- •Peyğəmbərlərin həyati
- •İlK İnsan - adəm (ə)
- •Şeytan – insanin düşməni
- •Yerə enmək
- •İş və yaşayış
- •Qabİl və habİl
- •NiCat Gəmİsİ həzrət nuHun (ə) əhvalati
- •AllahIn bİrlİyİnə də`vət
- •NiCat Gəmİsİ
- •İntİzar
- •Təndirdən su Çıxdı
- •Qərq olmuş övlad
- •Müqəddəs sözlər
- •Nuhun (ə) təvəssül etdiyi mübarək adlar
- •Qəzəb tufanı həzrət hudun (ə) əhvalati
- •Qəribə şəhər - İrəm
- •İman - xeyİr və bərəkət deməkdİr
- •DağıdıCı tufan
- •“Bu, Allahın dəvəsİdİr.” Həzrət Salehİn əhvalatı
- •Müqəddəs daş parçası
- •Allahın dəvəsİ
- •Dəvənİn balası
- •Qarşıdurma
- •Cinayət
- •Günahsız dəvə balası
- •Büt sindiran Həzrət İbrahİmİn (ə) əhvalati
- •İbrahimin (ə) doğulmasi
- •İmanli cavan
- •Mühakimə
- •Dörd quş
- •Böyük alov
- •Fələstin
- •İsmayil
- •Kə`bə evinin tikilməsi
- •Sonuncu imtahan
- •Səma daşları Həzrət Lutun əhvalatı
- •Sədum camaatı
- •Xarabalıqlar və İbrət dərsİ
- •Bİsmİllahİr-rəhmanİr-rəhİm
- •Qurbanliq Həzrət İsmayılın əhvalatı
- •Kə’bəyə doğru
- •Vİdalaşma
- •Curhum qəbİləsİ
- •Kə’bə - tÖvhİd nİşanəsİ
- •İbrahİm (ə) həccİ
- •Qurbanlıq
- •«Mən İkİ qurbanlığın oğluyam»
- •Bİsmİllahİr-rəhmanİr-rəhİm
- •Ey doğru danışan! Həzrət Yusİfİn (ə) əhvalatı
- •İnsan simali canavarlar
- •Quyunun dİbİndə
- •Uzun muddətlİ kədər
- •Quyuda cəvahİr
- •Çətİn İmtahan
- •Allaha də’vət
- •Padşahın yuxusu
- •İqtİsadİ çətİnlİk
- •Əkİnçİlİk
- •Qıtlıq və quraqlıq
- •Fələstİndən bİr karvan
- •Qayidiş
- •Yə’qubun nİgaranlığı
- •Həqİqət
- •Mən Yusİfəm
- •Qəm-qüssənİn sonu
- •Yusİfİn yuxusunun tə’bİrİ
- •Günəş, ay və ulduzlar
- •Həqİqİ tövbəkar Həzrət Əyyubun əhvalatı
- •Əyyubun evi
- •İmtahan
- •Əyyubun səbiri
- •Həvran camaati
- •Səhrada
- •Yaşayiş bahari
- •Dərinliklərə səfər həzrət yunusun əhvalati
- •Dənİzdə
- •Dənİzİn dərİnlİKlərİndə
- •NİCat sahİlİ
- •Bismilahir-rəhmanir-rəhim
- •Mədyənə doğru həzrət şüeybin əhvalati
- •Alverdə yalanÇIlIq
- •QarşIdurma və KeşməKeş
- •ƏyKə saKİnlərİ
- •İşİn sonu
- •Keçid Həzrət Musanın əhvalatı
- •Nİlİn hədİyyəsİ
- •Əlaqələr
- •Heyvanlar
- •Mİsİrİn tarİxİ
- •Bənİ İsraİl
- •Və’d olunmuş uşaq
- •Fİr’onun sarayı
- •Allahın və’dəsİ
- •Zülmlə mübarİzə
- •Mədyənə doğru
- •İlahİ rəhmət
- •Əmanətdar və qüvvətlİ İnsan
- •Vətənə qayıdış
- •Səma nİdası
- •Qarşılaşma
- •Cadugərlərİn məğlubiyyətİ
- •Qarşıdurma
- •AzadLıQ
- •İşİn sonu
- •Sİnay yarımadasında
- •Susuzlar
- •Bütpərəstlİk ruhu
- •MənN və Səlva
- •Və`də yeri
- •Azğınlıq
- •Musanin qayidişi
- •Tur daği
- •Müqəddəs torpaq
- •Sərgərdanliq
- •Qələbə daşı Talut və Calutun əhvalati
- •İmtahan
- •Qələbə daŞı
- •Musanın zİrehİ
- •İman ölkəsİ həzrət Davud və Süleymanın əhvalati
- •İmtahan
- •Yeni hökm
- •Hikmətli süleyman
- •Süleymanın qarışqası
- •Səbadan xəbərlər
- •Yəmənə səfər
- •Döyüşlə hədələmək
- •Bilqeysin qəraRı
- •İman qüdrəti
- •Şüşə hovuz
- •QaRıŞqa
- •Ruhun qaYıDıŞı həzrət üzeyirin əhvalati
- •Bağa doğru
- •Günlər ötür
- •Ruhun qaYıTmaSı
- •QaYıDıŞ
- •YaraNıŞ mö`cüzəsi ali-imran əhvalati
- •QıŞda xurma
- •ZəkəriyyaNıN duaSı
- •Mö`cüzə
- •Mən allaHıN bəndəsiyəm
- •Möhtərəm ailə
- •İlahi məhəbbət Həzrət Yəhyanın əhvalati
- •Misirə doğru
- •Səmavi kitab
- •Herodis
- •Bayram məclisi
- •Məsihin qaYıDıŞı
- •Allahin ruhu həzrət isanin əhvalatI
- •Səmavi e`lan
- •QarŞıDurma və keşməkeş
- •Həvarilər
- •Səmavi yemək
- •Dənizin sahilində
- •Məsihin əziyyətləri
- •İmanli cavanlar əshabi-kəhfin əhvalati
- •Filadelfiya
- •Yeddi cavan
- •Mağaraya doğru
- •UZun yuxu
- •Təracanin ölümü
- •Saleh padşah
- •Təhlükəli tapşiriq
- •Bazarda
- •Böyük həqiqət
- •Əhvalatin sonu
- •Doqquz il artiq
- •Əbabil quşlarinin hücumu fil sahiblərinin əhvalati
- •QüLleys
- •Kə’bənİn AllahI
- •Fİlİn hərəkətİ
- •Cəhənnəm yağişi
- •Cansız cəsədlər
- •Nurun doğulması
- •Amul-fİl (fİl İlİ)
- •TİCarət
- •2.Elə bir ülfət ki, qış və yay səfərlərində bərqərar olsun.
- •İbrahimin (ə) doğulmasi 41
- •İman ölkəsİ 158
- •İlahi məhəbbət 183
- •İmanli cavanlar 196
Yaşayiş bahari
Rəhimə yoldaşına bir qədər çörək hazırlamaq üçün şəhərə getdi.
Əyyub isti günəşin altında tək qaldı. O, Allaha pərəstiş edirdi. Ona şükr edirdi. O, heç vaxt nalə etmədi. Allaha olan imanını əlindən vermədi. Allah bütün xeyir-bərəkət və mehribanlığın mənbəyidir. Yalnız o hər şeyə qadirdir.
Bu vaxt Həvran əhalisindən iki nəfər Əyyubun yanına gəldi. Ona baxdılar. Onların biri dedi:
-Sən nə günah etmisən ki, Allah sənin başına belə müsibətlər gətirmişdir.
O birisi dedi:
-Sən nə isə xoşagəlməz iş görmüsən. Onu bizdən gizlədirsən. Ona görə də Allah səni cəzalandırır.
Əyyub narahat oldu. Niyə onlar Əyyubun etmədiyi işlərə görə onu müttəhim edirlər? O qəm-qüssə ilə onlara dedi:
-Rəbbimin əzəmətinə and olsun! Mənim yanımda yetim və zəif birisi xörək yeməyincə mən xörək yeməmişəm.
O, göyə baxdı və dedi: «İlahi! Mən sənin qəza və qədərinə razıyam. Xeyir sənin əlindədir. Sən hər şeyə qadirsən. İlahi! Mənim dərdlərimin şəfası da sənin əlindədir. Xəstəliyim sənin əlindədir. Yalnız sən mənim sağlamlığımı qaytara bilərsən. İlahi! Şeytan məni əzab-əziyyətə salmışdır».
O iki kişi Əyyubun səbir və dözümündən heyrətə gəldilər. Əyyubun sözlərini fikirləşə-fikirləşə öz yollarını davam etdirdilər. Gözlənilmədən, o yer şəffaf və gözəl nurla işıqlandı. Fəzanı gözəl ətir bürüdü. Əyyub səmadan bir mələyin endiyini gördü. Mələk ona deyirdi:
-Salam olsun Əyyuba! Allahın ən əziz bəndəsinə! Bəli, ey Allahın bəndəsi olan Əyyub! Allah sənə salam göndərir. O buyurur:
-Duan qəbul olundu. Allah sənə səbir edənlərin mükafatını verəcəkdir. Ey Əyyub, ayağını yerə vur. Bu müqəddəs bulaqla özünü yu!
Mələk gözdən itdi. Əyyub hiss etdi ki, ürəyində bir nur parlayır. Ayağını yerə vurdu. Birdən sərin və dadlı suyu olan bir bulaq qaynadı. Əyyub o gözəl sudan içdi. Sağlamlığın hərarəti üzündə peyda oldu. Zəiflik tamamilə yox oldu.
O, əzab-əziyyətdən qurtarıb, gücləndi.
Əyyub xəstəlik libasını çıxartdı. O, yumşaq, ağ və cənnət ətri ilə ətirlənmiş paltar geyindi.
Get-gedə yer Əyyubun ətrafında çiçəkləndi. Orada otlar bitdi. Rəhimə şəhərdən qayıtdı. Ərini axtarırdı. Onu görmədi. Tamamilə, sağlam olan bir kişi gördü. Təvazökarlıqla ondan soruşdu:
-Əyyubu görmədin? Allahın peyğəmbəri olan Əyyubu.
-Rəhimə, mən Əyyubam!
-Sən?.. Mənim həyat yoldaşım qoca və zəif, həmçinin xəstə bir kişi idi.
-Xəstəlik Allahın tərəfindəndir. Sağlamlıq da ondandır. Hər şey Allahın əlindəndir.
-Doğrudanmı, sən Əyyubsan?
-Hə, ey Rəhimə. Allah sağlamlıq ne`mətini bağışlamaqla mənə böyük ehsan və yaxşılıq etdi. Mənim əzab-əziyyətlərim sona çatdı. Tələs, Rəhimə, bu bulaqda yuyun. Allah səbir və vəfa etməyinin mükafatını verəcək. Cavanlığını sənə qaytaracaqdır.
Rəhimə o bulağın suyunda yuyundu. Kasıblıq və ehtiyac libasını əynindən çıxardı. Allah ona cavanlıq və sağlamlıq paltarı geyindirdi. Bulağın suyu axdı. Külə çevrilmiş əkin sahələrini suvardı. Ona görə də yaşıllıq və təravət onlara qayıtdı. O müqəddəs və pak sular yerdə axdı və bir neçə il öncə dünyadan köçmüş övladlarının qəbirlərini suvardı.
Əyyubun övladları dirildilər. Ata-analarının yanına qayıtdılar. Hər şey yeddi il qabaqkı vəziyyətinə qayıtdı. Əyyub tamamilə sağalmışdı.
Allah-təala Əyyubu imtahan etmək istəyirdi. İstəyirdi ki, Əyyub səbir və dözümlə ona ibadət etsin; qabaqca şükrlə ona ibadət etdiyi kimi. Allah-təala bununla insanlara çatdırmaq istəyirdi ki, xəstəlik və sağlamlıq Allahın tərəfindəndir. Yoxsulluq və varlılıq da ondandır.
O istəyirdi ki, insanlır yoxsulluqlarına görə yoxsul insanları, xəstəliklərinə və qocalıqlarına görə zəifləri özlərindən qovmasınlar. Beləliklə, Həzrət Əyyubun əhvalatı bütün insanlar üçün ibrət və nişanə oldu. Allahın hər şeyə qadir olmasına sübut oldu. Əyyubun ne`mətlərini, onun ixtiyarında olan hər şeyi və hətta sağlamlığını da alan o idi, bütün ailə üzvlərini ona qaytaran, onlara xeyir və bərəkət əta edən də o.
Onun tarlarları inkişaf etdi. Heyvanları artdı. Sağlamlığı və cavanlığı qayıtdı. Allah-təala ona oğlan övladları və nəvələr bəxş etdi. İnsanlar yeganə Allaha, Əyyubun peyğəmbərliyinə və onun risalətinə iman gətirdilər.
«Bağışlayan və mehriban adı ilə. Əyyubu yadına sal! O zaman Rəbbini çağırdı və dedi: «Çətinlik və bəlalar mənə üz gətirmişdir və sən mehribanların ən mehribanısan». Biz onun duasını qəbul etdik. Çətinliklərini dəf etdik. Ailəsini ona qaytardıq. Oxşarlarını artırdıq ki, bizim tərəfimizdən rəhmət və ibadət edənlər üçün xatırlatma olsun».7