![](/user_photo/2706_HbeT2.jpg)
- •Peyğəmbərlərin həyati
- •İlK İnsan - adəm (ə)
- •Şeytan – insanin düşməni
- •Yerə enmək
- •İş və yaşayış
- •Qabİl və habİl
- •NiCat Gəmİsİ həzrət nuHun (ə) əhvalati
- •AllahIn bİrlİyİnə də`vət
- •NiCat Gəmİsİ
- •İntİzar
- •Təndirdən su Çıxdı
- •Qərq olmuş övlad
- •Müqəddəs sözlər
- •Nuhun (ə) təvəssül etdiyi mübarək adlar
- •Qəzəb tufanı həzrət hudun (ə) əhvalati
- •Qəribə şəhər - İrəm
- •İman - xeyİr və bərəkət deməkdİr
- •DağıdıCı tufan
- •“Bu, Allahın dəvəsİdİr.” Həzrət Salehİn əhvalatı
- •Müqəddəs daş parçası
- •Allahın dəvəsİ
- •Dəvənİn balası
- •Qarşıdurma
- •Cinayət
- •Günahsız dəvə balası
- •Büt sindiran Həzrət İbrahİmİn (ə) əhvalati
- •İbrahimin (ə) doğulmasi
- •İmanli cavan
- •Mühakimə
- •Dörd quş
- •Böyük alov
- •Fələstin
- •İsmayil
- •Kə`bə evinin tikilməsi
- •Sonuncu imtahan
- •Səma daşları Həzrət Lutun əhvalatı
- •Sədum camaatı
- •Xarabalıqlar və İbrət dərsİ
- •Bİsmİllahİr-rəhmanİr-rəhİm
- •Qurbanliq Həzrət İsmayılın əhvalatı
- •Kə’bəyə doğru
- •Vİdalaşma
- •Curhum qəbİləsİ
- •Kə’bə - tÖvhİd nİşanəsİ
- •İbrahİm (ə) həccİ
- •Qurbanlıq
- •«Mən İkİ qurbanlığın oğluyam»
- •Bİsmİllahİr-rəhmanİr-rəhİm
- •Ey doğru danışan! Həzrət Yusİfİn (ə) əhvalatı
- •İnsan simali canavarlar
- •Quyunun dİbİndə
- •Uzun muddətlİ kədər
- •Quyuda cəvahİr
- •Çətİn İmtahan
- •Allaha də’vət
- •Padşahın yuxusu
- •İqtİsadİ çətİnlİk
- •Əkİnçİlİk
- •Qıtlıq və quraqlıq
- •Fələstİndən bİr karvan
- •Qayidiş
- •Yə’qubun nİgaranlığı
- •Həqİqət
- •Mən Yusİfəm
- •Qəm-qüssənİn sonu
- •Yusİfİn yuxusunun tə’bİrİ
- •Günəş, ay və ulduzlar
- •Həqİqİ tövbəkar Həzrət Əyyubun əhvalatı
- •Əyyubun evi
- •İmtahan
- •Əyyubun səbiri
- •Həvran camaati
- •Səhrada
- •Yaşayiş bahari
- •Dərinliklərə səfər həzrət yunusun əhvalati
- •Dənİzdə
- •Dənİzİn dərİnlİKlərİndə
- •NİCat sahİlİ
- •Bismilahir-rəhmanir-rəhim
- •Mədyənə doğru həzrət şüeybin əhvalati
- •Alverdə yalanÇIlIq
- •QarşIdurma və KeşməKeş
- •ƏyKə saKİnlərİ
- •İşİn sonu
- •Keçid Həzrət Musanın əhvalatı
- •Nİlİn hədİyyəsİ
- •Əlaqələr
- •Heyvanlar
- •Mİsİrİn tarİxİ
- •Bənİ İsraİl
- •Və’d olunmuş uşaq
- •Fİr’onun sarayı
- •Allahın və’dəsİ
- •Zülmlə mübarİzə
- •Mədyənə doğru
- •İlahİ rəhmət
- •Əmanətdar və qüvvətlİ İnsan
- •Vətənə qayıdış
- •Səma nİdası
- •Qarşılaşma
- •Cadugərlərİn məğlubiyyətİ
- •Qarşıdurma
- •AzadLıQ
- •İşİn sonu
- •Sİnay yarımadasında
- •Susuzlar
- •Bütpərəstlİk ruhu
- •MənN və Səlva
- •Və`də yeri
- •Azğınlıq
- •Musanin qayidişi
- •Tur daği
- •Müqəddəs torpaq
- •Sərgərdanliq
- •Qələbə daşı Talut və Calutun əhvalati
- •İmtahan
- •Qələbə daŞı
- •Musanın zİrehİ
- •İman ölkəsİ həzrət Davud və Süleymanın əhvalati
- •İmtahan
- •Yeni hökm
- •Hikmətli süleyman
- •Süleymanın qarışqası
- •Səbadan xəbərlər
- •Yəmənə səfər
- •Döyüşlə hədələmək
- •Bilqeysin qəraRı
- •İman qüdrəti
- •Şüşə hovuz
- •QaRıŞqa
- •Ruhun qaYıDıŞı həzrət üzeyirin əhvalati
- •Bağa doğru
- •Günlər ötür
- •Ruhun qaYıTmaSı
- •QaYıDıŞ
- •YaraNıŞ mö`cüzəsi ali-imran əhvalati
- •QıŞda xurma
- •ZəkəriyyaNıN duaSı
- •Mö`cüzə
- •Mən allaHıN bəndəsiyəm
- •Möhtərəm ailə
- •İlahi məhəbbət Həzrət Yəhyanın əhvalati
- •Misirə doğru
- •Səmavi kitab
- •Herodis
- •Bayram məclisi
- •Məsihin qaYıDıŞı
- •Allahin ruhu həzrət isanin əhvalatI
- •Səmavi e`lan
- •QarŞıDurma və keşməkeş
- •Həvarilər
- •Səmavi yemək
- •Dənizin sahilində
- •Məsihin əziyyətləri
- •İmanli cavanlar əshabi-kəhfin əhvalati
- •Filadelfiya
- •Yeddi cavan
- •Mağaraya doğru
- •UZun yuxu
- •Təracanin ölümü
- •Saleh padşah
- •Təhlükəli tapşiriq
- •Bazarda
- •Böyük həqiqət
- •Əhvalatin sonu
- •Doqquz il artiq
- •Əbabil quşlarinin hücumu fil sahiblərinin əhvalati
- •QüLleys
- •Kə’bənİn AllahI
- •Fİlİn hərəkətİ
- •Cəhənnəm yağişi
- •Cansız cəsədlər
- •Nurun doğulması
- •Amul-fİl (fİl İlİ)
- •TİCarət
- •2.Elə bir ülfət ki, qış və yay səfərlərində bərqərar olsun.
- •İbrahimin (ə) doğulmasi 41
- •İman ölkəsİ 158
- •İlahi məhəbbət 183
- •İmanli cavanlar 196
Musanın zİrehİ
Allah-təala Taluta vəhy etdi ki, Musanın zirehini əyninə geyinən insan Calutu qətlə yetirəcəkdir. Talut bunu e`lan etdi. Əsgərlərin çoxu gəlib, Musanın zirehini əyinlərinə geyindilər. Amma, zireh onların heç birinin əyninə olmadı. Bu vaxt cavan Davud onların yanına çatdı.
Talutun başçılıq etdiyi iman ordusu Calutun başçılıq etdiyi küfr ordusu ilə qarşı-qarşıya durmuşdu. Calut öz qüvvəsi ilə öyünürdü. Çünki, o, çox pəhləvanı həlak etmişdi. İndi yenə də mübariz rəqib istəyirdi. Amma, heç kəs onunla döyüşmək üçün meydana getmirdi.
Davud soruşdu:
-Calut kimdir?
Əsgərlərin biri dedi:
-Ora bax!
Davud uca boylu bir kişi gördü. O kişi əyninə zireh paltar geyinib, başına dəbilqə qoymuşdu. Öz üzünü tamamilə örtmüşdü. Yalnız gözləri görünürdü. Əlində nizə və qılınc var idi. Davud dedi:
-Əgər Talut döyüşdə iştirak etmək icazəsini versə kafir Calutu məhv edərəm.
Qoşun adamlarının bə`ziləri ona gülüb, dedilər:
Necə?! Sən onu öldürərsən?! Sənin əlində heç silahın yoxdur. Məgər sənin kimi bir yeniyetmə, pəhləvan Calutu həlak edə bilərmi?
Davud dedi:
-Mən Allahdan başqa heç kəsdən qorxmuram. Ona inanıram.
Calut Talutu və onun əsgərlərini məsxərə edirdi. Çünki, heç kəs onunla vuruşmağa getmirdi. O anda Davud Talutun yanına gəldi və dedi:
-Mən Calutla vuruşmağa hazıram.
Talut dedi:
-Siz hələ yeniyetməsiniz və bundan öncə heç bir döyüşdə iştirak etməmisiniz. Heç bir kəslə vuruşub, mübarizə aparmamısınız.
Davud dedi:
-Mən bir gün qoyunlarıma hucum edən və onları parça -parça etmək istəyən bir canavarı silahsız öldürmüşəm. Həm də axı siz hələ Musanın zirehini mənim əynimə geyindirməmisiniz.
Talut Davudun şücaətinə və onun imanına təəccüb etdi. Ona görə də Musanın zirehini müqəddəs sandıqdan çıxarıb, Davudun əyninə geyindirdi. Çox təəccüb etdi; zireh onun ölçüsündə idi. Bildi ki, Allah-təala cavan və mö`min Davudu kafir Calutla qarşılaşmaq üçün seçmişdir. Davud iman dolu qəlb və şücaətlə döyüş meydanına girdi. Onun, daş atan alətdən və bir daş parçasından başqa silahı yox idi.
Calut o cavanı görərək təəccüb etdi. Necə qılınc və nizəsiz ona tərəf gəlir? Ona görə dedi:
-Ey cavan! Özünü ölümə vermək istəyirsən? Yoxsa elə güman edirsən ki, biz uşaqlarla oyun oynayırıq?
Davud dedi:
-Sənə bu sözləri kim deyib? Mən səninlə döyüşə gəlmişəm.
-Bəs qılıncın, nizən və döyüş alətlərin hardadır?
Davud dedi:
-Mənim silahım imandır. Mən Allahın adı ilə səninlə döyüşürəm.
Davud bu sözü deyib, daşını hazırladı və vuruşmağa hazırlaşdı.
Calutun bədəni təmamilə dəmirlə örtülmüşdü. O, yol yeriyəndə ayağının altında yer titrəyirdi. Amma, Davud qorxmadı. O, dağ kimi möhkəm durmuşdu. Calut irəli getdi. Davud daşı atmağa hazırlaşırdı. Calutun bədənində onun gözlərindən və alnından savayı heç bir yer açıq deyildi. Əsgərlər həyəcanlı bir döyüşü müşahidə edirdilər. Mö`minlər Davudun qələbəsi üçün Allaha dua edirdilər. Onlar imanın küfrə qələbəsini istəyirdilər.
Daş atıldı. Onu heç kəs görmədi. Daş fəzanı yardı. Amma, hamı bir nəfər kimi qəribə bir səs eşitdi. Daş Calutun başına dəymişdi. Hədəfə çox dəqiq tuşlanmışdı. Həyəcanlı anlar keçdi. Calut qabağa gələ-gələ sağa-sola aşırdı. Birdən yerə yıxıldı. Dəmirin yerə dəyməsi ilə kafirlərin ürəyini yerindən qoparan qorxulu səs ucaldı. Calutun yerə sərilməsi onun ordusunda ruhi məğlubiyyət yaratdı. O imanlı cavan böyük hərbi komandana qalib gəlmişdi. Bu, inkişaf etmiş silahı məğlub olmağa vadar edən imanın güc və qüdrəti idi.
Beləliklə, Calutun ordusu məğlub oldu. Talut və onun qoşunu qələbə çaldı. Təhlükəsizlik və əmin-amanlığın ağ qanadı hər yeri bürüdü. İman qəlblərə hakim oldu, yenə də onları doldurdu. Talut ölüm ərəfəsində olan zaman vəsiyyət etdi ki, padşahlıq məqamı Davuda çatsın. Sonrakı kitabda macəranı izləyəcəyik. Görək hansı hadisə baş verdi.
Bismillahir-Rəhmanir-Rəhim.
«Peyğəmbərləri onlara dedi:
-Allah Talutu sizə rəhbərlik etmək üçün seçmişdir.
Dedilər:
-O necə bizə hökumət edər. Bununla belə ki, biz ondan daha layiqik. Sərvətimiz ondan çoxdur.
Dedi:
-Allah onu sizə seçmişdir. Ona cismi güc və elm bəxş etmişdir. Allah mülkünü kimə istəsə bağışlayar. Allahın ehsanı genişdir.
Peyğəmbərləri onlara dedi:
-Onun hökumətinin nişanəsi budur ki, əhd sandığını sizə gətirəcəkdir. Onda Allah tərəfindən sizin üçün rahatlıq, Musa və Harunun sülaləsinin yadigarları vardır. Bir halda ki, mələklər onu daşıyırlar. Bu mövzu sizin üçün bir nişanədir, əgər imanınız olsa.
Talut əmirliyə çatdıqda ordunu özü ilə çıxartdı. Onlara dedi:
-Allah sizi bir su arxı vasitəsilə imtahan edəcək. Sudan içənlər məndən deyillər. Öz əlləri ilə yalnız bir ovucdan artıq su içməyənlər mənimlədirlər.
Ona görə də az bir dəstədən başqa hamısı o sudan içdilər. Sonra o və ona iman gətirən şəxslər çaydan keçəndə dedilər:
-Bu gün bizim Calut və onun qoşunu ilə vuruşmaq qüdrətimiz yoxdur.
Amma, Allahla görüşəcəklərini bilən şəxslər dedilər:
-Çoxlu az dəstələr var ki, Allahın fərmanı ilə (sayca) çox olan dəstələrə qələbə çalıblar. Allah səbir edənlərlədir.
Calutun və onun ordusunun qarşısında durduqda dedilər:
-İlahi! Səbir və dözüm peymanəsini bizə nazil et! Bizim qədəmlərimizi möhkəm elə! Bizi kafirlərin cəmiyyətinə qalib et!
Sonra Allahın fərmanı ilə onlar düşmən ordusunu məğlubiyyətə uğratdılar. Davud Calutu həlak etdi. Allah hökumət və elmi ona bəxş etdi. İstədiklərindən ona öyrətdi.
Əgər Allah bə`zi insanların (şərini) başqa bə`zilər vasitəsilə dəf etməsəydi fəsad hər yeri bürüyərdi. Amma, Allah aləmdə olanlara lütf və ehsanlıdır.11