QıŞda xurma

Soyuq bir qış günü Zəkəriyya Məryəmin otağına getmək üçün ibadətgaha yüksələn hündür nərdivanla yuxarı qalxırdı. Onun üçün bir qədər çörək və bir az süd aparırdı.

Zəkəriyya su arxının şır-şır səsinə bənzər bir səs eşitdi. Orada Məryəmdən başqa heç kəs yox idi. Məryəm onu seçib, pak saxlamış Rəbbi ilə raz-niyaz edirdi.

Zəkəriyya yavaşca otağa daxil oldu. Qəribə bir səhnə gördü. O gördü ki, ətri otağın fəzasını doldurmuş bir qab təzə xurma Məryəmin qarşısındadır.

Zəkəriyya təəccüblə dedi:

-Bunları haradan gətirdin?

Məryəm özünün parlaq mələk simalı çöhrəsi ilə və təvazökarlıqla dedi:

-Bunlar Allahın tərəfindəndir. Həqiqətən, Allah istədiyi bəndəsinə hesabsız ruzi verir.

Zəkəriyyanın bütün vücudu imanla doldu. O öz-özünə dedi:

«Allah yay meyvəsini qışın ortasında imanlı bəndələrinə ruzi edir».

Günlər ötdü. Yay fəsli çatdı. Zəkəriyya Bətul Məryəmin görüşünə gəldi. Gördü ki, o, mehrabında Allah üçün səcdə edir və qarşısında portağal dolu bir qab vardır. Zəkəriyya Allahın yanında belə bir məqam və dərəcəsi olan bu cavan qıza bütün vücudu ilə ehtiram göstərirdi.

Allah-təala Məryəmə lütf göstərir, ona hesabsız ruzi verirdi. O öz xörəyini otağında görürdü. Çünki, o, Allah-təalaya tapşırılmışdı. Hətta əgər acından ölsəydi də heç vaxt saleh qadın olan anasının etdiyi nəzirə görə otağından çıxmazdı.

ZəkəriyyaNıN duaSı

Zəkəriyya Allah dərgahında Məryəmin məqam və dərəcəsini gördü. O, Allahın ona qış meyvəsini yayda və yay meyvəsini qışda nəsib etdiyini bildi. Allah hər şeyə qadirdir. O istədiyi məxluquna hesabsız ruzi əta edər.

Saleh və təqvalı kişi olan Zəkəriyya namaz qılmaq üçün ayağa qalxdı. O, Allah dərgahına dedi:

«İlahi! Öz qüdrətinlə mənə pak bir övlad əta et!»

Qəflətən mehrabın fəzasını bir nur bürüdü. Zəkəriyya mələklərin onu çağırdığını eşidirdi:

-Allah-təala sənə Yəhya adlı bir övladının olacağını müjdə verir. Bundan qabaq heç kəs belə adlanmamışdır.

Zəkəriyyanın arzusu qəbul olundu. O, paklıq, düzgünlük və imanda Məryəm kimi bir övlad arzusunda idi. Amma, dedi:

-Necə mən övlad sahibi ola bilərəm. Halbuki, yoldaşım doğmur və qocalmışdır.

Mələklər dedilər:

-Belədir. Allahın buyurdu ki, bu iş onun üçün asandır.

Zəkəriyya dedi:

-Haradan bilim ki, Allah Yəhyanı mənə əta edəcəkdir?

Mələklər dedilər:

-Əlaməti budur ki, sən üç gecə danışıq qüdrətini əldən verəcəksən.

Gecə çatan kimi hər şey qaranlığa qərq oldu. Zəkəriyya hiss etdi ki, dili ağac kimi olub və qətiyyən söz danışa bilmir. O, mehriban və bağışlayan Allaha səcdə etdi.

Allah-təala ona, uca məqama çatacaq pak bir övlad əta etdi. Zəkəriyya ibadətgahdan çıxdı. O, camaata moizə etmək istədi. İstəyirdi onlara desin ki, Allahı unutmayın, ona səcdə edin, həmişə onu yad edin. Amma, dili öz ixtiyarında deyildi. Zəkəriyya onlara səmanı göstərdi. Yə`ni, ey Bəni-İsrail! Orada sizin əməllərinizə nəzarət edən birisi var. Ey qövm! Allaha zikr edin və onu xatırlayın.

Üç gecə keçdi. Zəkəriyya hələ də danışıq qabiliyyətini itirmişdi. Dördüncü gün öz saleh yoldaşı Yəsabata dedi:

-Allah-təala mənə Yəhya adlı bir övladımız olacağını xəbər vermişdir.

O saleh qadın dedi:

-Yəhya? Necə də qəribə bir addır. Həm də axı mən doğmayan bir qadınam. Mən necə övlad sahibi ola bilərəm?

Zəkəriyya dedi:

-Allah-təala hər şeyə qadirdir.

Yaradılmışların qanunları onun əlindədir. Yer və göy onun ixtiyarındadır. Bizim atamız Adəmi torpaqdan yaradan odur.