Текст 5

архиереi же стар’ци наоустиш# народы. да iспрос#тъ Вараав@. и иса погоуб#тъ. wтъвhштавъ же ihемонъ рече iмъ. кого хоштете отъ обою отъпоушт@ вамъ. Они же рhш# вараав@ гла iмъ пилатъ. чьто же сътвор\. iса нарицаемого ха. глаш# емоу вси да расп#тъ б@детъ. ihемонъ же рече iмъ. чьто зъло сътвори. они же iзлиха въпиhх@ гл\ште. да расп#тъ б@детъ. видhвъ же пилатъ hко ничьсоже оуспhетъ. нъ паче мльва. бываетъ. приiмъ вод@ оумы р@цh прhдъ народомь. гл# неповиненъ есмь, отъ кръве сего правьдьника. вы оузьрите. i отъвhштавъше вси ’людие рhш# кръвь его на насъ i на ч#дhхъ нашихъ. тъгда отъпоусти iмъ вараав@. iса же бивъ. прhдастъ i да i распьн@тъ. тъгда воiни hемонови. прhiмъше iса на с@дишти, събъраш# на н’ь вьс@ спир@. съвлькъше и. хламvдо\ чръвлено\ одhш# i. i съплетъше вhньць отъ тръниh. възложиш# на глав@ его. i трьсть въ десниц@ его. i поклон’ьше с# прhдъ нимъ на колhноу. р@гах@ с# емоу гл\ште. радоуi с# црю iюдhiскъ. i плин@въше на н’ь. при>ш# трьсть. i биhх@ i по главh i егда пор@гаш# с# емоу. съвлhш# съ него хламvд@ облhш# въ ризы сво>. i ведош# и на расп#тие. i сход#ште же обрhт@ чка кvринhiска. iменемь симона семоу задhш# понести крстъ его. i пришьдъше на мhсто нарицаемое hельhота. еже естъ нарицаемо краниево мhсто. даш# емоу пити оцьть съ зльчи\ размhшьнъ. i въкоушь не хотhаше пити, пропьнъше же и, раздhльше ризы его меташ# жрhби>. i сhдъше стрhжах@ i тоу. i положиш# връхоу главы его. вин@ напсан@ сь естъ iс. црь iюдеhiскъ. тъгда расп#ш# съ н’имъ два разбоiника. единого о десн@\. i единого о шю\\

(Зографское евангелие, Мф. XXVII, 20 -38).

Словарь:

Вараава — имя собственное	hельhота — Голгофа
ihемонъ — наместник римского императора, в данном тексте Понтий Пилат	оцьть съ зльчи\ — уксус с желчью
излиха въпиhх@ — очень пьяные	о десн@\ — справа
спира — отряд войска	о шю@\ — слева
на с@дишти — на судилище

.Задания к тексту:

1) укажите старославянские фонетические черты в приведенных словах (для объяснения подбирайте праславянские параллели): wтъвhштавъ, хоштете, млъва, кръве, съвлhш#, облhш#, злъчи\;

2) какие согласные старославянского языка могли быть только твердыми, а какие только мягкими в приведенных ниже словах: старьци, wтъвhштавъ, рече, чьто, кръвь, тъгда, съвлькше, хоштете, кого, р@цh, царь;

4) найдите предложения с прямой речью; найдите причастия в роли «второстепенного сказуемого».

Текст 6

Не ос@ждаите. да не ос@ждени б@дете. iмь же бо с@домь с@дите. с@д#тъ вамъ. i вь н\ же мhр@ мhрите. възмhр#тъ вамъ. чьто же видиши с@чьць iжь естъ въ оцh братра твоего. а брьвна еже естъ въ оцh твоемь не чюеши. ли како речеши братоу своемоу. остави i изъм@ с@чець iз очесе твоего. i се бръвъно въ оцh твоемь лицемhре. iзъми пръвhе бръвъно iз очесе твоего i тъгда оузьриши iз#ти i с@чьць. из очесе брата твоего. Не дадите стаго псомъ. ни помhmаiте бисеръ вашихъ прhдъ свиниhми. да не попер@тъ iхъ ногами своiми. i враштьш# с# растръгн@тъ вы. Просите. i дастъ с# вамъ. imhте. i обр#mttете. тлъцhте i отвръзетъ с# вамъ/. вьсhкъ бо прос# и приемлетъ. i ишт#и обрhтаетъ. i тлък@штоумоу отвръзетъ с#

(Зографское евангелие, Мф., VII, 1-8)

Всhкъ оубо iже слышитъ словеса моh си и сътворитъ h. оуподобл\ и м@жю м@дроу. ижь съзъда храмин@ сво\ на камене i сънид@ дъжди. и прид@ рhкы. и вьзвh"ш# вhтри. и напад@ на храмин@ т@. и не паде с#. основана бо бh на камени. и всhкъ слыш# и словеса моh си. i не твор# iхъ. оуподобитъ с# м@жю боую. iжь съзъда храмин@ сво\ на пhсъцh. и съниде дъждь. и прид@ рhкы. и вьзвh"ш# вhтри. и опьрhш# с# храминh тои. i паде с#. и бh раздроушение е> велие зhло

(Зографское евангелие, Мф., VII, 24-27).

Задания к тексту:

1. укажите, к какому склоению относятся следующие имена существительные: словеса, м@жю, храмин@, камене, дъждь, раздроушение;

2. выпишите из текста все слова со слогообразующими плавными, докажите свою точку зрения.