Текст 7

Въ он^во оубhди ис оученикы сво# вьлhсти въ корабь. и варити его на онъ полъ морh. доньдеже отъпоуститъ народъ. и отъпоушть народъ вьзиде на гор@ единъ. помолитъ с#. поздh же бывъшю въ д\ же годин@ ношти. приде къ нимъ ис по мороу ход#. и видhвъше i оученици его по мороу ход#шта. оубо"ш# с# гл@ште. "ко призракъ естъ и отъ страха възъпиш#. и гла iмъ iсъ

~

. надhите с# "ко азъ есмь и не боiте с#. отъвhшта# же петръ рече емоу ги. аште ты е^си повели ми прити къ себh. iс же рече емоу приди. излhзъ же ис кораблh петръ. и хождаше по водh и придh къ iсu. вид# же вhтръ лютъ оубо" с#. и нач# потаплhти с#. и възъпи гл# ги спс м#. iс же простьръ р@к@ #тъ его. и гла емоу маловhре. почто с# с@мнh. и вьлhзъшю емоу въ корабh оулеже вhтръ. а с@штеi въ кораби поклониш# с# емоу гл@ште. "ко ты еси въ истин@ бжиi снъ. и прhплuвъше. прид@

въ земь\ генисареfь

(Саввина книга, Мф.)

С

~

ловарь:

варити — предварять, опережать, приходить раньше

на онъ полъ — на тот берег

въ д\ же годин@ ношти — в четыре часа ночи

Задания к тексту:

укажите, какого происхождения подчеркнутые звуки в следующих словах: отъпоушть, оулеже, ношти, потаплhти, р@к@.

Текст 8

I

сu рождьшю с# въ виfьлеомh июдhiсцhмь вь дни ирода цра се вльсви отъ въстокъ прид@ въ ерлмъ гл@ште къде естъ рожды с# цръ июдhiскъ видhхомъ бо звhзд@ его на въстоцh и придохомъ поклонитъ с# емоу оуслышавъ же иродъ цръ съм#те с# и всь иерслмъ съ нимь и събра вс# архиере# и кънижьникы людьскы# и въпрошаше # къде хс раждаетъ с# они же рhш# емоу въ виfьлеомh июдhiсцhмь тако бо пс^на ~стъ промъ и ты виfьлеоме земле июдова ничимьже мьньши еси въ влдка июдова ис тебе бо изидетъ влка иже оупасетъ люди мо# и излh. тогда иродъ таi призъвавъ влъхвы испыта отъ нихъ врhм# "вльш## с# звhзды и посълавъ # въ виfьлеомъ рече. шъдъше испытаiте извhстьно о отроч#ти. егда обр#штете е повhдите ми. да и азъ шъдъ поклон@ с# емоу. они же послоушавъше цра идоша и се звhзда \же видhш# на въстоцh. идhше прhдъ ними доньдеже пришъдъши ста на врьхоу идеже бh отроч#. видhвъше же звhзд@ въздраваш# с# радости\ веле\ зhло. и въшъдъше въ храмин@ видhш# отроч# съ марие\ мтери\ его и падъше поклониш# с# емоу и отъврьзъше съкровишта принесош# емоу дары злато и ливанъ и змvрьн@ и отъвhтъ приiмъше въ сънh не възвратиш# с# къ иродоу. нъ инhмъ п@тьмъ отид@ въ стран@ сво\

(Саввина книга, Мф. II, 1 — 19)

Словарь:

вльсви — волхвы, съкровишта — сокровища

ливанъ — ладан

змvрьн@    — смола, благовоние

===

====Текст 9

Часть 1

ч

~

~

ловhкъ нhкыи имh дъва сына. и рече мьнии сынъ ~ю оцоу оче даждь ми достоин@ ч#сть имhни" и раздели има имhни~ и не по мънозhхъ дьньхъ. събьравъ вьсе мьнии сынъ. отиде на стран@ далече. и тоу расточи имhние сво~. живы бл@дьно иждивъшоу же ~моу вьса. бысть гладъ крhпъкъ. на странh тои. и тъ нач#тъ лишати с# и шьдъ прилhпис# ~диномь. отъ житель то> страны и посъла и на села сво" пастъ свинии и желааше насытити чрhво сво~ от рожьць. >же hдhах@ свини> и никъто же не да"аше ~моу въ себе же пришедъ рече. коликоу наимьникъ оца мо~го избыва\ть хлhби. азъ же сьде гладъмь гыбн@ въставъ ид@ къ оцоу мо~моу и рек@ ~моу оче съгрhшихъ на нбо и прhдъ тобо\ оуже нhсмь достоинъ нарешти с# сынъ твои сътвори м# "ко ~диного отъ наимьникъ твоихъ и въставъ иде къ оцоу сво~моу ~ште же ~моу далече с@штоу оузьрh и оць ~го и милъ ~моу бысть и текъ паде на вы\ ~го и облобыза и рече же ~моу сынъ оче съгрhшихъ на небо и прhдъ тобо\ оуже нhсмь достоинъ нарешти с# сынъ твои