- •1)Прадмет значэнне і мэты курса Гісторыя беларусі. Асноўныя падыходы да вывучэння гітсторыі . Перыядызацыя гісторыі Беларусі
- •3) Першапачатковае засяленне беларускіх зямель. Даіндаеўрапейскі перыяд этнічнай гісторыі Беларусі(каменны век).
- •4) Індаеўрапейскі перыяд этнічнай гісторыі Беларусі(бронзавы жалезны век) . Балты і славяне на тэр Беларусі.
- •5) Зараджэння дзяржаўнасці ва ўсходніх славян. Кіеўская Русь . Полацкае і Тураўскае княства – першыя раннефеадальныя дзяржаўныя ўтварэнні на тэррыторыі Беларусі.
- •6) Сацыяльна-эканамічнае развіццё беларускіх зямель у 9-13 ст.
- •7) Язычніцкія вераванні. Прыняцце і распаусюджванне хрысціянства. Культура Беларусі ў 9-13 ст
- •11)Беларускія землі ў грамадска-палітычным жыцці вкл 14-15 ст. Крэўская ўнія і яе вынікі.
- •12)Асноўныя напрамкі знешняй палітыкі вкЛў другой палове 13 першай палове 16ст
- •15)Распаўсюджванне ідэй Адраджэння на тэрыторыі Беларусі. Дзейнасць Гусоўскага Скарыны і яго паслядоўнікаў у час беларускага рэнесансу
- •16)Культура Беларускіх зямель у другой палове 13 першай палове 16ст
- •17)Люблінская вунія і утварэнне рп. Умовы аб’яднання вкл і Польшчы.
- •18)Дзяржаўны лад рп. Становішча вкл у палітычнай сістэме рп.
- •19)Сацыяльна-эканамічнае развіццё беларускіх зямель у складзе рп.
- •20) Знешняя палітыка рп. Войныдругой паловы16-18ст.
- •Вайна Расіі з рп (1654-1667)
- •Паўночная вайна (1700-1724)
- •21)Палітычны крызіс рп, спробы рэформ у другой палове 18 ст. Падзелы рп і далучэнне Бел земель да рі.
- •22)Культура Беларусі ў другой палове 16-18ст.
- •23)Этапы і змест палітыкі расійскага урада на тэрыторыі Беларусіў канцы 18 першай палове 19 ст.
- •24)Грамадска палітычны рухна тэрыторыі Беларусі ў канцы 18 першай палове 19ст. Шляхецкае паўстанне 1830-1831 гг.
- •25) Вайна 1812г і беларусь.
- •26)Гаспадарка беларускіх зямель у канцы 18 ст першай палове 19 ст. Эканамічныя рэформы 1830-1850
- •27) Культура Бел зямель у канцы 18-19 ст.
- •28)Адмена прыгоннага права ў рі. Асаблівасці правядзення аграрнай рэформы 1861 года на беларускіх землях.
- •29)Буржуазныя рэформы
- •1. Буржуазныя рэформы 60-70-х гг. Хіх ст.: асаблівасці іх правядзення на Беларусі
- •30)Эканамічнае становішча у другой палове 19 ст.
- •31)Паўстанне 1863-1864гг.
- •32) Асаблівасці развіцця беларускага этнасу.
11)Беларускія землі ў грамадска-палітычным жыцці вкл 14-15 ст. Крэўская ўнія і яе вынікі.
Ва унутра-паліт. жыцці 14-16ст. вядуць федэратыўныя і цэнтраліст. тэндэнцыі. Цэнтр не хацеў адпускаць гэтыя адзінкі. 1-шы крызіс адбыуся пасля смерці Гедыміна (1341). У краіне ўсталявалася двойствен. улады(моцны). Жыцце паліт. было стабільным і шмат было зроблена ва умацаванні цэнт. тэндэнцый і панавання над зах. землямі Русі. З 2-й паловы 14ст. у паліт. жыцці узрастае роля буйных зямельных уласнікаў (літоўцы). Гэта выклікала новы канфлікт, не падабалася сялянам, пачалася барацьба супраць цэнтрал. дзяржавы.З 1377 князем стаў сын Ягайла не без дапамогі Кейстута. Ягайла як і бацька праводзіў палітыку цэнтр. дзяржавы. Прадстаўнікі паліт. кругоў усходніх зямель складалі паліт. апазіцыю. У зах. рускіх княствах выспяваў шырокі грам. –паліт. крызіс.
Рух супраць грам. жыцця. Гэты рух узначальваў Полацкі. У 1381г. Кейстут выкарыстаўшы барацьбу Ягайлы за Полацк захапіў вярхоўную ўладу ў ВКЛ. Пачынаецца новы паліт. крызіс, звязаны з тым, што Кейстут быў задушаны Ягайлам у Крэўскім замку. А Ягайла імкнуўся утрымацца на крэсле ВКЛ. Паліт. крызіс сваімі сіламі передалець не змог. Цэнтраб. тэндэнцыі замацоўваліся, саюз з Масквой не адбыўся. Таму Ягайла робіць стаўку на знешн. сілу- на Польшчу. Ад Польгшчы Ягайла хацеў атрымаць падтрымку для барацьбы з апазіц. ва зах.-рускіх землях і падтрымку з Вітаўтам, які прапанаваў на Вялікакн. дзяржаву.
1385г. у Крэве было падпісана пагадненне-Крэўская унія, з боку Літвы падпісалі-Ягайла і яго 4 браты, Вітаўт.
1386г. на Люблінскім сейме Ягайла быў абраны польскім каралем. У Кракаве прыняў хрысціянтсва, атрымаў імя Уладзіслава, павенчаны Ядзвізяй і каранаваны. Па Крэускай уніі самастойнасць кіраўніцтва перапынялася. Вярхауладзе Польшчы замацоўвалася. Ягайла праводзіў пракатал. палітыку ад 20 лютага і 22 лютага 1387 1-е даравалася маемасн. прывілеі і асаблівыя правы пры умове прыняцця каталіцтва. 2-я абумовіла магчымасць заключэння шлюбаў паміж католікамі і праваслаўнымі, пры умове пераходу апошніх у каталіцтва. Гэта палітыка парадзіла буйны грам-паліт. рух супраць польска-літ. уніі: Ягайлы з яго барацьбой.
Вторая половина ХШ – середина ХΙV в.в. – период постоянных войн Великого княжества Литовского с крестоносцами. К 1384 г. Жмудь и часть литовских земель была присоединена к Тевтонскому ордену. Такую же агрессивную политику вел Орден в отношении к Польше. Все это объективно создавало условия для заключения постоянного государственного союза между ВКЛ и Польшей. Великий князь Ягайло ищет опору своей великокняжеской власти в союзе с Польшей, а та , в свою очередь, также нуждалась в крепкой королевской власти. Эти обстоятельства привели к заключению 14 августа 1385 г. Кревской унии. В белорусском местечке Кревовеликий князь литовский и русский Ягайло в присутствии польских послов подписали акт об унии (союзе) между ВКЛ и Польшей. Согласно договору был заключен династический брак великого князя ВКЛ Ягайло и польской королевы Ядвиги, в результате которого он становился королем Польши, переходил в католичество и обязался крестить по католическому обряду литовцев – язычников.
Акт Кревской унии не имел характера государственного договора, а был лишь письменным обещанием, данным ранее польскому двору посольством великого князя литовского во главе со Свидригайло в Кракове. Акт Кревской унии был утвержден 2 февраля 1386 г. на съезде двух сторон в Люблине и формально вошел в силу. Значение Кревской унии в сфере международных отношений заключается в том, что она заложила основы государственного союза и совместной борьбы ВКЛ и Польши против агрессии Тевтонского ордена.
Дальнейшие события в ВКЛ показали, что отношение к унии было неоднозначным. Ягайло издает привилей – грамоту о дополнительных правах и вольностях феодалов-католиков, делает шаги по расширению роли католической церкви. Унитарная политика Ягайло и присоединение к Польше вызвали недовольство удельных князей в самой династии Гедиминичей, литовской и белорусской знати православной веры. Удерживать власть в таких условиях одновременно и в ВКЛ и в Польше было сложно. В 1392 г. согласноОстриновскому соглашению Ягайло передал всю полноту власти в ВКЛ Витовту, а за собой оставил трон польского короля. ВКЛ гарантировалась самостоятельность в союзе с Польшей. Фактически была сорвана Кревская уния.
Великий князь Витовт (1392-1430) стремился разорвать вассальные отношения с польским королем. Ягайло начинает переговоры о возобновлении унии. В 1413 г. на съезде феодалов ВКЛ и Польши была подписана Городельская уния, подчеркнувшая ведущую роль феодалов -католиков. Но в отличие от Кревской унии, она предоставила всю полноту власти в ВКЛ великому князю Витовту.
На начало ХV в. ВКЛ превращается в одно из крупнейших по своей территории государство Европы. Союз ВКЛ и Польши значительно укрепил обороноспособность обоих государств (победа в Грюнвальдской битве в 1410г). Однако Кревская уния принесла массу негативных явлений во внутреннюю жизнь ВКЛ. В 1432-1436 г.г. после смерти Витовта развернулась борьба между феодалами за великокняжескую власть с одной стороны, за независимую от Польши политику – с другой стороны. При Казимире Ягелончике (1440-1492) окончательно была ликвидирована уния с Польшей.