- •1. Прадмет і задачы курса “Абслугоўванне карыстальнікаў”. Эвалюцыя яго праблематыкі і тэрміналогіі.
- •2. Канцэпцыі чытання і іх уплыў на абслугоўванне карыстальнікаў бібліятэк.
- •3. Канцэпцыі бібліятэчнага абслугоўвання, іх трансфармацыя на розных этапах развіцця бібліятэк.
- •4. Мэты, задачы і прынцыпы абслугоўвання карыстальнікаў бібліятэк.
- •5. Кніга і чытанне як фактары сацыялізацыі асобы.
- •6. Роля бібліятэкі ў працэсе сацыялізацыі асобы карыстальніка.
- •7. Прыярытэтныя накірункі абслугоўвання карыстальнікаў у Беларусі і іншых краінах.
- •8. Вызначэнне сацыяльна абумоўленых прыярытэтаў абслугоўвання карыстальнікаў у дакументах міжнароднага бібліятэчнага супольніцтва.
- •9. Бібліятэка ў сістэме бесперапыннай адукацыі. Самаадукацыйнае чытанне як форма бесперапыннай адукацыі.
- •10. Роля бібліятэкі ў фарміраванні прававой культуры насельніцтва.
- •11. Зніжэнне бар’ераў даступнасці інфармацыі для карыстальнікаў з псіхічнымі і фізічнымі асаблівасцямі.
- •12. Фарміраванне культуры чытання і інфармацыйнай культуры карыстальнікаў ва ўмовах пабудовы грамадства ведаў.
- •13. Вывучэнне карыстальніка як аснова абслугоўвання.
- •14. Прадмет, задачы і функцыі сацыялогіі чытання.
- •15. Сацыялагічныя даследванні чытання: гісторыя і сучаснасць.
- •16. Вывучэнне карыстальнікаў бібліятэк у Беларусі.
- •17. Методыка вывучэння карыстальнікаў ва ўмовах бібліятэкі.
- •18. Праграма сацыялагічнага даследвання чытання як асноўны метадычны дакумент.
- •19. Метады збору першаснай сацыялагічнай інфармацыі і іх ужыванне ў даследваннях чытання.
- •20. Шкалы вымярэння сацыяльных паказчыкаў і межы іх ужывання ў даследваннях чытання.
- •21. Колькасны аналіз вынікаў даследвання чытання.
- •22. Чытанне дзяцей і падлеткаў як аб’ект даследвання.
- •23. Чытач публічнай бібліятэкі і праблемы яго вывучэння на сучасным этапе.
- •24. Вывучэнне чытання і чытацкіх паводзін карыстальнікаў навуковых бібліятэк.
- •25. Найбольш распаўсюджаныя праблемы сацыялагічных даследванняў у бібліятэцы.
- •26. Навуковыя прынцыпы бібліятэчных сацыялагічных даследванняў.
- •27. Распрацоўка агульнай канцэпцыі даследвання і яе адлюстраванне ў метадалагічным раздзеле праграмы.
- •28. Патрабаванні да выбаркі адзінак назірання і іх рэалізацыі ў бібліятэчным даследванні.
- •29. Выбар метадаў збору першаснай сацыялагічнай інфармацыі аб чытанні і чытацкіх паводзінах карыстальнікаў у адпаведнасці з мэтай і задачамі даследвання.
- •30. Аналіз дакументаў як метад збору першаснай сацыялагічнай інфармацыі.
- •31. Навуковае назіранне і яго роля ў даследванні праблем бібліятэчнага абслугоўвання.
- •32. Апытанне: віды, формы, патрабаванні да падрыхтоўкі і правядзення.
- •33. Арганізацыя даследвання і падвядзенне яго вынікаў.
7. Прыярытэтныя накірункі абслугоўвання карыстальнікаў у Беларусі і іншых краінах.
1. Павышэнне інфармацыйна-прававой абароненасці карыстальнікаў.
2. Дапамога ў бесперапыннай адукацыі карыстальнікаў.
3. Абслугоўванне карыстальнікаў з псіхічнымі і фізічнымі асаблівасцямі.
4. Фарміраванне культуры чытання і інфармацыйнай культуры карыстальнікаў.
5. Бібліятэка і самаадукацыйнае чытанне.
Асноўнымі напрамкамі дзейнасці бібліятэк у галіне сацыялізацыі лічацца:
забеспячэнне гарантаванай магчыма поўнай і даступнай інфармацыі, якая садзейнічае фарміраванню самасвядомасці;
забеспячэнне гарантаванай і магчыма поўнай і даступнай інфармацыі па асноўным аспектам выбару прафесіі, яе засваення і самарэалізацыі ў сваёй справе;
забеспячэнне гарантаванай і магчыма поўнай інфармацыі па праблемах узаемадзеяння і міжасабовых адносін у сямьі і школе, працоўным калектыве;
забеспячэнне гарантаванай і магчыма поўнай інфармацыяй па праблемах правоў асобы ішляхах іх рэалізацыі.
Аб’ядноўваючы вакол сябе карыстальнікаў рознага ўзросту і сацыяльнага становішча, бібліятэка можа спрыяць стабілізацыі маральнага клімату ў грамадстве. Не меньш важна аператыўна рэагіраваць на актуальныя тэмы, якія цікавяць усіх. Асноўнымі працэсамі дзейнасці бібліятэкі ў дапамогу сацыялізацыі карыстальнікаў з’яўляюцца, на думку Ю.П.Меленцевай, наступныя:
– бібліятэчнае абслугоўванне, якое разумеецца як працэс забеспячэння доступу да інфармацыі і задаволення патрэб карыстальнікаў. Працэс бібліятэчнага абслугоўвання ў мэтах сацыялізацыі носіць ярка выражаны суб’ект-суб’ектны характар, што ў поўнай меры адпавядае меркаванням даследчыкаў аб умовах эфектыўнасці дадзенага працэса. У межах гэтага працэса асобна выдзяляецца праблема фарміравання інфармацыйнай культуры карыстальнікаў, якая і забяспечвае доступ да інфармацыі на асобасным узроўні. Толькі валоданне інфармацыйнай культурай гарантуе атрыманне патрэбнай інфармацыі, ў тым ліку і сацыялізуючай. Інфармацыйная культура асобы з’яўляецца тым рычагом, што павялічывае сацыялізуючы ўплыў бібліятэкі;
– бібліятэчныя зносіны, працэс, які звязаны не толькі з патрэбнасцямі бібліятэчнай дзейнасці, але і з асобаснымі патрэбнасцямі карыстальнікаў, у тым ліку – і абумоўленымі праблемай сацыялізацыі. Як вядома, сфера зносін з’яўляецца адной з асноўных сфер сацыялізацыі, ў сувязі з гэтым, бібліятэчныя зносіны набываюць асобае значэнне. У аснове ўзаемаадносін суб’ектаў бібліятэчных зносін павінны быць этычныя нормы, як агульнаграмадзянскія, так і прафесійныя (з боку бібліятэкара). Іх саблюдзенне становіцца залогам эфектыўнасці сацыялізуючай дзейнасці бібліятэкі.
Сярод умоў, якія забяспечываюць дасягненне мэтаў сацыялізуючай дзейнасці бібліятэкі выдзяляюцца ўнутраныя і знешнія. Да ўнутраных адносяцца:
асэнсаванне і актывізацыя сацыялізуючых магчымасцяў фонду бібліятэкі і спосабаў яго выкарыстання;
забеспячэнне суверэннасці і самакаштоўнасці асобы карыстальніка, яго права на індывідуальнасць развіцця, у тым ліку і чытацкага, безумоўная павага да любога запыту карыстальніка, які садзейнічае яго сацыялізацыі;
сацыялізуючыя магчымасці бібліятэкі як інстітута сацыялізацыі (транслятара сацыяльнага вопыту, арганізатара бібліятэчных зносін, а таксама крыніцы ведаў, якія садзейнічаюць паспяховай сацыялізацыі і інш.)
Асноўнымі знешнімі ўмовамі дасягнення мэтаў сацыялізуючай дзейнасці бібліятэкі з’яўляюцца:
распрацоўка маркетынгавай стратэгіі ў дачыненні да праблемы “Бібліятэка і сацыялізацыя карыстальнікаў”. Сюды ўваходзяць: комплекснае вывучэнне праблем, звязаных з кожнай са ступенаў сацыялізацыі (напрыклад, стан рынку прафесій і г.д.); прагназаванне інфармацыйных патрэбнасцяў карыстальнікаў па кожнай са ступеняў сацыялізацыі; рэклама бібліятэкі і яе паслуг, якія маюць сацыялізуючы характар; налажванне сувязяў з асобамі і арганізацыямі, зацікаўленымі ў дадзенай праблеме.
каардынацыя дзейнасці бібліятэкі з іншымі сацыяльнымі інстытутамі (сямьёй, школай, СМІ, сацыяльнымі службамі, грамадскімі аб’яднаннямі), што будзе садзейнічаць як павышэнню ролі бібліятэкі ў працэсе сацыялізацыі, так і больш эфектыўнаму вырашэнню праблемы наогул.