8. Абвастрэнне унутранных супярэчнасцей у вкл у канцы 14ст. Унутранная и знешняя палитыка витаута
Барацьба за ўладу ў ВКЛ паміж Ягайлам, Андрэем Полацкім і Кейстутам. Умовы пагаднення паміж вялікім князем Маскоўскім Дзмітрыем Данскім і маці Ягайла Ульянай Цвярской. Крэўская ўнія і яе вынікі. Агульназемскія прывілеі 1387 г., іх сутнасць. Пачатак распаўсюджання каталіцызму ў Беларусі.
Узмацненне палітычных супярэчнасцей паміж феадаламі каталіцкага і праваслаўнага веравызнанняў. Барацьба Вітаўта супраць Ягайла. Востраўскае пагадненне. Княжанне Вітаўта. Умацаванне цэнтралізаванай улады. “Вялікая вайна” з крыжакамі. Грунвальдская бітва і яе значэнне. Рэлігійная палітыка. Гарадзельскі прывілей 1413 г. і яго роля ў замацаванні пануючага становішча феадалаў – католікаў у ВКЛ.
Барацьба феадальных груповак за ўладу ў 30-я гады XV ст. Вялікі князь “рускі” Свідрыгайла і вялікі “літоўскі” князь Сігізмунд Кейстутавіч. Прывілеі 1432 і 1434 гг. і іх роля ў пашырэнні маёмасных і асабістых правоў праваслаўных феадалаў. Змова князёў 1480 – 1481 гг. Спробы аддзялення аб ВКЛ часткі беларускіх зямель.
Абвастрэнне ўнутрыпалітычнага становішча ў ВКЛ у канцы XV – пачатку XVI ст. Абмежаванне ўлады вялікага князя і пашырэнне правоў паноў-рады.
Абвастрэнне ўзаемаадносін паміж ВКЛ і Вялікім Княствам Маскоўскім. Барацьба за спадчыну Кіеўскай Русі. Войны паміж ВКЛ і ВКМ у канцы XV – першай палове XVI ст. іх вынікі. Распрацоўка гэтых праблем у айчыннай і замежнай гістарыяграфіях.
9. Этничныя працэсы у беларуси (14-15ст). Пачатак складвання беларускай народнасти
Начало формирование Белолусской народности было положено в период существов. союзов племен и создания на тер. Б. Пол., Тур., Смоленского и др. княжеств. Вхождение бел. земель в состав Вкл создало условия для дальнейшего формирование бел. народности. Необх. совместного противостояния агрессии крестоносцев и монголо-татар и вхождение бел.земель в состав ВКЛ, способствовало преодолению феод. раздробленности, ликвидация локальной замкнутости отд. тер., укрепл. связей между отд. тер. частями населения Б., его консолидации и интеграции с сосед. народами. Экономич. основой обр-ния бел. Народности являлся рост товарно-денежных отношений, развернутого внутреннего рынка. Увелич. торгово-ремесленного населения в городах и местечках, усиление связей между ними содействовало консолидации гор. нас. в сословие мещан. Все это сказалось на разв. общности соц.-эконом. жизни, языка, культуры и др. признаков, кот. хар-т нар-ть. Положит. влияние на формир. бел. нар-ти оказало разв. сословно-классовой стр-ры феод. об-ва. В 14 - 16 вв. заверш. формир. осн. сословий бел.нар-ти. Окончательно сложилось сослов. шляхты. К госп. слоям общества относились правосл. и католич. дух-во, зажиточ. ремесл., купцы. Осн. массу нас. представляли кр-не и ремесленяки, кот. и составили осн. ядро формир. бел. нар-ди. Важн. роль в формир. бел.нар-ти сыграл религ. фактор. Подавл. больш. бел. народа оставалось правосл., что способств. сохр. и разв. языка, культуры, формир. чувство нац. самосозн. В процессе формир. бел. нар-ти опред. осн. особ-ти ее хоз. и общ. быта, мат. и дух. культуры. Это проявилось в типах жилья, его внутр. убранстве, в одежде, пище, обрядах и обыч, в проф. худ.творч. и фольклор. Постеп. сложился менталитет бел. народа, для кот. было хар-ным нац. и религ. толерантность, гостеприимство, доброта, мудрость, трудолюбие. С 13 в. язык нас. Б. нач. отлич. от яз. рус. и укр. нар-ти. В 16 в. бел.яз. стан. гос-ным. Сфера распростр. церковнослав. яза сузилась, он стал употр. только во вр. церк. службы. Назв. «Белая Русь» появилось в конце 16в.