- •Методика изучения предмета «ЧиМ» в 4 классе
- •2. Диагностика и контроль знаний и умений уч-ся по предмету «ЧиМ». Тестовые виды контроля знаний и умений.
- •3. Индивидуальный и дифференцированный подходы к учащимся на уроках по предмету «ЧиМ». Дифференциация самостоятельной работы уч-ся.
- •4. Организация совместной работы учащихся в обучении предмету «Человек и мир».
- •5. Здоровьесберегающая организация учебного процесса по предмету «Человек и мир».
- •6. Современные образовательные технологии в обучении предмету «Человек и мир». (Подробное представление одной из технологий).
- •7. Методика ознакомления мл шк-в с разделами «Ориентиро-вание на местности», «Планета, на которой мы живем». Геог-рафич карты и работа с ними.
- •8. Методика ознакомления мл шк-в с природными и искусственными сообщест при обуч предмету «ЧиМ»
- •9. Методика ознакомления мл шк-в с растениями и животными как компонентами живой природы.
- •10. Методика изучения мл школьниками компонентов неживой природы при обучении предмету «ЧиМ».
- •11. Методика изучения мл школьниками раздела «Сезонные изменения в неживой природе, в жизни растений и животных, в труде людей».
- •12. Формирование эстетических отношений к природе в обучении предмету «Человек и мир».
- •13. Формир. Нравственно-экологических отношений. Эко-логическая эмпатия и экологическая рефлексия.
- •14. Методика формир. Понятий при обучении предмету «ЧиМ».
- •15. Принципы и осн. Идеи конструирования содержания предмета «чим».
- •19. Методика ознакомления с дробями.
- •20.Методика изучения приемов сложения и вычитания однозначных чисел с переходом через десяток
- •21. Организация заучивания табл. Сложения и умножения.
- •22.Методика изучения устных внетабличных случаев умножения и деления
- •23. Методика изучения деления с остатком.
- •24.Методика изуч. Приемов письм. Умножения
- •25. Методика изучения приемов письменн деления.
- •26. Методика обучению решению простых задач, раскры-вающих смысл арифм действий.
- •27. Методика ознакомления с составной задачей.
- •28. Методика обучения решению задач на нахождение четвертого пропорционального.
- •29. Методика формирования представлений о длине отрезка.
- •30. Методика формирования геомер понятий.
- •31. Периоды обучения грамоте, их сравнительная хар-ка (особенности, задачи, специфика работы).
- •32. Методика обучению письму в подготовительный, основной и заключ периоды обуч грамоте.
- •33. Литературное чтение как учебный предмет. Научно-методические основы лит-го образования уч-ся.
- •34. Особенности чтения и анализа стихотворений, басен
- •35.Методика чтения и анализа сказок, рассказов.
- •36. Внекл чтение в системе обуч на 1 ступ об ср обр
- •37. Содержание и методика обучения основам русской фонетики и графики.
- •38. Содержание и методика работы по изучению состава слова и эл-ов словообразования.
- •39. Формирование орфографического навыка и развитие орфографической зоркости. Методика работы с орфографическим правилом.
- •40. Система работы по формированию навыка правописания безударных гласных. Работа со словарными словами
- •41. Содержание и методика работы по изучению служебных частей речи (чр). Работа над местоимением (м) в нач. Классах.
- •42. Методика работы по формир. Синтаксических понятий. Ознакомление с пунктуацией.
- •44. Пересказ и изложение в системе работы над связной речью
- •46. Сучасны гукавы аналітыка-сінтэтычны метад навучання грамаце; асноўныя адметнасці навучання грамаце па буквары в. Цірынавай.
- •47. Методыка працы з моўнымі паняццямі ў падрыхтоўчы перыяд навучання грамаце (вусная і пісьмовая мова, тэкст, сказ, слова, цвёрдыя і мяккія, звонкія і глухія зычныя, падзел слова на склады, націск)
- •48. Методыка вывучэння галосных і зычных гукаў і літар для іх абазначэння ў асноўны перыяд навучэння грамаце.
- •49. Прыёмы гукавога аналізу і сінтэзу, методыка навучання чытанню прамых складоў (зг)
- •50. Паступовае навучанне свядомаму, правільнаму і плаўнаму чытанню ўголас і моўчкі слоў рознай гука-літарнай стр-Ры; чытанне слупкоў слоў, сказаў і кароткіх букварных тэкстаў.
- •51. Методыка правядзення ўрокаў пісьма па пропісях в. Цірынавай; захаванне гігіенічных патрабаванняў да пісьма.
- •52. Якасці чытання: адпрацоўка навыкаў правільнага, беглага, свядомага і выразнага чытання.
- •53. Асноўныя этапы працы з мастацкім творам на ўроках літ чыт.
- •54. Лінгвадыдактычныя асновы вывучэння фанетыкі, граматыкі, словаўтварэння і правапісу
- •55. Методыка вывучэння асноў фанетыкі і графікі на ўроках беларускай мовы
- •56. Методыка фарміравання граматычных і словаўтва-ральных паняццяў
- •57. Методыка вывучэння наз. І прым. Ў пач.Кл.
- •58. Методыка вывучэння дзеяслова ў пачатковых класах.
- •59. Асн віды арфаграф практ і методыка іх правядзення
- •60. Методыка выкладання беларускай мовы як прык-ладная педагагічная навука.
57. Методыка вывучэння наз. І прым. Ў пач.Кл.
Назоўнік. Знаёмства пачынаецца ў 2кл. з паняццем - назва прадмета. Паняцце “назоўнік” уводзіцца ў 3кл. У 2 кл. дзеці падводзяцца да разумення граматычнай прадметнасці. Вучні аб’ядноўваюць прадметы у группы: кветкі, адзенне. Вывучэнне рода наз. пачын. ў 3кл. Дзеці легка вызнач. род адушаўл наз. Цяжэй вызнач род абстрактынх наз. Род вызначаецца практычна шляхам падстаноўкі прыналежнага займенніка або прыёмам замены наз. асабовым займеннікам 3 асобы, або падстаноўкай і асабовага і прыналежнага займенніка. Трэба пераканаць дзяцей, што род не мяняецца. Карысна спалучаць наз. з прым., гэта дапаможа вызначыць род тых наз., якія ў рускай мове маюць іншы род (цень, боль, медаль і інш.). Лік наз. Выконваюць практ., дзе трэба выпісаць у адзін слупок назоўнікі, якія абазначаюць адзін прадмет, у другі - многа. Заўважаюць, што розныя канчаткі. Робіцца вывад, што назоўнікі, якія абазначаюць 1 прадмет - у адз.л., многа - у мн.л. Вучні змяняюць словы па ліках, заўважаюць змену канчаткаў, вызначаюць лік назоўнікаў у сказах. Скланенне. Пачаць трэба са звязных тэкстаў, у якіх адзін назоўнік ужываецца ва ўсіх склонах. Вучні практыкуюцца ставіць патрэбныя пытанні да назоўнікаў, уводзіцца паняцце скланення – змяненне назоўнікаў па пытаннях. Словалучэнні выпісваюцца ў слупок, злева дапісваюцца назвы склонаў. У падручніку 3кл. даецца тлумачэнне назваў склонаў. Па праграме вучні вызначаюць склонавыя канчаткі па табліцах. Вучні павінны засвоіць, што склон вызначаецца па: 1. склонавым пытанні, 2 .па сэнсавым пытанні, 3. па прыназоўніку, 4. па сінтаксічнай ролі. У чацвёртым класе вучні даведваюцца, што з улікам агульнасці склонавых канчаткаў назоўнікі падзяляюцца на тры групы, або тыпы скланення – першае, другое, трэцяе. Вызначэнне склону назоўніка залежыць непасрэдна ад умення вызначыць сувязь слоў у сказе, г.зн. ад умення выдзеліць патрэбнае словазлучэнне. Варта звярнуць увагу, што назоўнік звычайна залежыць ад дзеяслова або іншага назоўніка (сустракаць каго?... прывітацца з кім?... успомніць пра што?... падзякаваць каму?... любоў да чаго?... сустрэча з кім?..). Работа са словазлучэннем і сказам пакажа, што назоўнікі ва ўскосных склонах могуць адказваць і на пытанні дзе? куды? адкуль? калі?: Пайшлі (куды?) на раку, купаліся (дзе?) у рацэ, вярталіся (адкуль?) з лесу, прыйсці (калі?) пад вечар, прыехаць (калі?) перад святам. Такая работа прынясе карысць у практычным авалоданні сэнсава-граматычых адносін паміж словамі, у развіцці мыслення дзяцей, у павышэнні іх моўнай культуры. Засваенне прыметніка у пачатковых класах. У 2 кл вучні павінны зразумець, што такое прымета (колер, смак, памер). У 3 кл вывучаецца змяненне прыметнікаў па роду і ліках, увод тэрміна. У 4 кл - скланенне. РОД. Ставячы ад назоўніка пытанні: які? якая? якое? вучні пераконваюцца, што пытанне і сам прыметнік змяняецца у залежнасці ад роду назоўніка. Каб лепш заўважыць гэта, карысна ўзяць адзін і той жа прыметнік і дапасаваць яго да назоўнікаў м, ж і н роду і выдзяліць канчаткі (дубовы стол, дубовае крэсла,лаўка дубовая). Параўноўваючы канчаткі прыметнікаў і канчаткі пытанняў, на якія яны адказваюць, вучні заўважаюць, што пытанне падказвае канчатак. Неабходна звярнуць увагу на тое, што прыметнік можа змяняцца па родах, а назоўнік мае пастаянны род. ЛІК. Параўноўваюцца канчаткі у адз і мн ліках. Робіцца вывад: у якім ліку стаіць назоўнік – у такім ліку ужываецца прыметнік. Неабходна звярнуць увагу, что у адз ліку прыметнікі адказваюць на розныя пытанні, у мн – толькі на адно (якія). СКЛАНЕННЕ. Паўтараецца залежнасць роду, ліку прыметніка ад роду, ліку назоўніка. Разглядаецца табліца змянення прыметнікаў адз ліку м, ж, н роду. Пад кіраўніцтвам настаўніка складаецца памятка: каб вызначыць склон прыметнікаў трэба: знайсці назоўнік, з якім прыметнік звязаны, вызначыць склон назоўніка; ад назоўніка паставіць пытанне і па склоне назоўніка вызначыць склон прыметніка.