- •1.Тэматычная і жанравая разнастайнасць казак: вобразная систэма, паэтыка.
- •2.Каляндарна-абрадавая паэзія (зімовы, вясенні, летні і восеньскі цыклы), яе мастацкія асаблівасці.
- •3. Сямейна-абрадавая паэзія, яе мастацкия асабливасци.
- •4. Прыказкі і прымаўкі
- •7. Жыццёвы і творчы шлях Мiколы Гусоўскага. Вобраз м.Гусоўскага ў беларускім літаратуразнаўстве і мастацкай літаратуры(1470-я гг.-пасля 1533).
- •9.Жыццё і творчасць Яна Чачота. Народная аснова баладнай творчасці я. Чачота (1796-1847).
- •13.Жыццёвы і творчы шлях в.Д-Марцiнкевiча.
- •20.Роля я. Купалы ў развіцці бел. Драматургіі. Праблематыка, вобразы камедыі ”Паўлінка”.
- •19.Духоўны свет беларуса ў паэзіі я.Купалы (ад “Жалейкі” да “Шляхам жыцця”).
- •23. Ідэйна-эстэтычная адметнасць паэзіі а.Гаруна.
- •29. К.Крапіва-сатырык, байкапісец, драматург.
- •34. Паэтычны эпас а.Куляшова 60-70-х гадоў.
- •30. Жыццёвы і мастацкі вопыт к.Чорнага 20-30-х гадоў.
- •31. Творчая біяграфія к.Чорнага перыяду вАв. Праблемы гістарычнага лёсу бел. Народа ў прозе ваеннага перыяду ”Пошукі будучыні”.
- •32. Жыццёвы і творчы шлях м. Лынькова. Праблематыка, тыпаж і жанравыя асаблівасці апавяданняў пісьменніка.
- •37. Наватарскі змест “Палескай хронікі" і.Мележа.
- •39. "Птушкі і гнёзды" я.Брыля як кніга "адной маладосці". Вобраз Алеся Руневіча як ідэястваральны і сюжэтна-кампазіцыйны цэнтр твора.
- •43. Апавяданне ў творчай біяграфіі в.Быкава 80-90-х гадоў. Багацце тыпаў і вобразаў у творах в.Быкава 80-90-х гадоў.
- •41.Жыццёвы лёс і літаратурная біяграфія Васіля Быкава. В.Быкаў як пісьменнік "акопнай праўды".
- •45. Мастацкае асэнсаванне нацыянальнай гісторыі ў рамане "Каласы пад сярпом тваім".
- •46. Мастацкі свет а.Пысіна. Гераічнае праз прызму трагічна ў лірыцы а.Пысіна.
- •47. Вопыт і.Шамякіна-раманіста: актуальнасць праблематыкі, сюжэтная дынаміка, шырыня ахопу рэчаіснасці 40-60-х гадоў (ад рамана "Глыбокая плынь" да пенталогіі "Трывожнае шчасце").
- •49. Драматург. Май-рства а. Макаёнка-камедыёграфа.
- •51. “Родныя дзеці” н.Гілевіча як раман у вершах. Жанравыя прыкметы раманнай формы.
- •63. Жыццёвы лёс і творчае аблічча м.Стральцова. Творчыя пошукі аўтара ў жанры эсэ і крытычнага артыкула.
- •53. Траг. І гераіч.: спосаб. Яго маст. Асэнс. Ў рэаль-ці ў прозе60-70-х гадоў.І.Пташнікава"Тартак","Найдорф", б.Сачанкі"Апошнія і першыя",а.Адамовіча "Хатынская аповесць". В.Казько "Суд у Слабадзе".
- •54.Мастацка-мемуарная, дакумент.Проза ў кантэксце літ-нага працэсу к 20-21 стг.
- •55.Асаблівасці развіцця суч гіст. Прозы.
- •56. Постчарнобыльская рэальнасць у прозе 80-90 гадоў. Праблема духоўнага здрабнення асобы ў аповесцях в.Казько "Выратуй і памілуй нас, чорны бусел" і в.Карамазава "Краем белага шляху".
- •60.Месца і роля ў бел. Драматургіі а.Дударава.
- •59. Развіццё бел-кай драматургіі 80-90-х гг. Творчыя адкрыцці м.Матукоўскага, а.Петрашкевіча, с.Кавалёва і інш.
45. Мастацкае асэнсаванне нацыянальнай гісторыі ў рамане "Каласы пад сярпом тваім".
(1965) - гістарычны раман У. Караткевіча.
Твор прысвечаны адной з гераічных і лёсавызначальных старонак беларускай гісторыі — перыяду падрыхтоўкі паўстання 1863 г. Ён складаецца з дзвюх частак. У першай (“Выйсце крыніц”) даецца кароткая характарыстыка палітычнага и грамадскага жыцця напярэдадні рэформы 1861г., апісваецца голад на Беларусі, расказваецца пра дзіцячыя і юнацкія гады князя Алеся Загорскага, яго “дзядзькаванне” і інш. Другая кніга (“Сякера пры дрэве”) расказвае пра вучобу Алеся ў Пецярбургскім універсітэце, удзел у падпольнай арганізацыі “Агул”, пра сустрэчы з Каліноўскім, сялянскае паўстанне на чале з Корчакам. Дзеянне рамана завяршаецца ў 1861г, калі царадмяніў прыгоннае права. Назва рамана і яго дзвюх частак невыпадковыя. Каласы — гэта людзі, якіх, нібы серп, зразае смерць з палеткаў жыцця. Серп, хутчэй за ўсё, — уціск царызму, прадбачанне пісьменнікам трагічнага «жніва».Прадстаўнікі маладога пакалення— Алесь Загорскі і Кастусь Каліноўскі—павінны аб'яднаць, згуртаваць людзей, павесці іх за сабой, каб кроплі народнага гора паступова зліліся і ператварыліся ў магутную раку гневу і помсты. «Сякера пры дрэве» — гэта і сялянская зброя, якая чакала свайго часу, і «зброя» генерала-вешальніка Мураўёва, які жорстка расправіўся з удзельнікамі паўстання. Падзеі ў ім адбываюцца на Магілёўшчыне і ў іншых месцах Беларусі, у Пецярбургу, Маскве, Варшаве і Вільні (у сялянскім і дваранскіх асяроддзях, на студэнцкіх сходках, у залах вышэйшых саноўнікаў і інш.). У творы дзейнічаюць персанажы, народжаныя творчай фантазіяй пісьменніка (Алесь Загорскі, ягоныя бацькі, дзед Даніла, Надзея, Яраш Раўбіч, Кроер, сялянская сям'я Кагутоў, Корчак, віцэ-губернатар Ісленьеў, Чорны Война), а таксама рэальныя гістарычныя асобы (Кастусь Каліноўскі, В. Дунін-Марцінкевіч, Станіслаў Манюшка, Уладзіслаў Сыракомля, Тарас Шаўчэнка, Серакоўскі, Дамброўскі, Урублеўскі). У цэнтры рамана — вобраз двараніна Алеся Загорскага — перакананага рэвалюцыянера-дэмакрата, шчырага патрыёта сваёй Айчыны. Выбарам героя такога сацыяльнага паходжання У. Караткевіч хацеў сцвердзіць, што гісторыю творыць не толькі народ, але і канкрэтныя асобы — інтэлігенты, патрыёты духу, лепшыя прадстаўнікі народа. Значную ролю ў творы адыгрываюць вобразы старога Вежы (духоўнага настаўніка Алеся) і мужыцкага правадыра Корчака. Значны ўплыў на фарміраванне поглядаў Алеся аказаў Кастусь Каліноўскі, вобраз якога ў творы раскрыты шматпланава, пераканальна і з дакументальнай праўдзівасцю. Аўтар малюе яго партрэт, паказвае радавод, раскрывае погляды і перакананні. Раман, вытрыманы пераважна ў рамантычным стылі, арганічна спалучае гістарычную праўду і мастацкую фантазію пісьменніка, аб чым сведчаць як апісаныя падзеі, так і шматлікія лірычныя і пейзажныя адступленні, гістарычныя і фальклорна-этнаграфічныя матэрыялы. Гэты гістарычны твор дае адказы і на многія пытанні сучаснасці: аб прызначэнні чалавека, ролі асобы ў грамадстве, цеснай сувязі і пераемнасці пакаленняў.