- •Peyğəmbərlərin həyati
- •İlK İnsan - adəm (ə)
- •Şeytan – insanin düşməni
- •Yerə enmək
- •İş və yaşayış
- •Qabİl və habİl
- •NiCat Gəmİsİ həzrət nuHun (ə) əhvalati
- •AllahIn bİrlİyİnə də`vət
- •NiCat Gəmİsİ
- •İntİzar
- •Təndirdən su Çıxdı
- •Qərq olmuş övlad
- •Müqəddəs sözlər
- •Nuhun (ə) təvəssül etdiyi mübarək adlar
- •Qəzəb tufanı həzrət hudun (ə) əhvalati
- •Qəribə şəhər - İrəm
- •İman - xeyİr və bərəkət deməkdİr
- •DağıdıCı tufan
- •“Bu, Allahın dəvəsİdİr.” Həzrət Salehİn əhvalatı
- •Müqəddəs daş parçası
- •Allahın dəvəsİ
- •Dəvənİn balası
- •Qarşıdurma
- •Cinayət
- •Günahsız dəvə balası
- •Büt sindiran Həzrət İbrahİmİn (ə) əhvalati
- •İbrahimin (ə) doğulmasi
- •İmanli cavan
- •Mühakimə
- •Dörd quş
- •Böyük alov
- •Fələstin
- •İsmayil
- •Kə`bə evinin tikilməsi
- •Sonuncu imtahan
- •Səma daşları Həzrət Lutun əhvalatı
- •Sədum camaatı
- •Xarabalıqlar və İbrət dərsİ
- •Bİsmİllahİr-rəhmanİr-rəhİm
- •Qurbanliq Həzrət İsmayılın əhvalatı
- •Kə’bəyə doğru
- •Vİdalaşma
- •Curhum qəbİləsİ
- •Kə’bə - tÖvhİd nİşanəsİ
- •İbrahİm (ə) həccİ
- •Qurbanlıq
- •«Mən İkİ qurbanlığın oğluyam»
- •Bİsmİllahİr-rəhmanİr-rəhİm
- •Ey doğru danışan! Həzrət Yusİfİn (ə) əhvalatı
- •İnsan simali canavarlar
- •Quyunun dİbİndə
- •Uzun muddətlİ kədər
- •Quyuda cəvahİr
- •Çətİn İmtahan
- •Allaha də’vət
- •Padşahın yuxusu
- •İqtİsadİ çətİnlİk
- •Əkİnçİlİk
- •Qıtlıq və quraqlıq
- •Fələstİndən bİr karvan
- •Qayidiş
- •Yə’qubun nİgaranlığı
- •Həqİqət
- •Mən Yusİfəm
- •Qəm-qüssənİn sonu
- •Yusİfİn yuxusunun tə’bİrİ
- •Günəş, ay və ulduzlar
- •Həqİqİ tövbəkar Həzrət Əyyubun əhvalatı
- •Əyyubun evi
- •İmtahan
- •Əyyubun səbiri
- •Həvran camaati
- •Səhrada
- •Yaşayiş bahari
- •Dərinliklərə səfər həzrət yunusun əhvalati
- •Dənİzdə
- •Dənİzİn dərİnlİKlərİndə
- •NİCat sahİlİ
- •Bismilahir-rəhmanir-rəhim
- •Mədyənə doğru həzrət şüeybin əhvalati
- •Alverdə yalanÇIlIq
- •QarşIdurma və KeşməKeş
- •ƏyKə saKİnlərİ
- •İşİn sonu
- •Keçid Həzrət Musanın əhvalatı
- •Nİlİn hədİyyəsİ
- •Əlaqələr
- •Heyvanlar
- •Mİsİrİn tarİxİ
- •Bənİ İsraİl
- •Və’d olunmuş uşaq
- •Fİr’onun sarayı
- •Allahın və’dəsİ
- •Zülmlə mübarİzə
- •Mədyənə doğru
- •İlahİ rəhmət
- •Əmanətdar və qüvvətlİ İnsan
- •Vətənə qayıdış
- •Səma nİdası
- •Qarşılaşma
- •Cadugərlərİn məğlubiyyətİ
- •Qarşıdurma
- •AzadLıQ
- •İşİn sonu
- •Sİnay yarımadasında
- •Susuzlar
- •Bütpərəstlİk ruhu
- •MənN və Səlva
- •Və`də yeri
- •Azğınlıq
- •Musanin qayidişi
- •Tur daği
- •Müqəddəs torpaq
- •Sərgərdanliq
- •Qələbə daşı Talut və Calutun əhvalati
- •İmtahan
- •Qələbə daŞı
- •Musanın zİrehİ
- •İman ölkəsİ həzrət Davud və Süleymanın əhvalati
- •İmtahan
- •Yeni hökm
- •Hikmətli süleyman
- •Süleymanın qarışqası
- •Səbadan xəbərlər
- •Yəmənə səfər
- •Döyüşlə hədələmək
- •Bilqeysin qəraRı
- •İman qüdrəti
- •Şüşə hovuz
- •QaRıŞqa
- •Ruhun qaYıDıŞı həzrət üzeyirin əhvalati
- •Bağa doğru
- •Günlər ötür
- •Ruhun qaYıTmaSı
- •QaYıDıŞ
- •YaraNıŞ mö`cüzəsi ali-imran əhvalati
- •QıŞda xurma
- •ZəkəriyyaNıN duaSı
- •Mö`cüzə
- •Mən allaHıN bəndəsiyəm
- •Möhtərəm ailə
- •İlahi məhəbbət Həzrət Yəhyanın əhvalati
- •Misirə doğru
- •Səmavi kitab
- •Herodis
- •Bayram məclisi
- •Məsihin qaYıDıŞı
- •Allahin ruhu həzrət isanin əhvalatI
- •Səmavi e`lan
- •QarŞıDurma və keşməkeş
- •Həvarilər
- •Səmavi yemək
- •Dənizin sahilində
- •Məsihin əziyyətləri
- •İmanli cavanlar əshabi-kəhfin əhvalati
- •Filadelfiya
- •Yeddi cavan
- •Mağaraya doğru
- •UZun yuxu
- •Təracanin ölümü
- •Saleh padşah
- •Təhlükəli tapşiriq
- •Bazarda
- •Böyük həqiqət
- •Əhvalatin sonu
- •Doqquz il artiq
- •Əbabil quşlarinin hücumu fil sahiblərinin əhvalati
- •QüLleys
- •Kə’bənİn AllahI
- •Fİlİn hərəkətİ
- •Cəhənnəm yağişi
- •Cansız cəsədlər
- •Nurun doğulması
- •Amul-fİl (fİl İlİ)
- •TİCarət
- •2.Elə bir ülfət ki, qış və yay səfərlərində bərqərar olsun.
- •İbrahimin (ə) doğulmasi 41
- •İman ölkəsİ 158
- •İlahi məhəbbət 183
- •İmanli cavanlar 196
Mö`cüzə
O zaman yəhudilər daş ürəkli insanlar idilər. Gördükləri şeydən başqa bir şeyə iman gətirməzdilər. Onların bə`zisi sehrlə məşğul olur, bə`ziləri isə qızıl və cəvahirat mə’mulatları düzəldirdilər. Amma, hamısı mal-dövləti hər şeydən çox sevirdilər.
Onlar günbəgün Musanın göstərişlərindən uzaqlaşırdılar.
Ona görə də Allah-təala onları bu qəflətdən oyatmaq istədi.
Allah Zəkəriyyaya bir övlad əta etdi. Onun sonsuz həyat yoldaşı hamilə oldu. Ondan bir övlad doğuldu. Körpənin üzü iman və məhəbbət nuru ilə parlayırdı.
Hənnədən isə Məryəm adlı bir qız doğuldu. Allah-təala İmrana böyük məqama çatacaq bir övladın olmasını və`də vermişdi. Amma, İmran, övladı Məryəmi görməzdən qabaq dünyadan getdi.
Allah Məryəmi pak saxladı. Onu insanlar üçün nişanə etdi və ondan başqa bir nişanə vücuda gəldi.
MÜJDƏ
Məryəm tənha halda ibadətlə məşğul idi. Çöhrəsi nurla parlayırdı. Ürəyi ulduzların arasında pərvaz edir və göyləri seyr edirdi.
O pak və cavan qız səhər çağının şeh damcısı kimi parlayırdı. Ürəyi nur saçırdı. Ruhu şəffaf və lətif idi; sanki nura bürünmüş dünyalarda pərvaz edirdi.
Məryəm öz ətraf aləmindən ayrılmışdı və onunla dünya arasında kiçik bir pəncərədən başqa bir şey qalmamışdı. O, həmin pəncərədən yaşıl təpələrin arxasında olan mavi üfüqlərə baxırdı.
Birdən otağı nurla doldu. Nur halqası arasında bir cavanı gördü. Məryəm qorxaraq dedi:
-Əgər təqvalısansa, sənin şərindən rəhimli Allaha pənah aparıram.
O cavan dedi:
-Ey Məryəm! Mən sənin rəbbinin elçisiyəm. Gəlmişəm ki, sənə pak bir övlad bağışlayam.
Məryəm həya və utancaq halda dedi:
-Mən hələ heç kəslə evlənməmişəm. Necə övlad sahibi ola bilərəm?
Məryəm özü mö`cüzə idi. Amma, indi, tezliklə doğulacaq başqa bir böyük mö`cüzənin anası olacaqdı. O isə hələ də qız idi.
Mələklər dedilər:
-Ey Məryəm! Məsələ belədir: Rəbbin buyurub ki, bu iş mənim üçün asandır. Biz onu insanlar üçün nişanə edəcəyik. O, bizim tərəfimizdən bir rəhmətdir. Bu, sona çatmış bir işdir. Daha danışmağa ehtiyac yoxdur.
Mələk Məryəmə yaxınlaşdı və onun köynəyinə üfürdü. Məryəm hiss etdi ki, onun vücudunun dərinliklərinə böyük və çox nüfuzlu bir ruh daxil oldu.
Mələk gözdən itdi. Məryəm bildi ki, qarşıda çətin günləri olacaqdır. O böyük bir məs`uliyyəti daşımalıdır.
Məryəm öz bətnində ilahi ruhu və əzəmətli bir vücudu daşıyırdı. Amma, nigaran və narahat idi ki, kim ona inanacaqdır. Camaat necə inanacaq ki, atasız uşaq doğula bilər?
Mübarək körpə Məryəmin pak bətnində inkişaf etdi. Aydın bir səhər vaxtı Məryəm yaxınlıqdakı təpələrə yollandı. O, heyrət içində idi. Amma, Allaha imanı, onun iradəsini daha da gücləndirmişdi.
Məryəm yoruldu. O bir xurma ağacının budağı yanında oturdu. Möhkəm doğuş ağrısı hiss etdi. Məryəm qışqırdı:
-Kaş bundan öncə ölüb, xatirələrdən silinəydim!
Məryəm düşünürdü ki, atasız bir övladı olduğu üçün ona kim inanacaqdır?
Birdən körpənin səsi eşidildi. O, Məryəmə müraciət edərək deyirdi.
-Anam qəmgin olma! Allah sənin üçün bir su arxı hazırlamışdır. Ondan iç və xurma ağacına söykən! Sənin üçün təzə xurma töküləcək. Onlardan ye və sudan iç. Onlar gözlərini işıqlandır.
Məryəm rahatlıq hiss etdi. Yavaş-yavaş qəlbinə daxil olan su arxı kimi idi. Amma, nigaranlıqla dedi:
-Oğlum! Camaat necə? Ey Allahın Ruhu! Camaata nə deyim?
-Ana! Onlara de ki, Allah üçün oruc tutmuşam. Bu gün heç kəslə danışmayacağam.
Mö`cüzə olan İsa doğuldu. Allahın qüdrətinə və onun insanlara qarşı rəhmli olmasına bir nişanə olmaq üçün atasız bir körpə doğuldu. Pak körpə anasının üzünə təbəssüm edirdi. Anası onu qucağına aldı. Sonra isə onu götürüb, qövmünə tərəf qayıtdı.
Məryəm təpələrdən ibadətgaha doğru endi. Camaat qəribə bir mənzərəyə şahid oldular. Öz-özlərinə dedilər:
«Məryəm özü ilə bir körpə gətirir. İmranın qızı Məryəm bir uşaqla gəlir. Hənnənin qızı Məryəm hələ evlənməyib, amma, bir körpəsi var».
-Nə olub?
-Nə oldu?
-Necə? Harada olub?
Məryəm özünün ibadətgahdakı otağına yollandı.
Bu həyəcanlı xəbər hər yerə yayıldı. Dillər əzbəri oldu. Hamı təəccüb edirdi. İmanlı insanlar sakit durmuşdular. Amma, bə`zi insanlar dillərinə pis sözlər gətirirdilər.
Zəkəriyya camaatın acı sözlərini eşidirdi. Keşişlərin qulağına da bə`zi şaiyələr çatdı. Ona görə də Zəkəriyya ibadətgahın keşişləri ilə birlikdə Məryəmin yanına getdi.