9. Органы кіравання ў гарадах Беларусі ў хiii–хvi ст.Ст. Магдэбургскае права ў гарадах Беларусі.

Па арганізацыі кіравання і па характару залежнасці ад вышэйшых гарадоў: гарада, якія атрымалі Магдэберскае права, і гарада, якія не мелі яго.

Згодна з граматамі на Магдэбурскае права: мяшчане вызваляліся з-пад ваяводы, старасты і іх намеснікаў, мелі органы гарацкога кіравання.

Войт – узначальваў гарацкую адміністрацыю, прызначаўся урадам з ліку феадал або гараджан: сачыў за падтрыманнем парадку, за захаваннем правілаў гандлю, клапаціўся аб абароне інтарэсаў мяшчан перад урадам, сачыў за своечасовым зборам падаткаў, ажыццяўляў правасуддзе. Намеснік войта – лентвойт.

Бурмістры(2) – памошнікі войта ў кіраванні: прызначаліся войтам з членаў гарацкой рады. Кампэтэнцыя: пытанне гандлю, рамяства, гарацкога добраупарадкавання, ажыццяўленне правасуддзя па мелкім делам.

Гарацкая рада (6-10) – найбольш багатыя купцы, цехмісты, рамеснікі: вызначала агульны накірунак развіцця гарацкой гаспадаркі, кіравала патыннямі добраўпарадкавання і ўтрымання ў гатоўнасці абаронных збудаванняў, выносіла рашэнне аб зборы з начельніцтва неабходных сродкаў на гарацкія патрэбы, ажыцяўляла кантроль за расходамі

10. Крэўская унія Вялікага княства Літоўскага з Польшчай. Востраўскае пагадненне (гісторыка-прававая характарыстыка: прычыны заключэння, сутнасць, значэнне, наступствы).

1385г у замку Крэва заснаваны ддзяржана-прававы саюз, з якога пачалося збліжэнне ВКЛ з Польшчай.

Небяспека пераходу ўсей Польшчы ў рукі немцаў вымушыла польскіх феадалаў пачаць перамовы з вялікім княземВКЛ Ягайлам аб жаніцьбе з Ядвігай і саюзе дзвюх дзяржаў.

Саюз з ВКЛ дазваляў насельніцтву Польшчы абараніць сваю тэрыторыю ад захопаў земляў з боку княтсва. Саюз з Польшчай быў неабходны і ВКЛ, якое рыхтавалася да рашучай барацьбы з нямецкай агрэсіяй.

У жніўні 1385 польскія паслы прыбілі ў Крэва дзеля заключення сгоды

Есць сумненні ў сапрауднасці тэкста уніі. На Люблінскім сойме 1569 феадалы ВКЛ аспрэчвалі сапраўднасць тэксту. Міжнародные дагаворы заўседы пісаліся па страго акрэслінай форме (называліся бакі, сам тэкст і сведкі, таксама неабходны былі подпісы і пячаткі бакоў. Нічога гэтага, аграмя тэксту ў дакуменце няма).

Узышоўшы на польскі прастол, Ягайла захаваў за сабой вярхоўную уладу і ў ВКЛ, і назначыў вялікім князем свайго брата.

Прымусовае акаталічванне, узмацненне феадальнай эксплуатацыі, парушэнне сувярэннасці дзяржавы ўвядзеннем польскіх войскаў абвастрылі незедавальненне насельніцтва, якое выступіла супраць урада.

Абставіны ў краіне абвастрыліся, калі апазіцыйныя сілы ўзначаліў Вітаўт. Некалькі год урадавыя сілы вялі барацьбу з паустанцамі. Вітаўт карыстаўся шырокай народнай падтрымкай, гэта змусіла Ягайлу пайсці на кампраміс.

5 жніўня 1392 у Востраве было заключана пагадненне, паводле якога аслабляла прымусовае акаталічвання, не дапускалася ўтрыманне польскіх салдат у беларускіх і літоўскіх гарадах.

Востраўскае пагадненне спыніла ўнутраную барацьбу ў ВКЛ і ўмацавала яго саюз з Польшчай на аснове персанальнай уніі. Пагадненнем былі юрыдычна аформлены узаемаадносіны паміж дзвюма дзяржавамі пасля ўступлення Ягайлы на польскі прастол.