- •Тэма 2: Этнагенез беларусаў
- •Сутнасць праблемы этнагенезу. Яе палітычны аспект, крыніцы навуковага даследвання.
- •Храналогія этнічнай прыналежнасці беларускага насельніцтва да 13 ст., этнічная прыналежнасць археалагічных культур.
- •Тэма 3: Першабытнае грамадства на тэрыторыі Беларусі (ад100 - 40 тыс.Г.Да н.Э.-6ст.Н.Э.)
- •Характэрныя рысы першабытнай эпохі
- •Станаўленне феадалізму і раннефеадальнай дзяржаўнасці на Беларусі. Тэма 4: Крыніцы гісторыі Беларусі vιι-хιιι ст.
- •Пыт.№ 3. Агеаграфічныя
- •Пыт. № 7. Еўрапейскія хронікі
- •Тэма 5: Гістарыяграфія гісторыі Беларусі феадальнага перыяду.
- •1. Летапісны этап гістарыяграфіі гісторыі Беларусі феадальнага перыяду.
- •2. Гістарыяграфія польскага перыяду Рэчы Паспалітай.
- •3. Царска – расійскі перыяд.
- •4. Этап буржуазна – расійскай гістарыяграфіі.
- •5. Этап беларускага нацыянальна – дэмакратычнага руху і бнр.
- •6.Этап бальшавіцка-марксісцкай гістарыяграфіі савецкага часу.
- •Этап аднаўлення беларускай дзяржаўнасці.
- •Этап гістарыяграфіі перыяду станаўлення прэзідэнцкай формы кіравання.
- •Тэма 6: Сацыяльнае і эканамічнае развіццё, шматукладнасць і станаўленне феадалізму на Беларусі VII – XIII ст.
- •Тэма 7: Палітычнае развіцце Беларускіх зямель у VII – XIII ст. І узнікненне дзяржавы
- •Пыт.№ 3. Полацкая дзяржава ў хі ст.
- •Пыт.№ 4. Полацкая дзяржава у хіі ст
- •Пыт. № 6. Полацкая дзяржава у 1-й пал. Хііі ст.
- •Тэма 8: Утварэнне Вялікага княства Літоўскага, Рускага і Жамойцкага.
- •Пыт.№ 2. Сацыяльна-эканамічнае, палітычнае, культурна-рэлігійнае, этнічнае становішча Наваградка і іншых беларускіх зямель напярэдадні ўтварэння Вялікага княства Літоўскага
- •Пыт.№ 3. Міжнароднае становішча ср. Хш ст.; узвышэнне Наваградка і прычыны утварэння вкл.
- •Пыт.№ 4. Першыя князі вкл (Міндоўг, Войшалк). Барацьба супраць праціўнікаў беларуска-літойскай дзяржавы. 1246 – 1247
- •Пыт.№ 5. Вкл у канцы хш – хіv ст. (Шварн, Трайдзень, Лютувер (?), Віцень). 1268 – 1316
- •Тэма 9: Рост тэрыторый, магутнасці і аўтарытэту беларуска-літоўскай дзяржавы ў XIV - 1 палове XV ст. (1316 - 1430 гг.)
- •Пыт.№ 2. Вкл у часы кіраваня Гедыміна 1316 – 1341.
- •Пыт.№ 3. Вкл у часы Альгерда 1341 – 1378.
- •Пыт.№ 5 вкл у часы Вітаўта Кейстутавіча 1392 – 1430.
- •Пыт.№ 6. Рост тэрыторый вкл у сярэдзіне XIII - сярэдзіне XV ст.
4. Этап буржуазна – расійскай гістарыяграфіі.
(2-я пал. ХΙХст. – пач.ХХст.)
Паступовы пераход ад панавання ідэалагічных штампаў да насычэння гісторыі факталагічнымі матэрыяламі з апорай на гістарычныя крыніцы. Пачаўся перыяд навуковасці гісторыі.
Буржуазныя гісторыкі зыходзілі з тых жа догмаў, але для іх падцвярджэння вывучалі гістарычныя крыніцы і рабілі спасылкі на іх.
Навуковасць гісторыі датычылася народаў, дзе была дзяржаўнасць, да гісторыі Беларусі прымянялася царска-расійскія ідэалагічныя штампы. Палітыка русіфікацыі працягвалася, трактавалі гісторыю Беларусі з прарасійскіх пазіцый.
Станоўчы элемент – нягледзячы на панаванне штампаў, прыводзіліся спасылкі на гістарычныя крыніцы. Працы не страцілі актуальнасці на сённяшні дзень. Сучасныя гісторыкі вывучаюць тыя працы і трактуюць са сваіх сёняшніх пазіцый.
Любаўскі (1860 – 1936) з 1911г. – рэктар Маскоўскага універсітэта. 1930г. – рэпрэсіі, сасланы ў Уфу. «Областное деление и местное управление Литовско – русского государства ко времени издания 1-го литовского статута»; «Литовско-русский сейм»; «Очерки истории Литовско – русского государства до Люблинской унии включительно».
А.С. Грушэўскі (украінец) : «Пинское Полесье» (Кіеў), «Очерки истории Турово-Пинского княжества» ; “Города ВКЛ”.
Уладзімірскі – Буданаў: “Немецкое право в Польше и Литве”.
Кліменка Ф.У.: «Западнорусские цехи ХVΙ – ХVΙΙΙ вв.»
Кліянтовіч: «Сословный тип территориально – административного состава Литовского государства».
Харламповіч: «Западнорусские правовые школы ХVΙ – ХVΙΙ вв.»
Леанардов: «Полоцкий князь Всеслав и его время»; выданне «Полоцка – Витебская старина».
Сапуноў А.П.: «Краткий очерк борьбы Московского государства с Польшей и Литвой в ХVΙ – ХVΙΙ вв.».
5. Этап беларускага нацыянальна – дэмакратычнага руху і бнр.
(пач. ХХст. 1921 – 1929гг. – беларусізацыя)
Характэрыстыка: ішла інтэнсіўная барацьба беларускага народа за незалажнасць і ўсе гістарычныя творы пісаліся тымі, хто займаўся палітычнай барацьбой – пачатак сапраўднай беларускай гтстарыяграфіі. Узровень прац адносна невысокі, сустракаюца памылкі. Працы – былі першыя і мелі вельмі кароткі тэрмін напісання.
Ластоўскі : “Кароткая гісторыя Беларусі” 1910г., “Гісторыя беларускай (крыўскай) кнігі: спроба паясніцельнай кнігапісі ад к.Х да пач.ХХ ст.” Коўна, 1926г.
Доўнар-Запольскі – першы дыпламаваны гісторык, прафесар. Напісаў кнігі: “Гісторыя Беларусі”; «Государственное хозяйство ВКЛ пры Ягелонах» Кіеў 1901г. «Очерки по организации западно-русского крестьянства в ХVΙв.» 1906г. таксама працы па этнаграфіі. Яго заслуга ў тым, што ён першы на аснове шырокіх звестак сабраў працу па гісторыі Беларусі, аналіз шляху.
Ігнатоўскі: “Кароткі нарыс гісторыі Беларусі” вытрымала 4-ры выданні (як падручнік) 1919; 1921; 1926; 1991.
Ігнатоўскі - першы гісторык-марксіст у гістарыяграфіі гісторыі Беларусі , які імкнуўся тлумачыць яе з савецкага падыходу, але заставаўся на пазіцыі нацыянальнай беларускай гістарыяграіі. Займаў высокія пасады БССР, прэзідэнт Інбелкульта. Папаў пад рэпрэсіі(пакончыў жыццё самагубствам, жонку выслалі, сыноў растралялі).