1)Прадмет значэнне і мэты курса Гісторыя беларусі. Асноўныя падыходы да вывучэння гітсторыі . Перыядызацыя гісторыі Беларусі

Слова «гісторыя» грэцкага паходжання-«звесткі аб мінулым». Такім чынам, Гісторыя-навука аб прошлом.Историю чалавецтва прынята дзяліць на сусветную (ўсеагульную) і гісторыю асобных краін і народов.В курсе «Гісторыя Беларусi, у кантэксце сусветнай цывілізацыі» вывучаецца мінулае і сучаснасць бел. народа.В гісторыі Беларусi, выяўлена шмат «белых плям»-БНР, ВКЛ, стварэнне БССР і т.д.Наша задача-даць аб'ектыўны аналіз гістарычных фактах. Гісторыя Беларусi, налічвае ні адно тысячалетие, яна ўяўляе сабой важную складовую частку слаўшы., Еўропы. і мир.цивилизаций. Бел народ у агул-культ. развіцці згуляў значную ролю ў свеце. яго заўсёды існавала свая прамысловасць, дзярж-уласнасцi, культура і т.д.Прошлое бел народа-яго неад'емнай багацце, абавязковы фактар ​​нац адметнасці, які спрыяе росту нац самасвядомасці.

Да перыядызацыі гісторыі чалавецтва наз шэраг подходов.Первая спроба перыядызацыі зробленая інш грэкамі. Сваю перыядызацыю зрабілі Дарвін і Морган: 1) дзікунства, 2) варварства, 3) цивилизация.Формационная канцэпцыя (на яе аснове уклад. Падручнікі СССР): 1) першабытна-агул лад, 2) феадалізм, 3) капіталізм, 4) эпоха сацыялізму , 5) эпоха камунізму. Формаў канцэпцыя недакладна бо цяжка растлумачыць неабходная пераходных перыядаў.

Мы будзем карыстацца цывілізацыйнай периодизацией.Цивилизация (па-лацінску-грамадзянскі, дзярж-венный)-сукупнасць мат. і дух. каштоўнасцяў общества.Под цывілізацыяй мы будзем разумець ўстойлівы тып соц арганізацыі аднаго або неск таварыстваў калі яны звязаны прыкладна аднолькавымі паліт, экономіч, права і г.д. традыцыямі, кот могуць перадавацца ад аднаго этнасу да іншага. Таму гісторыя таго ці іншага грамадства мае общечеловеч каштоўнасці.

Цывілізацыйная канцэпцыя:

I период.Др аб-ць (100-40тыс гадоў да н.э.-шэры I тыс.н.э.)

а) каменны век (40 тыс. да н э -3 тыс гадоў да н э)

б) бронзавы век (2 тыс да н э-пач I тыс да н э)

в) жалезны век (пач I тыс да н э-шэры I тыс.н.э.)

II период.Средневековье (конV-XV стст н э)

а) пач пераходу да класаваму агул-ці і возникн дзярж-ва на Бел (VI-зав падлогу XIII)

б) развіццё феадальнай сістэмы (шэры XIII-XV)

III период.Новое час (XVI-начXX ў)

а) афармленне феод сістэмы і наспяванне яе крызісу (XVI-кон XVIIIв)

б) генезіс і ўмацаванне капіталізму (конXVIII-1917)

IV период.Новейшее час (1918-нашы дні)

Крыніцы па гісторыі беларусаў складаюцца з 6 асноўных груп:

6) кіно-фота-фонадакументы.

!!!!! Гісторыя кожнага народа выкладаецца ў форме артыкулаў, манаграфій прысвечаных звычайна вузкім тэмах. Падрыхтоўка абагульняючых прац вялася на працягу ўсяго XX века.Работа над абагульніў працай па гіст Бел праведзена ў пач XX стагоддзя Вацлава Ластоўскага. У 1910г ён выдаў «Кароткую гісторыю беларусаў»-зав папулярная кніга ў кот адлюстраваны погляд беларуса на мінулае Родины.Продолжил яго справа Усевалад Ігнатоўскі кот на працягу з 1919 па 1926 выпусціў 4-е выдання «Кароткi нарыс гiсторыi Беларусi». Таксама «гісторыі беларусаў» М.Довнара-Запольскага (шэры 20-х але выдадзена толькі ў 1994).

У 1954-58 Інстытут гісторыі акадэміі навук БССР выдаў «Гісторыю БССР» у 2-х тамах У ёй дасягненні папярэднікаў не ўлічваліся, ацэнка падзеям давалася ў адпаведнасці з официалбными взглядами.Конец 80-х-90-х - у сувязі з большимиобщ-паліт зменамі ў агул-ве стварыліся ўмовы для напісання абагульніў працы па гісторыі Бел:

«Энцыклапедыя гісторыі БССР», «Гісторыя БССР» -6 тамоў і інш

2)Асноўныя крыніца па гісторыі Беларусі . Гістаграфія гісторыі Беларусі.

Ответ: Крыніцы па гісторыі Беларусі вельмі разнастайныя па форме, зместу і дакладнасці інфармацыі. Гісторыкі карыстаюцца некалькімі тыпамі крыніц. Кожны тып, у сваю чаргу, можа падзяляцца на больш дробныя састаўныя часткі.

Вывучаецца на крыніцах:

1. Археалагічныя

2. Этнаграфічныя

3. Лінгвістычныя

4. Вусныя

5. Пісьмовыя (найбольш важныя)

6. Кіна-, фота-, фона-

Пісьмовыя:

– заканадаучыя акты

– матэрыялы справаводства

– эканоміка-геаграф. заканадаўчае апісанне

–статыстычныя матэрыялы

–летапісы і хронікі

– літарат. і публіц. творы

–матэрыялы перыядычнага друку

1 зборнік законаў на Б. – “Руская правда” (11 ст.)

Першае дрярж.утварэнне – Кіеуская Русь

У ВКЛ крыніцы (13-15 ст.): прывілеі, судзебнік Казіміра 1468, статуты 1529, 1566, 1588, сеймы, уніі ВКЛ і РП, помнікі заканадаўства, рэскрыпты, крыніцы справаводства “Літоўская метрыка”, банкі і ўласныя прадпрыемствы (13-20ст.), дакументы паліт. партый (КПСС, КПб), навейшы час – акты заканадаўчых і выканаўчых органаў Сав. саюза БССР, РБ, Канстытуцыя РБ (1994 15 сакавіка) (на рэферэндуме ў лістападзе 1996 папраўкі), інвентары, ваенна-тапаграф. апісанні, перапісы насельніцтва (1897-першы перапіс у Рас. імперыі), летапісы.