36:Дефомация об-ва и установление тоталит.Режима.

З пераходам да фарсіраванай індустрыялізацыі і гвалтоўнай калектывізацыі ў БССР, як і ва ўсім СС усталяваўся і пачаў умацоўваца дыктатарскі рэжым. На вялікіх будоўлях сталінскіх пяцігадовак пачала выкарыстоўвацца праца спецперасяленцаў, таму шта пры дапамоге звычайных эканамічных метадаў была не магчыма вялізарную колькасць людзей для забяспячэння. Для гэтага спатрэбіліся тэзісы і абвастрэнні класавай барацьбы, і аб масавам аграніваным супраціўлені будаўніцтву сацыялізму Постепенно складывался режим личности сталина и культ личности-чрезмерное возвеличивание его роли и приписывание ему определяющего влияния на ход истории..Фарсіраванне будаўніцтва і сацыялізму пры апоры на пераважна абміністрацыйна-камандныя метады кіраваня гаспадаркай і грамадствам уцэлым, адказ ад выкарыстання эканамічных метадаў, з’явіліся важнай умовай рэпрэсій.Корались любые отступления от от марскис-ленинск идеологии и сомнения в правилтности разраб.сталиным курса на построения социализма..Гвалтоўнае ўсталяванне аднапартыйнай сістэмы, пераход ад дэктатуры да пралетарыяту да дыктатуры партыі з’явіліся лагічным вынікам палітычнага нецярпення бальшавіцкага кіраўніцтва.Все гос.органы должны были выполнять постановления съездов партии.С принятием костит.1936гогранич.права союзных рес-к.Рэпрысіі на Беларусі, як і ва ўсім СС, у 20-х – пач. 50-х гг. мелі дактрынальны характар і грунтаваліся на ідэйнай пасылцы клавага вынішчэння. У сувяз з гэтым дастаткова прыгадаць ідэю аб полной колхозах вёскі і ліквідацыі кулацтва як класа на базе суцэльнай каліктывізацыі. Тая сістэма, якая будавалася пад лозунгамі сацыялізму вымушана была звяртацца да рэпрэсій. Інакш яна б не змагла б існаваць, бо не мела перспектывы ні ў эканамічных ні ў палітычных адносінах.Пры такіх шляхах яе дасягненя спатрэбілася падсістэма страху, і яна стваралася і развівалася на дзяржаўным узроўню. Было репрессировано без суда и следствия 350тыс.чел.,общее число жертв было600тыс.чел.

37:Зап.Беларусь в составе Польши

Па Рыжскаму мiрнаму дагавору (ад 18 марта1921 г) да Польшчы адышла значная частка заходнебеларускiх зямель, гродненск.,вост.рай.виленской,зап.рай.минской губерни.якія атрымалi назву Заходняй Беларусi,в польск.документах её наз.кресы всходне,т.е.восточн.окраины РП. У адпаведнасш з дагаворам урад Польшчы павінен быў даць беларускаму насельніцтву ўсе правы, аднак гэтыя абазацельствы не выконваліся Заходняя Беларусь з'яўлялася аграрным прыдаткам прамысловых раёнаў Польшчы,все виды пром-ти сворачивались ,кроме деревообрабат.Б была крынiцай таннай сыравiны i працоўнай сiлы. У сельскай гаспадарцы была занята пераважная большасць насельнiцтва85%. Сацыяльнае прыгнечанне перапляталася з нацыянальным бязпраўем. Рабочие работали по 12-14ч.Начали селить осадников-бывших польских военных,они получали по15-45га.почти бесплатно,они жестоко угнетали крестьян.Беларусаў не жадалі лічыць нацыяй. Ажыццяўлалася полная паланiзацыя беларускага насельнiцтва. 3 канца 20-х гг становiшча працоўных Заходняй Бепарусi пагоршылася. У 1926 годзе Пiлсудскi ўсталяваў сваю дыктатуру ў Польшчы. У 1929-33 гг у Польшчы наступіў эканамiчны крызіс. У першыя гады польскага панавання барацьба супраць прыгнёту набыла партызанскi характар. Асаблiва ўпартай была барацьба ў Гродзенскiм, Брэсцкiм, Пiнскiм паветах. Начале руху стаялi камуністы. У нацыянальна-вызваленчам руху ўдзельнiчалi прадстаунiкi нацыянальна-дэмакратэчнага лагера. У 1923 г. у Вiльне была створана камунiстычная партыя Заходняй Беларусь.Польскiя ўлады жорстка распраўляліся з удзельнiкамi партызанскага руху. У 1925 г. склалася сiтуацыя, якая магла прывесці да ўзброеннага паўстання. У гэтых умовах польскi гос-во увеу на тэрыторыю Заходняй Беларусi вялiкую колькасць рэгулярных войскаў. У жнiўнi 1929 г. стыхiйна ўспыхнула стачка на стеклозаводзе "Нёман" Адсутнасць арганiзаванасцi абусловило толькi частичн. Удовлетв.працоўных. У пачатку 30-х гадоў прайшлi забастоўкi на прамысловых прадпрыемствах Беластока, Вiльнi, Брэста, Гродна, Шнека. Больш як чатыры месяцы зiмы 1932-33 гг баставалi больш як 7000 працоўных i сялян Белавежскай пушчы. 3 прыходам да ўлады ў Германi фашыстаў, рэзка ўзросла пагроза мiру i дэмакратьi. Польшча ў 1934 г. заключае з рэйхам пагадненне аб мiрным вырашэннi спрэчных пытанняў, а праз год уводзіць Канстытуцыю, якой яшчэ больш абмяжоўвалiся дэмакратычныя правы i вольнасцi. Большая частка выступленiў працоўных праходзiла пад знакам адзiнага працоўнага i Народнага фронту. У 1936 г. забаставалi працоўныя Гродна i Брэста. Салідарнасць працоўных праявiлася ў кампанi i за выратаванне жыцця маладога рэвалюцыянера Прытыцкага. Пад напорам народных выступленняў польскi ўрад быў вымушаны змяніць смяротны прыгравор Прытыцкаму жыццевым зняволеннем. Уз’яднане бел. народа ў складзе БССР адбывалася ў складаных знешнепалітычных умовах. 23августа1939 г. паміж СССР і Германіяй быў падпісаны пакт аб не нападзенні, які атрымаў назву “Пакт Молатава-Рыбентропа”. У гэтых умовах з мэтай абароны інтарэсаў бел. насельніцтва 17 верасня 1939 г. чарвоная армія перайшла Савецка-Польскую мяжу. 25 верасня савецкія войскі поўнасцю занялі Заходнюю Б. Яе жыхары віталі чырвонаармейцай як сваіх вызваліцелей.