Fİlİn hərəkətİ

Ağ fil Kə’bəyə yaxınlaşdı. Gözlənilmədən qəribə bir hadisə baş verdi. Fil öz sahibinin sözünə baxmayaraq dayandı. Geri qayıtmaq istəyirdi, lakin, fili sürən onu qamçıyla möhkəm vururdu. Amma, bunun da faydası olmadı. Baş sərkərdə olan Əbrəhə təəccüblə macəraya baxır və qəzəblə öz mə’murlarının başına qışqırırdı.

Fili minən şəxs mümkünsüz işi görməyə çalışırdı. O çalışırdı ki, fili Kə’bəyə tərəf hərəkət etməyə vadar etsin. Lakin, fil bir addım da irəli getmirdi.

Qəribə bir hadisə baş verdi. Fil dizi üstə yerə çökdü. Əmr icrasız qaldı. Çünki, fil itaətsizlik göstərdi və heç kəs onu hərəkətə gətirməyə qadir olmadı.

Əgər Əbrəhənin bir zərrə imanı olsaydı, odlu qamçı zərbələri altında olan filin nəyə görə belə etməsi barədə fikirləşərdi. Lakin, o, qürurlu idi və öz hakimiyyət və böyüklük istəyindən başqa bir şey düşünmürdü.

Cəhənnəm yağişi

Qəfildən üfüqdə buluda oxşar bir qaraltı göründü. Lakin, o, qaraltı deyildi. Onlar quş dəstələri, özləri ilə kiçik daşlar gətirən Əbabil quşları idilər. Bu daşlar alov şö’lələri tək isti idilər.

Quşlar Həbəşə əsgərlərinin başları üzərinə uçub cəhənnəm yağışına başladılar. Quşlar bir-birinin ardınca dəstə-dəstə hücumlar edirdilər. Bir dəstə öz daşlarını atır və digər dəstə gəlirdi.

Həbəşə əsgərləri arasında hərc-mərclik düşdü. Daşlar düz hədəfə dəyir və işğalçılar milçək kimi yerə sərilirdilər.

Əbdülmüttəlib hadisəyə tamaşa edirdi. Təvazökarlıq halı onu bürümüşdü və gözlərindən iman parlayırdı. Bəli, bu, Allahın qüdrəti idi.

Əbrəhə qaçan vaxt qamçı ilə atının arxasını qana buladı. Amma, Əbabil quşları öz odlu güllələri ilə onu tə’qib edirdilər. Əbrəhə öz ölkəsinin paytaxtı Sən’aya çatdı. O, şəhərin qapısı yanında atından yıxıldı. Onun bərəlmiş gözləri qorxu və həyəcanından xəbər verirdi.

Cansız cəsədlər

Əbdülmüttəlib Kə’bəyə gəldi. Kə’bənin ətrafına diqqətlə baxdıqda orada çoxlu yanmış bədən müşahidə etdi. Ora çox qorxulu bir döyüş meydanına çevrilmişdi.

Nurun doğulması

Hələ Əbdülmüttəlib Kə’bənin xilas olma müjdəsini və Allahın işğalçılardan intiqam alması xəbərini Məkkə camaatına verməmiş, mübarək bir övladının doğulma xəbərini aldı. Bəli, Amənədən bir uşaq doğulmuşdu.

Sevincindən Əbdülmüttəlibin üzü güldü. Çünki, bir tərəfdən Allah-təala öz evini qorumuş və digər tərəfdən Amənə dünyaya xeyir və bərəkətli bir uşaq gətirmişdi.

Əbdülmüttəlib nəvəsini qucağına aldı və dedi:

-Adını Məhəmməd qoyuram.

Camaat təəccüblə ondan soruşdular:

-Niyə bu adı ona qoyursan?

Əbdülmüttəlib dedi:

-İstəyirəm yer və göylərdə tə’rif olunsun.

Amul-fİl (fİl İlİ)

Məkkə camaatı sevincək öz evlərinə qayıtdılar. Əbdülmüttəlibsə Kə’bəni işğalçıların murdar bədənlərindən təmizləmək üçün ora yollandı.

Bu xəbər ərəb qəbilələri arasında yayıldı. Kə’bənin hörməti daha da artdı. Camaat o ili «Fil ili» adlandırdılar.

Həzrət Məhəmməd peyğəmbər o ildə dünyaya göz açdı. Qırx ilə yaxın bir müddətdən və Həzrət Məhəmməd peyğəmbərin (s) şərafətli ömründən qırx bahar keçdikdən sonra Cəbrayıl nazil olaraq ona peyğəmbərliyə çatmasını müjdə verdi. Mübarək «Fil» surəsi, ilk surələrdən olub, fil ilində baş verən hadisəni Məkkə camaatının yadına salır:



                             

«Ya Peyğəmbər! Məgər Rəbbinin fil sahiblərinə (Kə`bəni dağıtmaq üçün fillərlə Məkkənin üstünə gələn həbəş ordusuna) nələr etdiyini görmədinmi?!

Məgər (Rəbbin) onların hiyləsini boşa çıxartmadımı?!

Onların üstünə əbabil quşları göndərdi.

(O quşlalr) onlara siccil (cəhənnəm daşları) atırdı.

(Rəbbin) onları (həşərat tərəfindən) yeyilmiş əkin yarpağına döndərdi!»

Əbdülmüttəlib cəddi İbrahim Xəlilin (ə) dini olan Hənif dininin ardıcılı idi. Allah-təala Kə’bəni həbəşilərin hücumundan xilas etdikdə, camaat Əbdülmüttəlibin məqamına və Sübhan Allahın yanında onun dəyərinə vaqif oldular. Əbdülmüttəlib Hübəl, Lat və Üzza kimi bütlərdən kömək istəmədi. O, yalnız Allahın dərgahına ağlayaraq üz tutdu.