Трэці падзел

Трэці падзел Рэчы Паспалітай

Параза паўстання 1794 прывяла да поўнай ліквідацыі Рэчы Паспалітай. 3 студзеня 1795 была падпісаная канвенцыя аб трэцім падзеле Рэчы Паспалітай паміж Расіяй і Аўстрыяй, а 24 кастрычніка падобная жа канвенцыя была падпісаная паміж Прусіяй і Расіяй. Да Расіі адышлі Заходняя Валынь, а таксама рэшткі ВКЛ і Курляндыя. Аўстрыя атрымала малапольскія землі з Любліным і Кракавым, Прусія – частку Падляшша і Мазавецкіх земляў з Варшавай, а таксама частка Жамойці.

У 1795 адбылося поўнае паглынанне Расійскай імперыяй тэрыторыі Беларусі.

22. Аднауленне сельскай и гарадской гаспадарки у пачатку 18 ст. Становишча гарадоу. Развицце гандлю. Антыфеадальныя выступленни беларускага сялянства

Рост абмену прадуктамі паміж горадам і вёскай ,пашырэнне таварна-грашовых адносін прывялі ў 16 ст. да колькаснага росту гарадоў і гарадскога насельніцтва у ВКЛ.У канцы 18 ст .пачалося будаўніцтва канала ,які злучыў басейны р.Дняпро і Нёман,на сродкі магната Міхала Казіміра Агінскага.Ён атрымаў назву Агінскага канала і стаў поўнасцю суднаходным у пач.19ст.Да нашых дзён частка канала на тэр.Б.абмялела і страціла гаспад-ае значэнне.У к.18 ст. быў распрацаваны праект будаўніцтва бярэзінскага канала,які ў пач 19 ст.злучыў басейны р.Зах.Дзвіна і Дняпро.Войны др.паловы 17-18 сттт.прывялі бел.гарады да страшэннага разбурэння,значна скарацілася іх насельніцтва.У к 18 ст.яно было шматэтнічным.Вялікую колькасць гарад.жыхароў скаладалі напрыклад,яўрэі,якія вельмі часта ратаваліся на верацярпімай бел.зямлі.У гарадах таксама жылі прыхільнікі розных веравызнанняў .Яўрэі былі іудзеямі,татары,якія пасяліліся на бел.землях,яшчэ у 14 ст.былі мусульманамі,а просталюдзіны-падтрымлівалі уніяцкую,або праваслаўную царкву.Зразумела,што на гарад.вуліцах можна было паччуць розныя мовы. Гандаль. Ажывіліся гандлёвыя аперацыі як на ўнутранным рынку так і са знешнімі рынкамі толькі ў другой палове XVIII ст. Гэтаму садзейнічала ўзнаўленне сельскай гаспадаркі; уздым рамеснай вытворчасці і развіццё мануфактуры; пашырэнне таварна-грашовых адносін; паляпшэнне сродкаў зносін.У развіцці ўнутранага гандлю асноўная роля належыла кірмашам. Найбольш буйнымі былі кірмашы ў Мінску, Шклове, Бешанковічах і Зэльве. Рэгулярны гандаль праз крамы ажыццяўляўся пры буйных мануфактурах у Гродне, Кобрыне, Паставах і іншых гарадахГарады. Да канца XVIII ст. была адноўлена большасць гарадскіх паселішчаў. На Беларусі налічваўся 41 горад і каля 397 мястэчак з агульнай колькасцю жыхароў каля 370 тыс., што складала каля 11% усяго насельніцтва. Аднак агульная колькасць гарадоў да канца XVIII ст. не дасягнула ўзроўню першай паловы XVII ст..Знешні гандаль – гэта вываз традыцыйных тавараў: збожжа, воску, мёду, шчаціння, скары. Пашырыўся вываз льну, пянькі, канаплянага і льнянога семя, зерня, лясных матэрыялаў, паташу, смалы, дзёгця, рагожы. Асноўнымі пунктамі вывазу былі балтыйскія порты Гданьск, Крулявец, Рыга. Паралельна пашыраліся гандлёвыя сувязі з Расіяй і Ўкраінай.

Меры вярхоўнай улады садзейнічалі эканамічнаму развіццю Беларусі, у тым ліку і сельскай гаспадаркі. Гэта праявілася ў:пашырэнні фальварачнай запашкі на захадзе і ў цэнтры Беларусі;

у асваенні новых зямель;

узнікненні новых фальваркаў;

удасканаленні агратэхнікі;

у росце пагалоўя хатняй жывёлы;

у павышэнні ўраджайнасці, якая дасягнула сам-4;павялічэнні таварнасці вотчыннай сельскай гаспадаркі, пашырэнні яе сувязяў з рынкам.