Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:

statya_i_text_tema_2

.pdf
Скачиваний:
13
Добавлен:
02.06.2015
Размер:
4.09 Mб
Скачать

ЭЙНХАРД. ЖИЗНЬ КАРЛА ВЕЛИКОГО

57

он возвращался домой. А руководство царством и всем, что надо было провести или устроить дома или вне его, осуществлял майордом12.

2. Когда Хильдерик сложил с себя полномочия, Пипин

 

[Короткий], отец короля Карла [Великого], уже исполнял эти

5

обязанности, как наследственные. Ибо отец [Пипина], Карл

[Мартелл]13, который положил конец тиранам, завоевав-

 

шим себе владычество над всей Франкией, и в двух

 

больших битвах (одна была в Аквитании, около города Пик-

 

тавия [732]14, другая — возле Нарбонна, у реки Бирры [737])

 

победил сарацинов, стремивших захватить Галлию, за-

10

ставив их вернуться в Испанию, отлично исполнял ту же

 

обязанность майордома, переданную ему его отцом Пипином

 

[Геристальским]15. Честь [назначения майордомом] народ

 

имел обыкновение оказывать не каждому, а лишь тем, кто вы-

 

делялся из прочих именитостью происхождения, и значитель-

 

ностью состояния. Пипин, отец короля Карла, уже много лет

15

держал в своей власти [правление], оставленное ему и его бра-

 

ту Карломану их дедом [Пипином]16 и отцом [Карлом Мартел-

 

лом], и полюбовно ими разделенное. Брат его Карломан —

 

неизвестно по какой причине, но, как кажется, воспламенен-

 

ный любовью к монашеской жизни — оставил

20

58

EINHARDI VITA KAROLI MAGNI

temporalis regni administrationea relicta, Romam se in otiumb contulit, ibique habitu permutato monachus factus in monte Soractec apud ecclesiamd beati Silvestri constructoe monasterioI cum fratri-

5bus secum ad hoc venientibusf perg aliquot annos optata quiete perfruitur. Sed cum ex Francia multi nobilium ob vota solvenda Romam sollemniter commearent et eum velut dominum quondam suum praeterire nollent, otium, quo maxime delectabatur, crebra

10salutatione interrumpentes locum mutare conpellunt. Namh huiuscemodi frequentiam cum suo proposito officere vidisset, relicto

monte in Samnium provinciam ad monasterium sancti Benedicti situm in castro Casinoi secessitII et ibi quod reliquum erat temporalis vitae religiose conversando conplevit.

15 3.* Pippinus autem per auctoritatem Romani pontificis ex praefecto palatii rex constitutusk, cum per annos XV aut eo amplius Francisl solus imperaret, finito Aquitanico bello, quod contra Waifariumm ducem Aquitaniae ab eo susceptum per con-

20tinuos novem annos gerebatur, apud Parisiosn morbo aquae intercutisIII diem obiitIV, superstitibus liberis Karloo et Karloman-

nop, ad quos successio regni divinoq nutu perveneratr. Franci si-

_______________________

*) Wal. c. IIII: Quomodos post Hildericum Pippinus rex constituitur et quamdiu regnavitt, et deu morte eius ac divisione regni inter Karolumv et Karlomannum, filiosw eius.

a) amministrat A 1. 1*. 4. P. b) monasterium A 5. c) saracte, sa secunda manu A 1; Syrapte B 2. d) aeccl. (eccl.) A 1 et 4 plerumque. e) constructam C 2. f) conuenientibus B 3. g) per om. B 1. h) Cumque h. freq. suo A 1. i) ita A 1*. 3. B 1. C 1, post corr. cassino A 3; casino A 1. 2. 2a. 4. B 3. C 2; casinum B 2. k) constituitur. Cumque per A 1. l) solus imp. Francis A 3. m) guaifarium B 2; gaiferium A 3a constanter. n) parisius A 1. C 2. P. o) sic h. l. A 1. 1*. 2. 4. B 1. 2.

ЭЙНХАРД. ЖИЗНЬ КАРЛА ВЕЛИКОГО

59

обременительное управление преходящим царством, а сам удалился на покой в Рим [747], где, изменив внешность, стал монахом и со своими братьями, с ним туда пришедшими, построил монастырь на горе Соракт возле церкви блаженного Сильвестра, в которой он в течение ряда лет наслаждался желанным покоем.

Впрочем, когда из Франкии многие из знатнейших [людей] приходили для исполнения торжественных обетов в Рим, [то] они не хотели миновать его, некогда своего господина. Мешая ему частыми посещениями, они прогнали столь желанный покой [и заставили] его изменить место. Поскольку он видел, что такого рода многолюдие является помехой его планам, он, покинув гору, удалился в провинцию Самний к монастырю святого Бенедикта, расположенному в замке Кассино, и там завершил в религиозном служении оставшуюся [часть] временной жизни [755].

5

10

3. Пипин же [Короткий] по воле римского папы17 из 15 управляющего дворца был назначен королем [751], поскольку уже в течение пятнадцати или более лет один правил Франкией. Он умер [24 сентября 768 г.] в племени парисиев18 от водянки, после того как окончилась девятилетняя [760 – 768] ак- 20 витанская война, что велась против начавшего ее герцога Вайфария, оставив детей Карла и Карломана, к которым по божественной воле перешло наследование царством. Франки же,

_______________________

C 1. 2; karolo A 3. B 3, alii. p) karlemanno A 1. q) nutu dei A 2a. r) peruenit A 4. s) Quomodo — constituitur et om. B 3c; Post hilderici mortem iugi deposicioni pipinus rex constitutus quamdiu regnauit B 3b. t) pippinus h. l. add. B 3c. n) de morte eius ac om. B 3c. v) magnum add. B 3a. w) ac fil. B 3a.

I) Ср. Ann. q. d. Einh. (a. 746), p. 7.

II) Ibid.

III) Ср. СВЕТОНИЙ, De vita XII Caes. VI [Нерон], 5 (2).

IV) Ср. Ann. q. d. Einh. (a. 768), p. 27.

60

EINHARDI VITA KAROLI MAGNI

quidem facto sollemniter generali conventu ambos sibi reges constituunt, ea conditione praemissa, ut totum regni corpus ex aequo partirentur, et Karolus eam partem, quam pater eorum Pippinus

5tenuerat, Karlomannus veroa eam, cui patruus eorum Karlomannus praeerat, regendi gratia susciperetb. Susceptaec sunt utrimque conditiones, et pars regni divisi iuxta modum sibi propositum ab utroque recepta est. Mansitque ista, quamvis cum summa difficultate, con-

10cordia, multis ex parte Karlomanni societatem separared molien-

tibus, adeo ut quidam eos etiam bello committere sint meditati. Sed in hoc plus suspectie quam periculi fuisse ipse rerum exitus adprobavitf, cum defuncto Karlomanno uxor eius* et filii cum quibusdam,

15qui ex optimatum eius numero primoresg erant, Italiam fuga petiitI

et nullis existentibus causis, spreto mariti fratre, sub Desiderii regis Langobardorumh patrocinium se cum liberis suisk contulit.

**Et Karlomannus quidem post administratuml communiterm bi-

20ennio regnum morbo decessit; Karolusn autem fratre defuncto consensu omnium Francorum rex constituitur.

4. De cuius nativitate atque infantia vel etiam pueritia quia 25 neque scriptis usquamp aliquidq declaratum est, nequer quis-

_______________________

*) quae dicitur Teoberga add. cod. Paris Lat. 4955. **) Wal. c. V: De obitu Karlomanni et initiis Karolis.

a) vero — Karlomannus om. B 1. b) susceperat A 1. 2. 3. 3a (sed susciperet A 1*. 4). c) Susceptae — recepta est om. A 3. 3a; Suscepti C 1. 2. d) separari A 2. 2a. e) susp. om. B 2. f) approb. A 1. P.; probauit A 4. g) priores B 2. h) longobard. A 2; longabard. A 4. i) patrocinio A 1. 2. 3a. 4, manu sec. corr. patrocinium A 1. k) suis om. A 5. l) amministr. A 1. 1*. 4. P. m) communi, t(er) post superscr. A 1*. n) editiones priores hic capitis 4. initium ponunt. o) cum conseusu

A 4. p) sic A 1. 1*. 4. B 3. C 1. 2, corr. ūquam A 1; umquam (unq.) A 2. 3. 3a. B 1. W.; scripti usque B 2. q) aliq. om. A 2; aliquando A 4. r) nec A 4; ne A 3. s) magni add. B 3a.

ЭЙНХАРД. ЖИЗНЬ КАРЛА ВЕЛИКОГО

61

 

по своему обычаю созвав генеральный конвент, поставили себе

 

королями и того и другого19, поставив условие, чтобы царство

 

было разделено ими поровну20: чтобы Карл принял для правле-

 

ния ту часть, которой обладал его отец Пипин, а Карломан —

 

ту, которую возглавлял его дядя Карломан. Той и другой сто-

5

роной эти требования были приняты, и каждый получил часть

 

разделенного королевства в соответствии с предложенным. Это

 

согласие сохранялось, хотя и с большим трудом, поскольку

 

многие из сторонников Карломана замышляли разорвать союз.

10

Дошло до того, что некоторые даже намеревались было свести

 

братьев в войне.

 

 

Но исход событий показал, что в этом отношении подоз-

 

рений было больше, чем реальной опасности, ибо после смерти

 

Карломана [декабрь, 771] его жена с сыновьями и с первейши-

 

ми из числа его знати бежала в Италию; неясно по каким при-

15

чинам отвергнув [гостеприимство] мужнего брата, она отпра-

 

вилась со своими детьми под покровительство короля

 

лангобардов Десидерия.

 

 

Итак, Карломан после совместного двухлетнего21

управ-

20

ления королевством умер от болезни, а Карл, похоронив брата, при общем согласии был избран королем Франкии.

4. Полагая, что о рождении, а также детстве и отрочестве

 

[Карла] писать смысла нет (поскольку в анналах ничего нигде

25

_______________________

I) Ann. q. d. Einh. (a. 771), p. 33.

62

EINHARDI VITA KAROLI MAGNI

quam modo superesse invenitur, qui horum se dicata habere notitiam, scribere ineptum iudicans ad actus et mores ceterasque vitae illius partes explicandas ac demonstrandas, omissis incognitis, transire disposui; ita tamenI, utb, primo res gestas et domi et foris,

5deinde mores et studia eius, tum de regni administrationec et fine narrando, nihil de his quae cognitud vel digna vel necessaria sunte praetermittam.

5.* OmniumII bellorum, quae gessit, primo Aquitanicum, a

10patre inchoatum, sed nondum finitum, quia cito peragi posse videbatur, fratre adhuc vivo, etiam etf auxilium ferre rogato, suscepit. Et licet eum fraterg promisso frustrasset auxilioIII, susceptam expedi-

tionem strenuissime exsecutus non prius incepto desistere aut semel

15suscepto laborih cedere voluit, quami hoc, quod efficere moliebatur,

perseverantia quadam ac iugitate perfecto fine concluderet. Nam et Hunoldumk, qui post Waifarii mortem Aquitaniamm occupare bellumque iam poenen peractum reparare temptaverat, Aquitaniam re-

20linquere et Wasconiam petere coegitIV. Quem tamen ibi consistere non sustinens, transmisso amne Garonnao**. Lupo Wasconum duci per legatos mandat, utp perfugamq reddat; quod nir festinato faciat, bello se eum expostulaturumV. Sed Lupus saniori usus consilio non solum Hunoldum reddidit, sed etiam se ipsum cum provincia cui

25 praeerat eius potestatis permisit.

_______________________

*) Wal. c. VI: Qualitert bellum Aquitanicum terminavit. **) et aedificato castro Frontiaco add A 3a.

a)dicit A 2; dicat se A 3. b) ut primo om. A 2. c) amministr. A 1. 1*. 4. P.

d)cognita A 2. 2a; condita B 2. e) sunt om. B 1. f) eo A 2. g) fratre B 1. C 2. corr. frater C 2. h) labore A 2. 2a. 3. f) qua, eadem manu corr. quia A 1*.

k) unaldum A 3a; hunauldum C 2, et ita infra. l) uuaipharii B 2; uuaiferii A 5. m) aquitania C 2; aquitanium A 2. n) poene om. A 1. o) garomna C 2; garrona B 1. 2; garronna A 4. p) ut om. A 2. 2a. 3. C 1. 2. J. q) profugam A 1. r) nisi A 2. 3a. s) potestate B 1. C 2. — promisi: B 1. t) Karolus add. B 3a.

ЭЙНХАРД. ЖИЗНЬ КАРЛА ВЕЛИКОГО

63

не сказано и никого, кто бы мог утверждать, что имеет знания о [тех событиях] в живых не осталось, я решил, опустив неизвестное22, перейти к изложению и изображению деяний, нравов и других сторон его жизни, однако так, чтобы вначале расска-

зать о его свершениях как дома, так и вне его; затем — о его 5 нраве и занятиях, а после — об управлении королевством и его смерти, не пропустив ничего достойного и необходимого для знания.

5. Из всех войн, которые он вел, первой Карл предпринял аквитанскую23 [769], начатую его отцом, но не оконченную.

Казалось, что [Карл] может завершить эту войну быстро, еще

10

при жизни своего брата [Карломана], поскольку запросил у не-

 

го о помощи. И хотя брат, пообещав помочь, обманул его,

 

[Карл] очень решительно провел предпринятый поход [в Акви-

 

танию]. И не раньше желал он прекратить начатое и оставить

 

однажды взятое на себя бремя, чем увенчает благодаря вы-

15

держке и постоянству превосходным концом то, что замыслил

 

сделать24. Ведь и Гунольда, который после смерти Вайфария

 

попробовал занять Аквитанию и возобновить уже почти закон-

 

чившуюся войну, он принудил покинуть Аквитанию и уйти в

 

Гасконь25. Однако не стерпев, что тот закрепился там, [Карл],

20

переправившись через реку Гаронну, потребовал через послов

 

от герцога Гаскони Лупа, чтобы тот выдал отступника; если же

 

Луп не исполнит [приказ] быстро, сам [Карл] возьмет требуе-

 

мое в сражении. Луп, последовав здравому смыслу, не только

 

выдал Гунольда, но даже себя самого вместе с провинциями,

 

которыми управлял, вверил власти Карла26.

25

_______________________

 

I) Ср. СВЕТОНИЙ, De vita XII Caes. II [Божественный Август], 9. II) Ibid., 10.

III) Ср. Ann. q. d. Einh. (a. 769), p. 29. IV) Ibid., p. 31.

V) Ibid.

64

EINHARDI VITA KAROLI MAGNI

6.* Conpositis in Aquitania rebus eoque bello finito, regni quoque socioa iam rebus humanis exempto, rogatu et precibus Hadrianib Romanae urbis episcopi exoratus bellum contra Langobardosc sus-

5cepit. Quod prius quidemd et a patre eius, Stephanoe papa supplicante, cum magna difficultate susceptum estf; quia quidamg e primoribus Francorum, cum quibus consultare solebath, adeo voluntati eius renisi sunt, ut se regem deserturos domumque redituros libera

10voce proclamarent. Susceptum tameni est tunc contra Haistulfumk regem et celerrime conpletum. Sedl licet sibi etm patri belli suscipiendi similis ac potius eadem causan subesse videretur, haudo

simili tamen et labore certatum et fine constat esse conpletum. Pippinus siquidemp Haistulfumq regem paucorum dierum obsid-

15ione apud Ticenumr conpulit et obsides dare et erepta Romaniss

oppida atque castella restituere atque, ut reddita non repeterentur, sacramento fidem facere; Karolust vero post inchoatum a se bellum non prius destitit, quam et Desiderium regem, quem longa

20obsidione fatigaverat, in deditionem susciperetI, filiumu eius Adalgisumv, in quemw spes omnium inclinataex videbanturII, non solum regnoy, sed etiam Italiaz excedere conpelleret, omniaa Romanis

erepta restitueret, Hruodgausumb Foroiuliani ducatus praefectum

25res novas molientemIII opprimeretc totamque Italiam suae ditioni subiugaret subactaeque filium suumd Pippinum regem inponeret.

_______________________

*) Wal. c. VII: Bellume contra Langobardos quomodo susceptum estf et peractum.

a) sotio A 1. 3. P. b) sic. A 3a. C 1; adriani reliqui et P. W. c) longab. A 1; longob. A 1*; langab. A 4. d) quidem om. B 2. e) stefano C 1. J.; sub. St. A 1. 3. 3a. f) est om. B 1. g) quadam corr. quidam A 1*. B 2; quidem C 2. h) consuenerat A 2. i) est tamen A 1. P. k) haistolphum h. l. et l. 14. A 4; haustulfum C 2. l) Sed — conpletum (l. 14) om. A 2. 2a. m) ac B 1. n) eandem causam B 2. o) aud C 2; haut A 3; aut B 2. p) quidem A 1. 2a, corr. siquidem A 1. q) aistulfum B 1. r) ticenum post corr. ticinum A 1; ticinum C 2. s) a rom. h. l. et infra l. 23. C 2. t) karlus h. l. A 1*. B 2. C 1. J. u) filiumque A 2. 3a. v) adilgisum h. l. A 4. w) quo B 2. x) iuclite A 2 (post corr. inclin.). B 1; inclinate uidebantur, post. corr. inclinata uidebatur A 1, et ita A 3. B (2). 3ab (haec om. B 3c); uidebantur post corr. uidebatur B 2. C 2. y) regnum C 2. z) italiā A 4. B 2. a) omnia — restitueret om. A 2. b) hruadgausum B 2. c) obprim. A 1. P. d) suum om. A 4. e) Qualiter bellum contra long. susc. B 3a. f) sit B 3b.

ЭЙНХАРД. ЖИЗНЬ КАРЛА ВЕЛИКОГО

65

 

6. Приведя в порядок дела в Аквитании и закончив войну

 

(к тому времени его соправитель [Карломан] уже успел оста-

 

вить дела человеческие), Карл, вняв просьбам и мольбам епи-

 

скопа Рима Адриана27, предпринял войну против лангобардов

 

[773 – 774]. Эта война была начата еще прежде отцом Карла

5

[Пипином] по смиренной просьбе папы Стефана [и велась] с

 

большими трудностями, поскольку некоторые из франкской

 

знати, с которыми [Пипин] имел обыкновение советоваться, до

 

такой степени воспротивились его воле, что провозгласили во

 

всеуслышание, что покидают короля и возвращаются домой.

 

В тот раз война против короля [лангобардов] Айстульфа, едва

10

начавшись, была быстро завершена. И хотя, казалось, что у

 

Карла и его отца [Пипина] была схожая, а лучше сказать, та же

 

самая причина для начала войны, известно, что [вторая] война

 

потребовала иных усилий и завершилась [не похожим] концом.

 

Ведь Пипин, после нескольких дней осады Тицина28, принудил

15

короля Айстульфа выдать заложников и возвратить отнятые у

 

римлян города и крепости, а чтобы не повторялось изложенное,

 

скрепить веру клятвой29. Карл же, начав войну, завершил ее не

 

раньше, чем принял капитуляцию короля Десидерия, утомлен-

 

ного долгой осадой30 [774], сына [же] его Адальгиза, на которо-

20

го, казалось, были обращены надежды всех, принудил оставить

 

не только царство, но даже Италию31. Он возвратил все отнятое

 

у римлян, подавил Руодгаза, правителя герцогства Фриуль32,

 

замыслившего переворот33 [776], подчинил своей власти всю

25

Италию и поставил королем во главе покоренной Италии сво-

 

его сына Пипина34 [781].

 

 

_______________________

I) Ср. Ann. q. d. Einh. (a. 774), p. 39. II) Ibid.

III) Ibid. (a. 776), p. 43.

66

EINHARDI VITA KAROLI MAGNI

Italiam intranti quam difficilis Alpium transitus fuerit, quantoque Francorum labore invia montium iuga et eminentes in caelum scopuli atque asperae cautes superatae sint, hoc loco describerem,

5nisi vitae illius modum potius quam bellorum, quae gessit, eventus memoriaea mandare praesenti opere animo esset propositum. Finis tamen huius belli fuita* subacta Italia et rex Desiderius perpetuo exilio deportatus et filius eius Adalgisus Italia pulsusI et res a Lango-

10bardorumb regibus ereptaec Hadrianod Romanae ecclesiae rectori restitutae.

7.* Post cuius finem Saxonicum, quod quasi intermissum videbaturII, repetitum est. Quoe nullum neque prolixius neque atrocius

15Francorumque populo laboriosius susceptum est; quia Saxones, sicutf omnes fere Germaniam incolentes nationes, et natura feroces et cultui daemonum dediti nostraeque religioni contrarii neque divina neque humana iura vel polluere vel transgredi inhonestum arbi-

20trabantur. Suberant et causae, quae cotidie pacemg conturbare poterant, terminih videlicet nostri et illorum poene ubique in plano contiguii, praeter pauca loca, in quibus vel silvae maiores vel mon-

tiumk iuga interiecta utrorumque agros certo limite disterminant, in 25 quibus caedes et rapinae etl incendia vicissim fieri non cessabant.

Quibus adeom Franci sunt irritatin, ut non iam vicissitudinem reddere, sed apertum contra eos bellum suscipere dignumo iudicarent. Susceptum est igiturp adversusq eos bellum, quod magna utrimque animosi- 30 tate, tamen maiore Saxonum quam Francorum damnor, per continuos

triginta tress annos gerebatur. Poterat siquidem citius finiri, si Saxo-

_______________________

*) Wal. c. VIII: Bellit Saxonici difficultasn, diuturnitas et consummatio.

a) mem. om. A 3. 3a. a*) fuit om. B 2. b) longab. A 4. B 1; lungab. A 2; longob. A 3. c) ereptae om. A 2. 2a (ablate post add. A 2a); rapte C 2. d) sic A 1*. B 1. C 1; adriano reliqui et P. W. e) quod B 2. f) sicut omnes om. B 2. g) cont. pacem A 2. h) term. om. C 2. i) contingui A 1; contigium C 2; cont. in plano A 2. k) iuga montium B 2. l) uel A 1. P. m) ideo B 1. n) intritati A 1*. 2 (corr. irrit.). B 2. o) dignum om. A 2a. p) ergo A 3a. q) contra A 2. B 2. Meg. r) dampno A 1. 2. 4. C 2. P. s) XXIII C 2. t) Sax. belli B 3c. u) diuturn. diffic. B 3b.

Соседние файлы в предмете [НЕСОРТИРОВАННОЕ]