Текст 11

Вь шесты же мсць посъланъ быстъ аглъ гавьриiлъ отъ ба въ градъ галилеiскъ. емоуже iм# назаретъ. къ дhвh обр@ченh м@жеви. // емоуже им# iосифъ. отъ домоу дава. им# дhвh мариh. i въшьдъ къ неi аглъ рече. радоуi с# благодhтънаh гь съ тобо\. блгсвена ты въ женахъ. Wна же слышавъши съм#nbти с# о словеси его. i помышлhаше вь себh. како се б@детъ цhлованье. i рече еi аглъ не боi с# мариtе. обрhnте t благодhть отъ ба. i се зачьнеши вь чрhвh/. i родиши снъ. i наречеши им# емоу ic. сь б@деть велiи. i снъ въшьнhаго наречетъ с#. i дастъ емоу гь бъ. прhстолъ дада оца его. въцритъ с# въ домоу ihковли въ вhкr. i црствоу его не б@детъ коньца. рече же мариh къ аглоу. како б@детъ се. illlде м@жа не зна\. отъвhmавъ аглъ рече еi. дхъ сты наiдетъ на т#. i сила въшьнhаго осhнитъ т#. тhмь же i еже родитъ с#. сто наречетъ с# снъ бжiи. i cе елисаветъ. @жика твоh. i та зачьнетъ въ старость сво\. се мць шесты есть еi. нарицаемhi неплодъви. hко не iзнеможетъ отъ ба вьсhкъ глъ. рече же марьh. се раба гнh. б@ди мнh по глоу твоемоу. i отиде отъ не# аглъ.

(Зографское евангелие (Лк I, 26-38))

Словарь:

съм#nbти от съм#nbтити - смутилась

@жика – родственник, родственница

Текст 12

По семь съниде въ каперънаоумъ. самъ i мати его. i братриh его. i оученици его. i тоу не многы дьни прhбыстъ. блiзь бh пасха iюдiска. i вьзиде ис въ iлмъ. i обрhте въ цръкъве прода\mа# овьц# i волы i гол@би. i пhн#жьникы сhд#m#. i сътворь hко бичь отъ врьвиi вьс# iзгъна ицръкъве. овьц# i волы/. тръжьникомъ расыпа пhн#з#. i дъскы опровръже. i прода\mиимъ гол@би рече. възъмhте си отъ с@доу. не творите домоу оца моего. домоу коупльнаего. помhн@ш# же оученици его hко написано естъ. жалость домоу твоего сънhстъ м# wтъвhmаш# же iюдеi рhш# емоу кое hвлhеши hко си твориши. wтъвhmа iс. i рече iмъ. разорите цръковь си\. i трьми дьнъi вьздвiгн@ \ рhш# же iюдhи четырьми дес#ты i шести\ лhтъ съзъдана быстъ цркы си. ты ли трьми дьны вьздвiгнеши \. Онъ же глааше о цръкъви тhла своего. егда оубо въста отъ мрътвыхъ. пом#н@ш# оученици его hкоже глааше вhр@. i #ш# кънигамъ словеси еже рече ис.

(Зографское евангелие (Ин II, 12-22))

Словарь:

пhн#жьникы - менялы

iлмъ - Иерусалим

ицръкъве = = исъ цръкъве

тръжьникъ - меняла

сънhстъ - съесть, поглотить, овладеть

Текст 13.

iс же iсплънь дха ста възврати с# отъ иордана. i ведhаше с# дхмь въ поустын\. к дьнии iскоушаемъ диhволомь. i не hстъ ничьсоже въ ты дьни. i коньчавъшемъ с# имъ послhдь възалка. i рече емоу диhволъ аmе снъ еси бжии. рьци каменiю семоу да б@д@тъ хлhбы. и отъвhmа ис къ немоу гл# писано естъ hко не о хлhбh единомь живъ б@детъ чкъ нъ о всhкомь глh бжии. i вьзведе и диhволъ на гор@ высок@. показа емоу вьсhка цсрствиh въселены# вь чhсh врhменьнh/. i рече емоу диhволъ тебе дамъ власть сi\ вьс@ и слав@ ихъ hко мьнh прhдана естъ емоуже аmе хоm@ прhдамь \. ты оубо аmе поклониши с# прhдъ мно\ б@д@тъ тебh вьсh. отъвhmавъ исъ рече емоу. iди за мъно\ сотоно. писано естъ ги бгоу твоемоу поклониши с#. i томоу единомоу послужиши. i веде и въ iмъ. i постави и на крилh црквьнhемь. i рече емоу/. аmе снъ еси бжiи връзи с# отъ с@доу низъ. писано бо естъ hко англмъ своимъ заповhсть о тебh съхранити т#/ на р»@кахъ възьм@тъ т#. да не о камень прhтъкнеши ногы твое# отъвhmавъ исъ рече емоу hко речено естъ. не искоусиши га ба твоего. съконьчавъ вьсhко искоушение диhволъ отиде отъ него до врhмене. i възврати исъ вь силh дхвънhи въ галилh\ вhсть изиде по вьсеи странh о немь i тоу оучааше на сънъмиmихъ ихъ. славимъ вьсhми.

(Мариинское евангелие (Лк IV, 1-15))

Словарь:

възалка възалкати – проголадаться взалкать

вь чhсh врhменьнh - в краткий промежуток времени

крилh - крыша

заповhсть – приказать, велеть

Приложение 3