- •Старажытныя жыхары на тэрыторыі Беларусі. Жыццё ва ўмовах першабытнага ладу.
- •2. Беларускія землі ў X — XIII стст.: гаспадарчае і грамадскае развіццё.
- •3. Полацкае княства ў X — XIII стст.
- •4. Культура Беларусі ў X — XIII стст.
- •5. Барацьба з крыжацкай і татарскай агрэсіяй.
- •6. Утварэнне Вялікага Княства Літоўскага. Знешняя палітыка ў XIV — XV стст.
- •7. Гаспадарчае і грамадскае развіццё Вялікага Кня-ства Літоўскага ў XIV — XV стст.
- •8. Культура Беларусі ў XIV — XV стст.
- •9. Утварэнне Рэчы Паспалітай. Барацьба за захаванне самастойнасці Вялікага княства Літоўскага.
- •10. Культура Беларусі ў XVI — XVIII стст.
- •11. Сацыяльна-эканамічнае становішча Беларусі ў XVII- XVIII стст.
- •12. Палітычны крызіс і падзелы Рэчы Паспалітай. Далучэнне да Расійскай імперыі.
- •13. Беларусь у вайне 1812 г.
- •14. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі ў пер-шай палове XIX ст.
- •15. Адмена прыгоннага права ў Беларусі. Буржуазныя рэформы.
- •16. Паўстанне 1863 г. У Беларусі. Дзейнасць к. Каліноўскага.
- •17. Культура Беларусі ў XIX ст. Этнічныя працэсы.
- •18. Асноўныя падзеі рэвалюцыі 1905 — 1907 пг. У Беларусі.
- •19. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі ў па-чатку XX ст. Сталыпінская аграрная рэформа.
- •20. Беларусь у гады першай сусветнай вайны.
- •21. Культура Беларусі ў пачатку XX ст.
- •22. Лютаўская рэвалюцыя (1917 г.) ў Беларусі.
- •23. Кастрычніцкая рэвалюцыя. Устанаўленне Савец-кай улады ў Беларусі.
- •24. Беларусь ва ўмовах германскай акупацыі. Абвяшчэнне бсср.
- •25. Барацьба з польскай інтэрвенцыяй. Другое абвяш-чэнне бсср.
- •26. Новая эканамічная палітыка на Беларусі.
- •27. Беларусізацыя 20-х гт. Развіццё культуры ў 30-я гг.
- •28. Індустрыялізацыя і калектывізацыя ў бсср. Галоўныя вынікі.
- •29. Становішча Заходняй Беларусі ў 20 — 30-я гг. XX ст. Уз'яднанне беларускага народа.
- •30. Грамадска-палітычнае жыццё ў бсср у канцы 20-х— 30-я гг. XX ст.
- •31. Пачатак Вялікай Айчыннай вайны. Усталяванне акупацыйнага рэжыму.
- •32. Масавая барацьба супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў у бсср.
- •33. Вызваленне бсср ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.
- •34. Аднаўленне эканомікі бсср у пасляваенны перыяд.
- •35. Грамадска-палітычнае і культурнае жыццё бсср (1945 - 1953 гг.)-
- •36. Удзел бсср у заснаванні і дзейнасці аан. Міжна-родныя сувязі Рэспублікі Беларусь на сучасным этапе.
- •37. Галоўныя дасягненні ў грамадска-палітычным жыцці Беларусі ў 1954 — 1964 гг.
- •38. Змены ў сацыяльна-эканамічным развіцці рэспублікі ў іі палове 50-х— першай палове 60-х гт.
- •39. Эканамічная рэформа 60-х гг. І яе вынікі.
- •40. Грамадска-палітычнае і культурнае жыццё ў бсср (1965- 1985 гг.).
- •41. Змены ў грамадска-палітычным жыцці краіны ў II палове 80-х— першай палове 90-х гг.
- •42. Эканамічнае становішча Беларусі ў другой палове 80-х — першай палове 90-х гг.
- •43. Станаўленне суверэннай Рэспублікі Беларусь. Кан-стытуцыя Рэспублікі Беларусь.
- •44. Развіццё культуры Рэспублікі Беларусь на сучас-ным этапе.
22. Лютаўская рэвалюцыя (1917 г.) ў Беларусі.
Пачатак XX ст. быў вельмі напружаным і складаным ў гра-мадска-палітычных адносінах Беларусі. Складаным было яе становішча. Ваенныя дзеянні ў час першай сусветнай вайны (1914 — 1918 гг.) ужо ў 1915 г. перанесліся на тэрыторыю Беларусі. У 1905 — 1907 гг. адбылася першая руская рэвалю-цыя. Але яе задачы не былі выкананы, мэты — не дасягнуты, таму незадаволенасць у грамадстве расла. Падштурхоўваўся гэты працэс гаспадарчай разрухай і вайной.
У лютым 1917 г. пачалася другая руская рэвалюцыя. Яна ў Петраградзе перамагла, у выніку чаго закончылася панаван-не дынастыі Раманавых. Але асаблівасцю рэвалюцыі ў Пет-раградзе было тое, што тут склалася своеасаблівае перапля-ценне двух дыктатур — дыктатуры буржуазіі, якую прадстаў-ляў Часовы ўрад і рэвалюцыйна-дэмакратычнай дыктатуры ў выглядзе Саветаў рабочых і салдацкіх дэпутатаў. Так утвары-лася ў краіне двоеўладдзе.
У пачатку сакавіка 1917 г., калі звесткі аб перамозе дайшлі да Беларусі, у гарадах і мястэчках прайшлі мітынгі, дэманстрацыі, акцыі непадпарадкавання ўладам. Пачалі стварацца Саветы рабочых салдацкіх дэпутатаў. 4 сакавіка быў створаны Мінскі Савет рабочых дэпутатаў \ Часовы выканаўчы камітэт. Каб аб'яднаць сілы пралетарыяту і салдат 8 сакавіка быў створаны адзіны Мінскі Савет рабочых і салдацкіх дэпутатаў і адзіны выканаўчы камітэт на чале з бальшавіком Б. Позернам. Сваю асноўную задачу яны бачылі ў арганізацыі рабочых і салдат, у абароне іх эканамічных інтарэсаў і палітычных правоў. Саветы на Беларусі прызнавалі кіруючую ролю Петраградскага Саве-та, а разам з тым прызнавалі і Часовы ўрад. Больш таго, яны дапамагалі Часоваму ўраду стварыць мясцовыя органы ўла-ды. Амаль ва ўсіх гарадах Беларусі сталі з'яўляцца буржуаз-ныя «грамадскія камітэты парадку». Прыхільнікамі гэтага былі эсэры, меншавікі і бундаўцы, якія пераважалі ў Саветах. Такі камітэт быў створаны ў Мінску 4 сакавіка 1917 г.
Такім чынам, на Беларусі, як і ў Расіі ў цэлым, склалася цвоеўладдзе.
Лютаўская рэвалюцыя 1917 г. дала штуршок для дэмакра-тызацыі грамадства. Пачалі стварацца прафсаюзы, выбарныя салдацкія камітэты ў арміі. Ажывілася сялянства. У красавіку 1917 г. прайшоўз'езд сялянскіх дэпутатаў Мінскай і неакупіра-ваных паветаў Віленскай губерніі, дзе была зроблена спроба вырашыць аграрнае пытанне. Але канчатковае заканадаўчае ра-шэнне аграрнага пытання адкладвалася да Устаноўчага схода.
Таксама ў красавіку прайшоў I з'езд ваенных і рабочых дэпутатаў армій і тылу Заходняга фроту, які прызнаў неабход-ным працягваць вайну з мэтай абароны рэвалюцыі.
У красавіку 1917. г. адбыўся I з'езд беларускіх нацыя-нальных арганізацый. Ён адобрыў стварэнне Беларускага на-цыянальнага камітэта (БНК) на чале з Р. Скірмунтам.
Лютаўская рэвалюцыя палітызавала ўсё грамадства. Роз-ныя класы, палітычныя плыні і партыі па-рознаму ўяўлялі да-лейшае развіццё краіны. Партыі буйной буржуазіі падтрымлівалі Часовы ўрад. Ліберальна-дэмакратычныя партыі адстойвалі ідэю прававой пераемнасці старой і новай улады, патрабавалі ўстанаўлення канстытуцыйнай манархіі. Дробнабуржуазныя партыі выступалі за больш радыкальную перабудову грамад-ства. Адзіная партыя, якая не супрацоўнічала з Часовым ура-дам была партыя бальшавікоў на чале з У. Леніным.
Значна ўзмацнілася размежаванне палітычных сіл на Беларусі. Тут дзейнічалі пасля Лютаўскай рэвалюцыі і кадэты, і меншавікі, і эсэры, і бальшавікі.
Вясной 1917 г. аформілася Беларуская народная партыя сацыялістаў (БНПС), галоўным патрабаваннем якой было пра-дастаўленне Беларусі аўтаноміі ў межах Расійскай дзяржавы. Актывізавалі сваю дзейнасць Яўрэйская сацыял-дэмакратыч-ная рабочая партыя, Бунд. Узнавіла сваю дзейнасць Беларус-кая сацыялістычная грамада (БСГ). У ліпені 1917 г. у Мінску адбыўся другі з'езд беларускіх партый і арганізацый, дзе была створана Цэнтральная рада беларускіх арганізацый (пазней стала называцца Вялікая Беларуская Рада) — кіруючы орган беларускага нацыянальнага руху. Асноўнымі патрабаваннямі Рады былі прызнанне аўтаноміі Беларусі ў складзе Расіі, развіццё нацыянальнай культуры і мовы, арганізацыя беларускага вой-ска. У БСГ адбыўся раскол.
Значна актывізавалі сваю дзейнасць бальшавікі. Іх уплыў і аўтарытэт значна ўзрос пасля актыўнай барацьбы з карнілаўскім мяцяжом.
Такім чынам, пасля Лютаўскай рэвалюцыі ў Беларусі значна ўзмацнілася палярызацыя сіл. Пасля таго, як 4 ліпеня 1917 г. у Петраградзе была расстраляна паўмільённая несанкцыяніра-ваная дэманстрацыя, скончылася двоеўладцзе. Улада апыну-лася ў руках Часовага ўрада.
Такім чынам, Лютаўская рэвалюцыя 1917 г. прывяла да звяржэння самадзяржаў'я, але ў выніку асаблівых абставін на Беларусі, як і ў Расіі, утварылася двоеўладцзе. Праіснавала яно з лютага — сакавіка да ліпеня 1917 г.