- •§4.1. Дынаміка насельніцтва і яго полаўзроставая структура.
- •§ 4.2. Натуральны і механічны рух насельніцтва. Міграцыі.
- •§ 4.3. Склад насельніцтва.
- •§ 4.4. Працоўныя рэсурсы і іх ацэнка.
- •§ 4.5. Рассяленне. Тыпы паселішчаў.
- •Практычныя заданні.
- •Тэма 5. Агульная характарыстыка гаспадаркі.
- •§ 5.1. Фактары размяшчэння вытворчасці.
- •§ 5.2. Структура і спецыялізацыя гаспадаркі.
- •§ 5.3. Сучасная структура гаспадаркі.
- •Тэма 6. Геаграфія вытворчай сферы.
- •§ 6.1. Паліўная прамысловасць.
- •§ 6.2. Электраэнергетыка.
- •§ 6.3. Металургія чорная і каляровая.
- •6.4. Машынабудаванне.
- •§ 6.5. Хімічная прамысловасць.
- •§ 6.6 Лясная, дрэваапрацоўчая і цэлюлозна-папяровая прамысловасць.
- •§ 6.7. Прамысловасць будаўнічых матэрыялаў.
- •§ 6.8. Лёгкая прамысловасць.
- •§ 6.9.Харчовая прамысловасць.
- •§ 6.10. Сельская гаспадарка
- •§ 6.11. Геаграфія галін жывёлагадоўлі.
- •§ 6.12. Транспарт.
- •§ 7.1. Структура невытворчай сферы, яе роля ў народнай гаспадарцы.
- •§ 7.2. Геаграфія ўстаноў адукацыі, культуры і аховы здароўя.
- •Асноўныя вывады па зместу тэмы
- •Тэма 8. Беларусь у сусветнай супольнасці
- •§ 8.1. Беларусь на палітычнай карце свету
- •§ 8.2. Знешні гандаль Беларусі
- •§ 8.3. Замежныя інвестыцыі і свабодныя эканамічныя зоны
- •Тэма 9. Вобласці Беларусі.
- •§ 9.1. Брэсцкая вобласць.
- •§ 9. 2. Віцебская вобласць.
- •§ 9.3. Гомельская вобласць.
- •§ 9.4. Гродзенская вобласць.
- •§ 9.5 Магілёўская вобласць
- •§ 9.6. Мінская вобласць
- •Асноўныя вывады па зместу тэмы.
§ 6.7. Прамысловасць будаўнічых матэрыялаў.
Гэтая галіна мае вялікае значэнне і з кожным годам яно ўзрастае. Звязана гэта з пастаяннай неабходнасцю будаваць жыллё, узводзіць розныя аб’екты гаспадарчага і сацыяльна-культурнага прызначэння. Прамысловасць будаўнічых матэрыялаў – аснова будаўніцтва.
Негледзячы на наяўнасць вялікіх запасаў мінеральнай сыравіны ў дарэвалюцыйны перыяд яна была слабаразвітай: на невялікіх прадпрыемствах выраблялася цэгла, шкляны посуд, кафля.
Факт да роздуму: да рэвалюцыі будаўнічыя матэрыялы выпускаліся на малых саматужнага тыпу прадпрыемствах. Найбольш развітай была вытворчасць кафлю,якая была прадстаўлена на 20 прадпрыемствах, прычым 14 з іх месціліся ў Копысі (Віцебская вобласць). У 1913 г. на долю Беларусі прыходзілася каля 1,5% цэглы і каля 2% цэменту, што вырабляліся ў Расійскай імперыі. Будаўніцтва ў асноўным выкарыстоўвала драўніну. Перад першай сусветнай вайною пабудовы з цэглы ў Мінску складалі менш за 20%, у Гомелі – 15%, Магілёве – 11%, а ў Лідзе, Оршы, Мазыры, Барысаве налічвалая ўсяго па некалькі каменных дамоў.
Індустрыялізацыя краіны, рост гарадоў запатрабавалі развіцця гэтай галіны апераджальнымі тэмпамі. У перыяд паміж двумя сусветнымі войнамі пабудаваны цэментны завод (Крычаў), шклозавод (Касцюкоўка), заводы сілікатнай цэглы (Орша, Клімавічы), вапнавыя заводы каля Віцебска, шэраг механізаваных цагельных заводаў. Многія з гэтых прадпрыемстваў і цяпер з’яўляюцца значнымі ў галіне.
Прадпрыемствы прамысловасці будаўнічых матэрыялаў арыентуюцца на сыравіну і спажыўца. Малыя па магутнасці прадпрыемствы амаль поўнасцю размяшчаюцца каля радовішчаў адпаведнай сыравіны. Буйныя ж заводы месцяцца або ў больш значных гарадах, або ў месцах залягання вялікіх па запасах радовішчаў.
На долю галіны цяпер прыходзіцца больш за 5% агульнай вытворчасці прамысловасці. У яе склад уваходзяць звыш 120 прадпрыемстваў, на якіх працуюць 50 тыс. чалавек. Прамысловасць спецыялізуецца на вытворасці вапны, цэмента, цэглы, бетона, абліцовачных матэрыялаў, зборных жалезабетонных і бетонных канструкцый, будаўнічага шкла, керамічных і іншых вырабаў.
Развіццё прамысловасці будматэрыялаў ідзе ў напрамку ўкаранення сучасных індустрыяльных тэхналогій з высокім узроўнем механізацыі і рэсурсазберажэння. Больш хутка развіваюцца вытворчасці цепла- , гідраізаляцыйных і палімерных матэрыялаў, пустацелай керамікі і інш.
Адной з найважнейшых галін застаецца цэментная прамысловасць. Сыравінай для вытворчасці цэменту ў Беларусі з’яўляюцца мел, мергель, гліны. Працуюць тры прадпрыемствы: у Крычаве (цэмент, шыфер), у Касцюковічах (цэмент) і ў Краснасельскім (высокаякасны цэмент, шыфер,вапна, асбестацэментныя трубы) (мал. 6.18). У Беларусі ў 2003 г. выраблена 2,5 млн. т цэменту (для параўнання: у 1913 г. – 33 тыс. т). У перспектыве выраб гэтага будматэрыяла значна ўзрасце.
Прамысловасць сценавых і дахавых матэрыялаўвырабляе масавую прадукцыю: цэглу (Брэст, Віцебск, Гродна, Клімавічы, Мінск, Смаргонь, Полацк, Обаль і інш.), блокі і панэлі, бетонныя і жалезабетонныя канструкцыі (Мінск, Магілёў, Орша, Смаргонь, Салігорск, Баранавічы, Мазыр), лёгкія порыстыя напаўняльнікі (Новалукомль, Петрыкаў), рубероід (Асіповічы ). Здабычу граніту і выпрацоўку з яго друзу і абліцовачных плітак вядзе аб’яднанне “Граніт” у Мікашэвічах (Брэсцкая вобласць).Вапну і гіпс вырабляюць у Гродне, Клімавічах, Мінску і Рубе (каля Віцебска). Вытворчасць аконнага і вітрыннага шкла асвоена на Гомельскім шклозаводзе (Касцюкоўка) і ў Гродне, высокаякасных крышталёвых вырабаў у Барысаве і Бярозаўцы каля Ліды, шкляных вырабаў і бутэлек – у Гродне, Ялізаве і Глушы (Магілёўская вобласць), фарфоравага посуду – у Мінску і Добрушы.
Галіна адносна добра забяспечана мясцовай сыравінай, але ўсё ж некаторая яе частка завозіцца з Украіны і Расіі. Пры здабычы пяску, гліны, пясчана-жвіровага матэрыялу, граніту, даламіту і іншых матэрыялаў утвараюцца глыбокія кар’еры, якія неабходна рэкультаваць і ператвараць у прывабныя зоны. На месцы былых распрацовак каля Ваўкавыска, Віцебска, Крычава і іншых мясцінах утварыліся ланцужкі штучных азёр і сажалак.
Беларусь мае перспектыву вырабляць значную колькасць будаўнічых матэрыялаў на экспарт. Перш на перш гэта тычыцца цэменту, керамічнай пліткі, рубероіду, будаўнічага шкла.
Пытанні да самападрыхтоўкі: 1. Чаму самыя магутныя прадпрыемствы па вытворчасці будаўнічых матэрыялаў размяшчаюцца ў буйных гарадах? 2. З чым звязана размяшчэнне цэментных заводаў каля Ваўкавыска, Касцюковічаў і ў Крычаве? 3. Па якіх прычынах вытворчасць шклянога і фарфоравага посуду адносіцца да прамысловасці будаўнічых матэрыялаў. 4. Якая вытворчасць з’яўляецца найбольш энергаёмістай?