
- •1.Тэматычная і жанравая разнастайнасць казак: вобразная систэма, паэтыка.
- •2.Каляндарна-абрадавая паэзія (зімовы, вясенні, летні і восеньскі цыклы), яе мастацкія асаблівасці.
- •3. Сямейна-абрадавая паэзія, яе мастацкия асабливасци.
- •4. Прыказкі і прымаўкі
- •7. Жыццёвы і творчы шлях Мiколы Гусоўскага. Вобраз м.Гусоўскага ў беларускім літаратуразнаўстве і мастацкай літаратуры(1470-я гг.-пасля 1533).
- •9.Жыццё і творчасць Яна Чачота. Народная аснова баладнай творчасці я. Чачота (1796-1847).
- •13.Жыццёвы і творчы шлях в.Д-Марцiнкевiча.
- •20.Роля я. Купалы ў развіцці бел. Драматургіі. Праблематыка, вобразы камедыі ”Паўлінка”.
- •19.Духоўны свет беларуса ў паэзіі я.Купалы (ад “Жалейкі” да “Шляхам жыцця”).
- •23. Ідэйна-эстэтычная адметнасць паэзіі а.Гаруна.
- •29. К.Крапіва-сатырык, байкапісец, драматург.
- •34. Паэтычны эпас а.Куляшова 60-70-х гадоў.
- •30. Жыццёвы і мастацкі вопыт к.Чорнага 20-30-х гадоў.
- •31. Творчая біяграфія к.Чорнага перыяду вАв. Праблемы гістарычнага лёсу бел. Народа ў прозе ваеннага перыяду ”Пошукі будучыні”.
- •32. Жыццёвы і творчы шлях м. Лынькова. Праблематыка, тыпаж і жанравыя асаблівасці апавяданняў пісьменніка.
- •37. Наватарскі змест “Палескай хронікі" і.Мележа.
- •39. "Птушкі і гнёзды" я.Брыля як кніга "адной маладосці". Вобраз Алеся Руневіча як ідэястваральны і сюжэтна-кампазіцыйны цэнтр твора.
- •43. Апавяданне ў творчай біяграфіі в.Быкава 80-90-х гадоў. Багацце тыпаў і вобразаў у творах в.Быкава 80-90-х гадоў.
- •41.Жыццёвы лёс і літаратурная біяграфія Васіля Быкава. В.Быкаў як пісьменнік "акопнай праўды".
- •45. Мастацкае асэнсаванне нацыянальнай гісторыі ў рамане "Каласы пад сярпом тваім".
- •46. Мастацкі свет а.Пысіна. Гераічнае праз прызму трагічна ў лірыцы а.Пысіна.
- •47. Вопыт і.Шамякіна-раманіста: актуальнасць праблематыкі, сюжэтная дынаміка, шырыня ахопу рэчаіснасці 40-60-х гадоў (ад рамана "Глыбокая плынь" да пенталогіі "Трывожнае шчасце").
- •49. Драматург. Май-рства а. Макаёнка-камедыёграфа.
- •51. “Родныя дзеці” н.Гілевіча як раман у вершах. Жанравыя прыкметы раманнай формы.
- •63. Жыццёвы лёс і творчае аблічча м.Стральцова. Творчыя пошукі аўтара ў жанры эсэ і крытычнага артыкула.
- •53. Траг. І гераіч.: спосаб. Яго маст. Асэнс. Ў рэаль-ці ў прозе60-70-х гадоў.І.Пташнікава"Тартак","Найдорф", б.Сачанкі"Апошнія і першыя",а.Адамовіча "Хатынская аповесць". В.Казько "Суд у Слабадзе".
- •54.Мастацка-мемуарная, дакумент.Проза ў кантэксце літ-нага працэсу к 20-21 стг.
- •55.Асаблівасці развіцця суч гіст. Прозы.
- •56. Постчарнобыльская рэальнасць у прозе 80-90 гадоў. Праблема духоўнага здрабнення асобы ў аповесцях в.Казько "Выратуй і памілуй нас, чорны бусел" і в.Карамазава "Краем белага шляху".
- •60.Месца і роля ў бел. Драматургіі а.Дударава.
- •59. Развіццё бел-кай драматургіі 80-90-х гг. Творчыя адкрыцці м.Матукоўскага, а.Петрашкевіча, с.Кавалёва і інш.
54.Мастацка-мемуарная, дакумент.Проза ў кантэксце літ-нага працэсу к 20-21 стг.
Асобнае
месца ў творчасці С. Грахоўскага займаюць
дакументальна-мемуарныя
творы, прысвеч. асэнсаванню траг. Мінул.
Гэта аповесці «Зона маўчан-ня», «3 воўчым
білетам», «Такія сінія снягі», паэма
«Балючая
памяць», кніга паэзіі «Споведзь». У іх
узнаўля-юцца
карціны, эпізоды, дэталі нечалавечага
лагернага жыцця, якое растаптала
маладосць і сілы, але не змагло вынішчыць
памяць, веру, надзею. Пісьменнік у
падрабяз-насцях апісвае ўмовы лагернага
быту і непасільнай раб-скай працы, жыццё
ў ачапленні лагерных дратоў, аўчарак і
вартавых,
атмасферу чалавечых адносін. Ён расказвае
пра трагічны
лёс без віны вінаватых «ворагаў народа»
Сяргея Дарожнага,
Уладзіміра Мяжэвіча, Юрыя Такарчука,
Васіля Шашалевіча,
Ізота Цымбалюка, Іосіфа Коўтуна і іншых
людзей, якія ўзняліся над суцэльным
страхам і подласцю, не заплямілі свайго
сумлення. Разам з тым пісьменнік, як
сведка
тых падзей, даносіць праўду і пра тых,
хто зрабіўся ўдзельнікам
крывавых злачынстваў (следчых,
суддзяў,канвойных,
розных бюракратаў і чыноўнікаў).
Безумоўна, яны
не могуць мець ні даравання, ні апраўдання.
Але С.
Грахоўскі ў гэтых творах не абмяжоўваецца
толькі кан-статацыяй
фактаў. Ён уздымае пытанне безабароннасці
чалавека перад дзяржаўным беззаконнем,
спрабуе вы-крыць яго прычыны, даследуе
дыялектыку дабра і зла. Творы вызначаюцца
не толькі болем ад незагоеных ран,але
і чалавечым клопатам за родную зямлю,
за лёс новых пакаленняў, за заўтрашні
дзень.“ з воўчым білетам” гал герой
Алесь Пальчэўскі, мінскі педінстытут
імя Горкага.
55.Асаблівасці развіцця суч гіст. Прозы.
Хар-най асабл. суч. прозы з’яўл. вяртанне да мінулага Радзімы, адбыв. Пераасэнсаван. колішн. падзей з пазіцый суч-сці. Падзеі пачын-цца разгл-цца у кантэксце часу мінулага і сёнешняга. Маст-му увасабленню гіст. падзей, асветнікам, постацям далёкай мінуўшчыны, барацьбіта за незалежнасць Бацькаўшчыны прысвеч. тв. Коўтун “Крыж міласэрнасці”, Тарасава “Тры жыцці Рагнеды”, Баравіковай “Барбара Радзівіл”. Маст-му увасабленню гiст. падзей прысвяцiу шэраг сваiх творау У.Караткевiч: раманы "Хрыстос прызямлiуся у Гароднi", "Каласы пад сярпом тваiм", "Чорны замак Аьшанскi", аповесцi "Дзiкае паляванне караля Стаха", "Чазенiя". Раман "Хрыстос прызямлiуся у Гароднi" прасякнуты гуманiстычным пафасам, накiраваны супраць iнквiзiцыi, супраць як рэлiгiйнага, так i сацыяльнага прыгнету. Паклаушы у аснову рамана гiст-ы факт, калi стыхiйны нар. рух супраць голаду i прыгнету у Гароднi узначалiу самазваны Хрыстос - Юрась Братчык. У.Каратк. напiсау цiкавы твор, у якiм гiст. факты знiтаваны з тонкiм вымыслас, гiст. сюжэт - з прыгоднiцкiм. Дзякуючы тв-цi У.Каратк. бел. гiст. проза зрабiла вялiкi рывок наперад, бо у яе змесце, як гэта i уласцiва гiст. жанру, запанавау дух рыцарства, свядомага высакародства. Прынцыповасць, вернасць сумленню, чалавечаму абавязку сталi самой iдэяй твора. Першая аповесць пiсьменнiка на гiст. тэму "Сiвая Легенда".Цяжкi час у гiст. Бел.: засiлле езуiтау, шырокi фронт паланiзацыi, здрада праваслаунай веры i пераход за матэрыяльныя выгоды на бок ворагау роднага краю, адчайныя i непаспяховыя спробы супрацiулення. Жорсткая неабходнасць выбару неадкладна чакае кожнага чалавека, у першую чаргу людзей з радавiтых сем'яу. Перайшоу у каталiцтва пан Кiзгайла, хоць унутрана не прымае новай рэлiгii. Застаецца верным традыц.бацькоу нобiль (знатны чалавек) Раман Ракутовiч. Памiж Ракутовiчам i Кiзгайлам узнiкае варожасць як быццам толькi на асабiстай аснове Маемасць i жыцце Кiзгайлы абараняюць шляхцiчы i iншаземныя наемнiкi, Ракутовiч апiраецца на сiлу простага народа. Ен падымае нероднае паустанне, становiцца "мужыцкiм царом", перамагае Кiзгайлу. Падзеi, якiя склалi сюжэт аповесцi "Сiвая легенда", маюць, вiдаць, нейкую гiст. факт-насць, хоць, думаецца, скрупулезная дакладнасць гiст. дзеяння не вельмi хвалявала пiсьменнiка. Цікава ўваскрашае мінулае Беларусі Дайнека у раманах “Меч князя Вячкі”, “След ваўкалака” і “Жалезныя жалуды”. У цэнтры раманаў-вядомыя гіст. асобы, імёны якія можна знайсці на старонках “Хронікі Лівоніі”, “Летапісца вялік. князёў літоўскіх”. Менавіта на “хрон. Лівоніі” абапіраўся Дайнека пры напіс сваіх тв. У “жалезн. жалуд.” адным з герояў з’яўл. кн. Міндоўг, пач-ік ВКЛ, першай сталіцай якога быў Навагрудак. Адным с персанажаў рам. “След ваўкалака” з’яўл. праўнук Рагнеды, полацкі кн. Усяслаў Чарадзей, у часы валадарання якога Полац. кн. дасяг. найвыш. Роскв. і уздыму. Гістар. жанр у бел. літ. перажывае час свайго сцвярджэн.у рэчышчы нац-ай і сусвет. Культ. Чым глыбей мы будзем асэнсов. сваё гіст. Мінул., тым глыб. будзем усведамляць сябе як самабыт. нац.