Сифати феълй панч шакл дорад.
- •§ 451. Шакли сифати феълии замони хозира аз асоси замони хозираи феълхои гузаранда ва монда бо хамрох кардани суффикси -анда сохта мешавад:
- •§ 453. Сифатхои феълии замони хозира гузаранда (донанда, фахмапда, кашонанда, каркунанда, зинатдиханда) ва монда (чаханда, расанда, коркунанда( боранда, харакаткунанда) мешаванд.
- •§ 454. Сифатхои феълии замони хозира ду тарз доранд: тарзи фоил ва тарзи мафъул.
- •§ 455. Сифатхои феълии замони хозира хосияти бобастакунш феълй доранд.,Онхо монандй феълхо калимахои дигарро ба худ вобаста намуда, иборахои сифати феълии замони хозира месозанд:
- •§ 460. Сифатхои феълии замони гузашта гузаранда (партофта, навишта, дидагй, Еобаста кардагй, пешвоз гирифтагй) ва монда (хандида, омада, баромадагй, хобида, боридагй, нишастагй, руй додагй) мешаванд.
- •§ 461. Сифатхои феълии замони гузашта ду тарз доранд: тарзи фоил ва тарзи мафъул.
- •§ 465. Сифатхои феълии замони хозира-оянда факат дорой намуди давомнок буда, амалй бо хабарй чумла дар як замон вокеъша- вандаро мефахмонанд:
- •§ 467. Сифатхои феълии замони хозира-оянда хамчун феъл ду тарз доранд: тарзи фоил ва тарзи мафъул.
- •§ 467. Вазифаи синтаксисии сифатхои феълии замони хозира-оянда, муайянкунанда мебошад:
- •§ 470. Сифатхои феълии замони хозираи муайян хамчун феъл ду тарз доранд: тарзи фоил ва тарзи мафъул.
- •§ 476. Феълй холи замони хозира тарзи фоил дорад. Феълй холи тарзи фоил амали гузарандаест, ки бевосита ба объект равона мешавад. Объекти бевосита бо пасоянди -ро ва бе он меояд:
- •§ 478. Феълй хол хусусияти вобастакунии феълй дорад. Он калимахои дигарро хамчун феъл вобаста намуда, иборахои феълй хол месозад.
- •§ 479. Зарф хиссаи муста кили нутк, буда, аломати амал, предмет на аломати аломатро мефахмонад.
- •§ 507. Ба воситаи префиксхои бе-, но-, ба-, бо-, бар-, дар-, то- аз днгар хиссахои нутк зарф сохта мешавад. Аз инхо префиксхои бе- ва но- сермахсул мебошанд-
- •§ 513. Як гурухи зарфхои мураккаб ба воситаи инфикси -о-, -у-, -ма-, -ба- сохта мешаванд. Аз инхо инфикси -о- нисбат ба -у-, -ма-, -ба- серистеъмол аст.
- •§ 520. Пешояндхои забони адабии хозираи точик аз руи сохти морфологиашон ба гуруххои зерин таксим мешаванд:
- •§ 521. Ба гурухи пешояидхои аслии содда пешояидхои кадимта- рин дохил мешаванд, ки аз чихати пайдоиш дар забони хозира бо ягон хиссаи дигари нутк алока надоранд.
- •§ 524. Пешоянди дар ба маънои гуногуии масоха кор фармуда мешавад.
- •§ 525. Пешоянди бар бештар дар забони адабии китобй истифода шуда, маъно ва вазифахои гуногун дорад.
- •§ 526. Пешоянди бо гайр аз маънохои хамрохй ва воситаи ичро вобаста бо семантикаи исм ва феъл тобишхои иловагии маъно зохир мекунад.
- •§ 534. Пеши бо пешояндхои аслии ба, дар, аз низ кор фармуда мешавад ва ба суи касе ва ё предмете равона будани амалро мефахмонад:
- •§ 535. Сииопими пешоянди наздики пешоянди кариби//карибии (дар карибии, аз карибии) мебошад:
- •§ 537. Синонимхои пешоянди пушти — пешояндхои акиб, паси, кафои, паи, дунболи хам мустакилона ва хам бо пешояндхои аслии дар, ба, аз кор фармуда мешаванд:
- •§ 538. Пешоянди болои хам дар шакли содда ва хам дар шакли таркибй бо пешояндхои аслии ба, дар, бар, аз кор фармуда мешавад.
- •§ 539. Пешоянди руи хам алохида ва хам бо пешояндхои аслии дар, ба, бар, аз кор фармуда мешавад. Вай сатхи прсдметеро нишон медихад, ки «амал дар он вокеъ гардидааст ва ё нигаронида шудааст.
- •§ 540. Пешоянди зери алохнда ва бо пешояидхои аслии ба, дар, аз ба кор бурда мешавад. Вай предмете ва ё чоеро нишон медихад, ки амал дар таги он вокеъ мегардад:
- •II. Пешояндхои номие, ки муносибатхои замониро ифода мекунанд
- •§ 547. Ба ин гурух чунин калимахо дохил мешаванд: пеш, пас, кабл, мукаддам, баъд, кати, замон, хамон, эътиборан, боз.
- •§ 549. Пайвандак хиссаи ёридих,аидаи нутк буда, аъзохои чидаи чумла ва чумлахои соддаи таркиби чумлахои мураккабро ба хам алокаманд менамояд.
- •§ 550. Пайвандакхои забони адабии точик мувофики сохт ва таркиби морфологии худ содда, мураккаб за таркибй мешаванд.
- •§ 551. Пайвандакхоро мувофики вазифаи синтаксисиашон ба ду гурухи калон чудо менамоянд: пайвасткуиаида ва тобеъкунаьда.
- •§ 558. Хиссачахо аз бобати сохт содда ва таркибй мешаванд.
- •§ 581. Чумлахои хитобии эмоционалие, кн далел ва даъвою таъкид, такдир ва бахои эхсосиро ифода мекунанд, гурухи алохидаро ташкил менамоянд. Ин гурухи нидохо хиссиёту хаячонро мефахмонанд:
- •§ 582. Як гурух нидохои эмоционалй ба таркибхои устувор ва вохидхои фразеологй нисбат доранд- Онхо аз бобати маъно ба чанд гурух таксим мешаванд.
- •§ 584. Нидохои амрй аз руи маъно ва вазифа ба гуруххои зерин чудо мешаванд:
- •§ 588. Гохо бо нидо хиссача хамрох меояд, ки оханги нидо пуркув- ват ва пуртаъсир мегардад:
- •3 Суму 10 тин.
§ 141. Фарки задан таъкид аз задахон дигари фраза ва синтагма дар лахзахои зерни ошкор мегардад:
а) задай синтагма ва фраза хамеша синтагмаю фразаро хамрохн мекунад, аммо задай таъкид дар нутк, дар мухит ва матни муайян па- дид меояд;
б) задахон синтагма ва фраза хамеша дар таркибн фраза ва снн тагма чон муайян доранд, лекин чои задан таъкид ба мухити нугк ва калимаи мухиммн ин мухити нутк вобаста аст Ин калима метавонад. дар аввал, мобайн ва ё охири фраза вокеъ гардад, вобаста ба чон он задай таъкид чояшро нваз менамояд;
в) задан синтагма ба як кисми фраза (дар фразаи серсинтагма) ва ё як синтагма хос аст, задан таъкид дар як калима зохнр шавад хам, ба тамомн фраза мансуб аст ва яке аз унсурхои фраза хисоб меёбад;
г) задахон фраза ва синтагма барон ташкили мавзунин нутк, рав- шантару осой кардани даркн он хизмат кунанд, задан таъкид ба фраза тобиши иловагии маьно мсбахшад;
е) задахон фразаю синтагма хусусиятн объектнвн дошта, ба мак- саду мароми гуянда нобаста нсстанд. Аммо задан таъкид комилан ба матн ва максади гуфтору гуянда вобаста асг. Гуянда дар нстифодан задан синтагма ва фраза озод несг. Уро зарур аст, кн синтагма ва фразаро мувофики нормаи мукаррари талаффуз намояд. Аммо дар задан таъкид ван ннсбатан озод аст ва метавонад бо задан таъкид ка лиман дилхохашро талаффуз намояд.
§ 142. Задан таъкид аз задакон дигар бо мохияти фонетнкни худ низ фарк мекунад Вай табиатн мураккаби фонетики дорад, дар натн- чан хамкории унсурхои интонация паднд меояд Дяр ташкили задан таъкид сахмн кувваю шиддатнокй (оханг, мелодика) па дарозй басо калон аст. Ин унсурхои интонация дар ташкили задан таъкид бя воснтаи задан калима нштирок мекунанд. Дар сурати ба калима иловя шуданн задай таъкид хамаи унсурхои задан он таквият пайдо мекунанд, вале шиддатнокню кувватнокии он бештар мегардад.
§ 143 Задан таъкид накъхон гуногун дошга, яке аз воситахон асосни чудо кардани хабарн на и аз кухня, мухнм аэ гайримухим мебошад. Вай дар ип вазнфа дар шаронти муайян пайдо шуда, вазнфан мукобилгузорнро адо мекунад. Дар мукобилгузорй метавонад, харду Ходиса нштирок дошта бошад: Man имтихонрп имруз не, дируз супур- дам
Дар мисолн зерни як аъзои тазод зикр шуда, аъзои дуюмаш дар назар дошта шудааст: Ман китобро аз .Москва оварлам (аз чои дигар не — дар назар дошта шудааст).
Пайдонши задан таъкид ба нстифодан калимахон албатто, цагман, хусусан. бешубха, бале, орс, ма\з, хама ва амсолн опхо, ки муносн- батн гуяндаро ифода мекунанд, вобаста аст. Мавчудинти ив калимахо дар чумла нншонан задан таъкндист. Дар чумла залай таъкндиро ё хамнн калимахо (агар задянок бошанд), ё калимахон бо онхо алока- манд (агар безада бошанд) кабул мекунанд: Шумо ин китобро, ал- батта, хонед.
МОРФОЛОГИЯ
МУКАДДИМА
i
§ 144 ,Морфология як кисми грамматика Луда, дар бораи сохти грамматикни калима, тарзи нфодаи маънои грамматики ва роху воситаи калимасозй бахс мекунад. Морфология гуруххои лексикию грамматикни калимахо ва ходнсахон грамматикиеро меомузад, ки Оо кон у и у кондаи мавчудняти калима хамчун вохиди грамматики марбутанд. Гуруххои грамматикни калимахо дорон категорняи грамматики ва систе- ман шакл (парадигма) мебошанд -l-
Меъёри таенифи лугавй грамматикни калимахо (хиесахон нутк), гуруххои грамматикни калимахо ва шаклхо. кн дар асосй умумияти нфо- дан маъно ва шаклн грамматики муттахид шудаанд, хелхои лугавню маъноии калимахо, кн маъноншон барон муайян кардани категорияхои грамматики ёрй мерагонад, категорняи грамматики ва маънон грамматики, шаклн грамматики ва парадигма мавзуьхои асосни морфология ба шумор мераванд ва дар тадкики морфологии калима мавкен асоси- ро ишгол менамоянд.
§ 145. Гуруххои лугавй грамматикни калимахо дар асосй умумияти маънои лугавй, хусусияти морфологи, вазифаи синтаксиси ва хелхои грамматикни калимахо дар асосн меъёри грамматики (умумияти маънои грамматики ва тарзи нфодаи ин маъно) муайян карда мешавад. Масалан. нфодаи шу.мора дар исмхо категория)! грамматики, вале ифо- дан шахсу гайришахс категорняи лугавню грамматики ба шумор мера- вад.
Гурухи лугавню маъноиро калимахое ташкил медиханд, ки аз чихати грамматики умумияти лугавню маънои доранд, масалан. бе ягон аломати грамматики ифода шудани маънон чамь дар гурухи муайянн исмхон чомсъ (мардум. лашкар, гала, рама), ифодан номутаноснби шумораи чамъ дар исмхон конкрету абстракт (дарахтон, зардолухо, оншкон, ншкхо, тарбиятхо, хаёлхо)-
Категорняи грамматикй ба воситаи шаклн грамматики ифода ёф- та, ду масъалан ба хам алокамандро дар бар мегирад. Дар як маврид пай мачмуи маънон якрангн грамматикни калимахост» Чунончи, маънои замонхон чудогонаи феъл дар категорняи замон, маънои сигахои алохнда дар категорняи сига муттахид шудааст Масалан, шаклн феълн хон маънои грамматнкии сигаи амрро ифода менамояд. Х,амнн тавр, муносибати категорняи грамматики ба маънои грамматики хамчун муносибати кулл ба чузь намоён мешавад. Дар маврндн дигар категорняи грамматики гуруххои калонн лугавню грамматикни калнмахосро фаро мегирад, кн бо аломату хусусиятхон умумии маънои ва/морфологию синтаксиси муттахид шудаанд. масалан, категорняи феъл, категорняи Чонишин, категорняи зарф ва гайра. Категорияхои грд-мматнкй хамчун маънон умуми ба воситаи маънохои грамматикни алохнда зохир мешаванд. Тарзи ифодаи категорияхои алохидан грамматикй натнчаи тазоди (оппозицияи) ду ва ё зиёда вохиди якхелан забонист, кн барои ошкор кардани фарки ин вохндхо истифода мешавад. масалан, тазоди хамсадохои чарангдору бечарапг, тазоди исмхон чамьу танхо ва гайра-
§ 146. Калима хамчун вохидн асосii ва мусгакилн забон дорой маъно ва шакли грамматнкжм. Mai.нон грамматнкни калима бо маънои лугавии он алок.аи зич дорад- Муносибати байни мачмуи овоз, предмет ё ходпеа, кн тафаккури мо онро ба ни восита мукаррар менамояд, маз- mvhh калимаро ташкил мекунад, ки вайро маънои лугавин калима мс- номанд.
Маънои лугави аз маънои моддй ва мат,ной калимасозн ба вучуд меояд. Маънои моддии калима бо мафхумн чудогонаи предмет, ходпеа ва муносибати вокенят алокаманд мсбошадЛИфодакунаидан маънои моддн решай калима аст. Чунончи, дар калимахои даста, дастак, дас таки, дастй маънои модднро унсури даст, кн ба мафхумн «дат» мувофикат мекунад, ифода менамояд-'Маънои муштакн (калнмасозии) калима ба воситаи аффнксхои калнмасоз, кн маънои моддии калимаро махдуд ва аник мекунанд. ифода меёбад.'Чунончи, дар калимаи коргар маънои номй шахе ба_суффпкен rap, ки унсури иловагии маънои моддии реша (кор) мебошад ва ё дар калимаи тсшгГча маънои хурдй бо суффиксн -ча, ки аломати иловагии маънои моддии реша (теша) мебошад, ба вучуд омадааст. Дар як калима хам маънои модди ва хам маънои калимасозн муттахид шуда метавонад. Масалан, маънои»«хонаи хурд» дар калимаи хонача аз маънои моддй, кн дар решай хона хает ва аз маънои муштак, ки бо суффикси дорон маънои хурдин -ча ифода ёфтааст, ба вучуд меояд. Дар калимахое. ки ба хиссахон маънодор (морфема) чудо иамешаванд, маънохон луганню моддй ба хам мувофикат мекунанд.
Маънои грамматнкни калима чупии маънои абстрактест, ки дар аеоси муносибати параднгмй (дар системаи шаклхои худи калима) ва алокан синтагматии (дар нбора ва чумла) калима ба вучуд меояд.
Маъное, кн ба маънои лугавин калима нлона мешавад ва муносн- батхон гуногун- муносибати ба дигар калимахо дар нбора ва ё чумла, муносибати ба шахеи фоил ва ё ба дигар шахехо, муносибати далелу фактн гуфташудаи ба воканят ва замой, муносибати гуянда ба фнкрн гуфташуда ва гайраро ифода мекунад, грамматики мебошад. Калима ода гаи дорой якчанд маънои грамматики мебошад, «чунончи, калимаи хонд хамчун феъл маънон грамматнкни шахеу шумора, замон ва сига дорад > Маънои грамматнкни калима ннчуннн ба воситаи дигар калимахо, ки калимаи маякур дар чумла бо он\о алока дорад, ифода ёфта метавонад. Масалан, дар чумлахои «Хонандя ба мактаб рафт Хс.нан- да аз мактаб омад» маънои суй на макон ба воситаи калимаи мактаб ва алокан гуногуии он бо дигар калимахо ифода гаштааст.
.Маънои грамматнкй (пеш аз хама иомниативн) бя маънон лугавии калимаи конкрет ва матп вобаста нест, вале муста кил и мутлак хам нссг. Категорпяи грамматики нисбат ба матн муетакнл аст ва пеш аз Хама дар парадигма (системаи тагьири флекция, ки намунан шаклео- зии хнееап нутки муайян ё худ чамъи шаклхои тагьири хамон як калима мебошад, масалан, парадигмам феълй хон) равшап зохир мегардад, пале дар матн ин мял,но бо маънои лугавин калимаи конкрет ва маънои умумни матп алока пайдо мекунад. Дар натича маъное. ки дар_па- радигма ба вучуд меояд. махдуд ва ё номахдуд мешавад.
§ 147. Шакли грамматики бо маънои грамматики зич марбут аст- Воситахон забоине, кн барон ифодаи маънои грамматики хизмат мекунанд, шакли грамматикиро ташкил меднхапд. Чунончи, дяр калимаи хондам бандакн -ам шахеи я кум ва шуморан танхоро нншон медихад. Ифодаи моддии маънои грамматики (тарзи ифодаи грамматнкни он) бо худи маънохо алокан зич дорад Шакли грамматики дар дохилк парадигма вобаста ба вазъият якчанд -гобишн маъно дошта метавонад, кн хар кадо.ми он дар вязъиятп муносибати синтакснсн зохир мегардад. Ьа тобиши маъно чамъи маънохои грамматнкни шакли калима (масалан, таъсири дутарафаи маънон намуду замон, аамону шахе ва шумора), маънои лугавии калима ва матн таъенр расоннда метавонанд.
8П
Дар суратн мавчуд буданн чунин тобншхон маъно шакли калина им- копня in транспозиция (истифодаи вохндн забон ба вазнфан муайянп сиптаксис.й) пайдо мекунад, яъне дар матнн махсус як шакли калима аз як донра ба доираи дигари маънои грамматики мегузарад. Масалан, ба маънои замони хознра истифода шудани замоин гузашта (Канн, ба кор cap кардем) ва с ба маънои шахси якуми танхо истифода шудани шакли шахси якуми цамъ (Мо ин корро бо хурсанди ичро мекунем) аз чумлаи хамин Гуна ходисахо ба шумор меравад.
Шакли грамматикй ду масъалаи ба хам алокамандро дар бар мегнрад: а) воситан ифодаи маънои грамматикй (масалан, шакли чамъ ва номуайян дар нем, шакли шахсу шумора дар феъл); б) тагьнрл грам матикии шакли калима (хонам-хонн-хонад; хопем-хоне^онанд). Шак ли калима дар алохидаги шакли грамматикии огтро ташкил мекунад. Шакли грамматикии калима синтетики (иавиштам) ва аналитики (на- вншта шудам) мешавад.
Чунон кн шпора шуд, парадигма мачмун шаклхои як калима мебошад- Аломати асосии парадигма аз он иборат аст, кн асосхои чанд шакли грамматикии як калима аз чихати маънои лугави ва сохти муайя ни грамматикй монанданд: хонам, хонй, хонад; хоидем, хонед, хонанд; китибам, китобат, китобаш; китобамон, китобатон, китобашон ва гайра.
Калима дар забон хамчун системаи шакл вучуд дорад. Шакли калима бо ёрии аффнкс (кор гар, дяряхт-он), флексияи дохилй (каш-он- дан), зада (хйрид — харйд), иловаи як калима ба калимаи дигар — тарзи аналитики (хонам хохам хонд) ифода мегардад. vHh хиссахои плова ш&нап да дар Янин замон воситан ифодаи маънои грамматики мебошанд-[Шакли калима тагьирн сохти грамматикии вохиди лугавии системаи забон буда, дар катори маънои умумии кзтегорнявй чамъи маънои чузыш грамматики ва ё яке аз хамин :уна маъиохоро инънкое менамояд. Х,амол тавре ки знкр шуд, шакли чудогонаи хар калима шакли грамматикии он ба шумор меравад. Чунин хусусиятн калима, кн системаи шаклро С а вучуд меоварад, тагьирн калима номнда ме- шавад. Са ибораи дигар, мачмун шаклхои категорняви. кн дар опхо калимас хамчун мансубн ягой хиесаи нутк намоён шуда, бо системаи муайянн категорияи грамматик!! таевнр мешавад. тагьирн калима ном дорад Дар забонн -очикн тагьгрн шакли калима асосан дяр системаи феълхои гасрифй мупюх,идл мешавад (гуфтан : гуй, гуфт. туям, гуи, гуяд ва гайра). Шакли калима ва маънои Грамматикии он дар парадигма раншаи зохнр мегардад Маънои грамматики дар забон тарзи кахсуси ифода дорад. Шакли калима ифодаи моддии маънои грамма- тнкист Пеш аз хама флексия, суффиксу префнксхо, иичунин феьлхои ёрнднхандан шаклеоз нншонднхнндаи маънои грамматики мебошанд. Маънохои грамматикии калима ба мнънои аелни грамматикй ва маънои лугавн-грамматикП чудо мешавад. Маънои аслип грамматикй бо воситаи чузъи чудогонаи парадигма ифода ёфта. категорияи яслии грамматнкнро ба вучуд меоварад. Чунинанд категорияхои муайяннву номуайяни ва шумора дар нем (мард, марде, мардон); дарача дар си- фату зарф (калонтар, охнетатар)
81
6-322
гайра) ва дар баробарп маънои шахсу шумора дорой тобишхои знёдн маънои замонй низ мебошад.
Хамаи калимахо хамчун вохиди 1рамматикн ба ду гурух чудо мешаванд: я) калимахое, ки шаклан тагьнр меёбанд, яъне дорой парадигма мебошанд ва б) калимахое, ки шаклан тагьир намеёбапд, яъне парадигма надоранд- Парадигмаи калимаи тагьирёбанда якчанд шакл, аммо парадигмаи калимаи тагьирнаёбанда як шакл дорад. Шакле, ки дар лугат оиярдя шудааст, шаклн асосии калима мебошад. Шакли асо ей яке аз шаклхои калимаи тагьирьёбанда ва шаклн ягонан калимаи тагьнрнаёбанда мебошад.
§ 140- Тамоми калимахо ба гуруххои алохнда чудо мешаванд, кн онхоро хнссахои нутк меноманд. Хиссахон нутк. гуруххои асосии лугавй-грамматикии забонанд, кн дар асосй хусусиятхон зирин таксим мешаванд: а) хусусияти маънон (маънон чомеи предмет, амалу холат, аломат ва гайра), яъне маънои умумии категорняви; б) хусусняги мор- фологй (категорняхо ва хусусиятхон морфологии калимахо), яъне умумияти парадигм и; в) хусусияти синтаксиси (вазифаи синтаксиси ва тарзи алокан калимахо). Дар забони адабии хозираи точик чунпн гу руххои лугавй-грамматикии калимахо мавчуданд: исм, енфат, шумора, чонншнн, феъл, зарф, пешоянду пасоянд, пайвандак, хиссача, пидо.
§ 150. Таснифн лугавй-грамматикии хнссахои нутк имкон медицад, ки хусусияти лугавй, морфологи ва снитакснс.ии хар як гурухи калимахо равшан ошкор гардад. Маънои лугавй ва грамматикни калима ба хам сахт пайваст буда, онхо бе якднгар тасаиоур намешаванд.
§ 151- Хангоми таснифн хнссахои нутк пеш аз хама маънон л у га вни калима ба хнсоб гирнфта мешавад. Масалан, нем предметро, си- фат аломати предметро, шумора мнкдори предметро, феъл амалу хо- латро, зарф аломати амал ва аломати аломатро ифода мекунад. |Аз- баскн забоин точикй хусусияти аналитики дорад ва дар он флекеняи номй днда намешавад, дар гасинфоти хиссахон нутк, мавкеи маънои калима калон аст. Бииобар он кн бисьёр калимахои номй шакли рап- шани морфологи надоранд, онхоро беруи аз ибора с чумла ianxo аз рун маъно ба ягон гурух (масалан ба гурухи пом ва ё сифатУ даровар- дан мумкин аст-'Мукоиса кунед: шер ва дер. Тарзи алока дар ибора- Хон муайянкунандадор^катъи назар аз он ки муаиянкунанда аз чихати маъно нем аст ва "с сифат, хамеша як хел аст. Масалан, ин таар: депори баланд ва дсвори хона. Инчунин дар таснифн калимахои реша- ги (тир исм, пир—енфат), хам калимахои сохта (мохона — исм, за- нона — сифат, шабона — зарф) ва хам калимахои мураккаб (ширкаду— исм, бодомчашм -сифат) маънои калима мавкеи асосн дорад. <
Дпр таспифи хиссахон нутк ахамиятн хусусияти грамматикни калимахо низ кам нест, чункн калима тачассумн ягонагин шаклу маъно мебошад. Шаклн категорияхои морфологи ва воситахои калимасозй хусусиятхон асосии морфологии хнссахои нутк ба шумор мераванд. Хар як хиссаи мустакили нутк категориям хоси морфологи ва колнби муайяни калимасозй дорад. Масалан, нем аз дигар хнссахои нутк бо он фарк мекунад, ки дорой маънои лугавии предмета, категорияхои грамматикни шумора ва муайяннву номуайянй ва усули воситахои махсуси калимасо.л мебошад. Дар забони точикй барон таснифн хнссахои нутк хусусияти сннтакснснн калимахо ахамняти махсус дорад- Дар забонхос, кн хус.успятхоп флектнви барчастя намоён нест, хангоми таъин намудани гуруххои морфологии калимахо вазифаи сиптаксиепи калнмя, алокаю муносибати он дар ибора ва чумла ахамняти махсус касб менамояд. Масалан, дар забони точикй калимаи ааромад берун аз ибораю чумла ба назар пеш аз хама хамчун феъл менамояд, зеро ■вай дар асл асосн замоин гузаштаи феъл аст. Аммо асосй замени гузаштаи феъл, кн таърихан аз сифати фсълй ба амал омадааст, дар маври- ди муайян хусусияти нем шудан дорад Бииобар ин ба калом хиссаи нутк (ба феъл ва ё исм) тааллук доштани он дар ибора ва чумла pan- шан муайян мешавад. Чунончн, калимаи даромад дар чумлан «Муал- лпм ба сннф даромад» феъл, аммо дар чумлан «Даромадн совхозн мо боз дам афлуд» нем мебошад.
Майкоп синтаксис дар таеннфн хиссахои нутк боа дар он .чохир мегардад, кн хангоми Оа гуруххои морфологи чудо кардани калимахон мураккаб тартнб ва алокаи байни чузъхо ба хисоб гирифта мешавад. Аз як хисеан нутк. ба дигар хнссаи нутк гузаштанн калима низ дар заминай вазнфан синтакснсии он ба вучуд меояд.
§ 152. Хар як хнссаи нутк, хамчун гурухи муайяну мустакили грамматикин калимахо, дорой маьнои умумии лугавй ва грамматикие мебошад, ки дар таърифи умумии он нутк акс меёбад. Категорняхон морфологй, ки гуруххои муайяни калимахоро фаро мешранд. дар ифодаи маъной хнссаи нутк як хел ахамияг дошта бошанд, ба таъриф пур- ра дохил мешаванд.{Масалан, исм хнссаи путкест, кп пеш аз хама маънон кагегориявин предметй дорад Агар категорняхон грамматикй аз руи маъно ба якдигар баробар набошанд за снстшаеро ташкил ди- ханд, ки дар он категорияхо ба асосй на гайриасосй чудо шаваид, ба таъриф факат категорняхон асосй дохил гардида, категорняхон гайриасосй ба таври илова тавенф меёбанд. Масалан, феъл хамчун хиссаи нутк процесеро ифода мекунад. Ин маъно ба воснтаи категорняхон асосин грамматикин сига, замон, шахе, шуморя, тарз ва иамуд ифода мегардад. Категорняхон асосни грамматикин феъл и забони точикй аз ха- минхо иборатанд.
§ 153. Дар забон ипчунин гуруххои грамматикие мавчуданд, ки на факат калимахо, балки шаклхои грамматикин онхоро низ дар асосй умумиятн маънон грамматики ва ё алокаи синтаксисй дар бар ме- гиранд. Бииобар ин гуруххои грамматики дар навбати худ ба морфо логй па синтаксисй такснм мешаванд.
Гуруххои морфологй хелхои калимахон мустакилс мебошаид, ки бо умумиятн маъной грамматики муттахид шудаанд- Калимахо ба ду гурухи калон: тагьирьёбанда ва тагьирнаёбанда чудо мсшаванд.] Калимахон гурухи аввалро таернфшаванда ннз меноманд. Ба гурухи калимахон гаернфшгванда дар забони точикй феъл медаронд. Маъной шаклхои феъл ба воситан шахе, тумора, замон, сига ва тара зохнр мегардад. Барои феъл маьнои шуморя, замон на сига умумист
Азбаскн масдар, сифати феълй ва феълн хол нисбат ба хусусият- хои исми (масдар), сифати (сифати феълй) па зарфи (феъли хол) хусусиятхои феьлпро раишактар ва бештар ифода мекунанд, ба феъл дохнл гардида, дар хамин фасл омухта мешаванд.
Гуруххои синтаксисй хелхо" грамматикин калимахое мебошаид, кн бо умумиятн алокаи сннтакс c i муттахид шудаанд ЧГуруххои синтаксисй дар асосй алокаи тобеи байни калимахо гаеннф мешаванд. Хамон хелхои алокаи тобеъ меъёрн асосни тасниф шуда метавонанд, ки дар онхо як гурухи синтаксисй аз гурухи дигар фарк купад. Хиссахои мустакили нутк ба хамин гуна гуруххои синтаксисй дохил мешаванд. Хамаи калимахон мустакил хусусияти муайяншавандагй ва муайянкунан- даги доранд, вале барои онхо яке аз ин хусуснягхо асосй ба шумор ме- равад. Чунончн, нему феъл хусусияти асосни муайяншавандагй, вале сифагу шумора хусусияти асосин муайянкунандагй доранд.
<■?) 154. Бобн асосни морфологияро хиссахои нутк, ташкил мекунанд. Тамоми калимахон забони адабии хозираи точик мувофики хусусиятхои лугавию грамматики ба ду гурухи калон: хиссахои мустакили нутк ва хиссахои ёридихандаи нутк чудо мешаванд.
«i§ 15". Хиссахои мустакили нутк калимахоеро дар бар мегнранд, ки маьнои мустакили лугами, хусусиятхои хоси калимасозй, морфологй ва синтаксисй доранл ва ин аломатхо меъёрн асосии таснифоги онхо хисоб дсебапд. Ба ин гурух исм, сифат, шумора, чонишин, феьл ва зарф гохил мсшаванд.
§ 156- Гурухи хиссахои ёридихандаи нуткро калимахое ташкил мекунанд, ки вазифан номинативй надораид, яъне предмет, аломату хусусият, амалу холатро ном бар намекунанд, балкн барон ифодаи муносибати грамматикни байни калимахои мустакнл, нбора ва чумла хнз- мат мекунанд. Хиссахон ёриднхандаи нуткро хиссахон номус.акнлн нутк низ меноманд. Маънои трямматикин калимахои ёридиханда дар айни замон маънои лугавии онхо бя шумор мераоад Х.ис.сахои ёриднхандаи нутк, азбаеки вазифаи номинативи надораид, аъзоп мустакили чумла шуда наметавоианд. Ба гурухи хиссахои ёридихандаи нутки забони точикй пешоянду насояид, пайвандак, хисеача ва нидо дохпл мешаванд.
§ 157. Калимасозн хам ба лексика ва хам ба грамматика алока- манд аст. Азбаеки хар як хиссаи нутк хусуснятхои хоси калимасозн до рад, дар худи хамоп боб дарч гардидани усул ва кол и б х,о и калимасо зии он м уноси б дониста шуд Бинобар ин дар мукадднма баъзе маеъ- алахои умумй ва назарии калнмасозии забони адабни точик мавриди мухокима к.арор гирифт. Дар калимасозн масьалахои тарзи тахлили калимаспзй вя сохти калима мавкеи асосиро пшгол мекунанд.
§ 158. Т л ряхой тахлили калнмасозй объекти калимасозн ва вазн- фаи калнмасозиро муайян менамоянд- Объекти тяхлили калнмасозй худи калима буда, вазифаи тахлили калнмасозй аз муайян намудани сохти калима, алока, таносуби морфемахои таркиби он ва тарзх.оп калнмасозй нборат аст.
Ба морфсмахои маънодор чудо кардани калима сохти онро иурра нишон намедихад. Барон кушоданн сохти калима иншои додан лозим аст, ки морфемахо байни якдигар чй гуна алока доранд, онхо дар чараённ калимясозй чи тавр ваел мешявянд вя дар айни замон калимаи мавриди тахлил ба кадом колиби калнмасозй мансуб аст. Тахлили мор фемавй танхо давраи якуми тахлили калнмасозй ба шумор меравад- Таркиби морфемавии калима мачмуи хиссахои маънодорест, ки аз калима чудо мешаванд, аммо сохти калима системаи морфемахои алока- манд ва мутаносибе мебошад, ки калимаро хамчун вохидн лугавию грам- матикй ба вучуд мсовяряд Мах.з сохти калима (на морфемахо) нишон медихад, кн калима ба кадом хел ва ё колиби калнмасозй мансуб яст. Тах.лили калимасозн дар снлсилаи «тахлили морфсмави — тахлили калнмасозй— тахлили этимологй» чои асосиро пшгол менамояд. Тахлили морфемявй кисми таркибии тахлили калнмасозй ба шумор меравад Тахлили пурра ва ил.чип сохти калима дар с.урате нмконпазир мегар- дад. кн калима дар заминай калимахои хамгохту хеш вя дар нкчошин тамоми шаклхои грамматики тадкнк шавад.
v § 159. Морфема хиссаи хурдтарини маьнодори калима мебошад Ак- сари калимахои забони точнкй аз чихатн сохт яклухт буда, аз хиссахон маьнодори алокаманд ва мутаносиб иборатанд.
Райр аз ин дар забони адабии точик калимахое мазчуданд, ки бо хусусияти махсуе фарк мекунанд: Ин калимахо ба чахор гурух такснм мешаванд:
калимахое, кн аз чихатн сохт ба морфема монанд буда, аммо асоси калнмасозй надораид; иазди, вале, факат, шоид, пах за гайра;
калимахое, ки на аз морфема, балки аз калима сохта шуда, чузъхояшон мустакилона истифода мешаванд ва дар таркиби калима низ шакли чудогонаи худро нигох медоранд: коса-коса, ка.юн-калон, ду-ду, pax pax, гап-гап, омад-омад, тинг-тинг, пах пах, чиринг-чиринг. Бя ин гурух ннчунни калимахои иктибосин ямсоли марксизм-ленинизм, генерал-лейтенант дохил мешаванд;
калимахое, ки яке аз чузъхояшон маънои равшани лугави на- дорад, аммо бо чузъи маънодор дар алокаи маъной мебошад: нон-иои, чой-ной, мева нева, каб кабуд, зяб-зард, сап-сафел, луб-лунда ва гайра;
калимахое низ хаетапд, ки аз чихатн сохт аз гуруххои мазкур фарк мекунанд ва онхоро калимахои таркибии аффиксдор номидян мумкнн аст. Чузъи якуми ин кабил калимахо бо бандакн нзофн ва чузъи охнрнняшон бо чузъи муштаряк меояд: дандони тиллодор, кур- таи атласпуш, хакки мардумхур ва гайра.
Калима ва морфема аз якднгар бо якчанд хусусият фарк мекунанд Мухимтарини ни фаркх.оро ба таври зер метавон нишон дод:
дар байнн калима ва морфема пеш яз хама фарки маъной мав- чуд аст: морфема нис.бати лугавню граммятпкй надорад, аммо калимахо гуруххои муайяни лугавй-грамматикиро ташкил мекунанд;
ба енфатп вохиди маънодори забон морфема факат дар таркиби Калима вокеъ мегардад, аммо калима дар ибораву чумла хамчун яке аз аъзохои онхо ва дар матн ба сифатн чумла истифода мешавад;
калима дар нутк хамчун материала тайёр истифода мешавад на гуяндаву навис.анда хангоми гуфтор ё навишт калимаи нав сохта метавонанд, аммо морфема ба сифатн вохиди тайери том истифода мешавад ва хусусияти эч.одшапй надорад.
§ 160. Калима хамчун вохиди асосии маъиодори забон хамеша сохти яклухт ва муайян дорад. Сохти имрузаи калима адокамандона бо маъно ва хусусияти грамматики, обуранги бадешо услуби, истеъ- мол ва пяйдоиши он тахлнлу тадкик мешавад.
Калимахои ёридихапда, пидон аслй, баъзе калимахои МИДали аз чихати сохт ба ясосн соф баробяранд, аммо аксари калимахои мустакил асос ва морфема доранд. Дар забони адабии точик аксари калимахо аз рун сохт бя асос баробаранд, факат феълхои тасрифй аз рун шахсу шумора тагьир меёбанд.
Асосн хамаи калимахо як хел нест. Дяр баъзе асосн чудонашаван- да (дар. хозир, канор, сурх, хон па гайра) па дар бяъзеи дигар асосй гаркибй мавчуд аст (коргар, дартоз, оромона, зярдина, баромадан, аляфдарави ва гайра) Аз ин нуктаи назар асос ду хел мешавад: асосн аслй ва асосй сохта Асосе, ки ба морфемахо чудо намешавал, асли ва асосе, кн бя морфемахо таксим мешавад, сохта ном дорад. Аз таркиби асосн сохтяи коргар асосн аелни кор (реша) ва морфеман ёрнди- Хандаи -rap чудо мешавад Агар калимаи сохта як асосй аслй доштя бошад, сохта (оханин, еявдогар, оромона, нагзакак) ва агар ду ва ё зиёда асосй аслй дошта бошад, мураккаб аст (китибхона, сартарошй, хазоркилограмчиён).
Дар забони адабии хозираи точик хамаи калимахо аз руи сохт ба гуруххои зерин чудо мешаваид:
калимахое, ки яз асосн аслй нборят буда, ба морфема баробаранд: об, нон, хона, хуб, рав, аз, вале, вох па гайра;
калимахое, ки аз асоеу морфемаи калимасоз иборятанд: трак- торчй, мардона, кухистон, бориш. машма. касдан ва гайра;
калимахое, ки аз асосу морфемаи шаклеоз нборатанд- калон- тар, хонахо, китобча, каламаш, хонам, бирафт, мегуяд ва гайря;
калимахое, кн яз ду ва зиёда асосчои аслй иборат мебошанд, боз ба ду пурух: а) яклухт (модарарус, кнтобфурушй, чуворимакка- парварй) ва б) -гаркибй (социал-демократ, рафта-рафта, ордени лешш- дор, муяаи сурхиуш ва ганря).