23. Советско-польская война. И 2 провозглашение бсср

Советско-польская война 1919-1920 гг и ее итоги. 14 лютага 1919 адбылася першая савецка-польская сутычка, якая паклала пачатак вайне.

Знясіленыя грамадзянскай вайной, Чырвоная армія не магла аказаць добраузброенаму польскаму войску сур’езнага спраціулення. Акрамя таго бальшавікі адчувалі сябе у Беларусі вельмі не надзейна. У самой Б. были незадаволены уладай и паднималі паустанні. Таму ужо 19 красавіка 1919 польскія войски захапілі Вильню потым Гродна.

Хутка большасць бел. зямель трапіла пад Польскую акупацыю. У красавіку, калі палякі занялі Кіеу, напалоханы урад Леніна прапанавау Польшчы усю тэр-ыю былой ЛітБел рэспублікі у замен на мірнае пагадненне.

Польскія жаумеры адбіралі у сялян тое, што не паспелі прыбраць папярэднія акупанты. Прадукты харчавання магли атрымаць толькі тыя, хто уступіу у польскія кааператывы, а у пытальных листах запісвауся палякам. Галодныя беларусы папаунялі рады польскага насельніцтва. Дзяржауная мова лічылася польскай, рыхтавалися умовы для паступовага уключэння бел. зямель у склад Польскай дзяржавы, Але не усіх. Усходняя Беларусь была для палякау разменнай манетай, якую яны рыхтаваліся перадаць бальшавікам за іх згоду адмовіцца ад Заходней Беларуси.

Беларусы спрабавали змагацца. Вялася и партызанская барацьба, Але вынікі былі сціплымі.

Вынік: 18 сакавіка 21 года быу падпісаны Рыжскі мірны дагавор без удзелу беларускай дэлегацыі. Гэты дагавор Толькі падцвердзіу папарэднюю дамоуленасць Расіі і Польшчы аб падзеле паміж сабой Беларусі і Украіны.

24. Нэп, ее сущность и значение для развития бсср.

На пачатку 1920 –х гг. Савецкая дзяржава апынулася ў крызісным стане. У знешнепаліт. плане ён праявіўся ў палітычнай ізаляцыі. Вельмі цяжкім было сацыяльна–эканамічнае становішча ў Беларусі. Яно было выклікана вынікамі першай сусветнай і грамадзянскай войнаў, германскай і польскай акупацыяй. У крызісным стане знаходзіўся чыгуначны і водны транспарт. Вялікая шкода была нанесена с/г.

Галоўнай прычынай і асаблівасцю сацыяльна–эк.а крызісу ў краіне з’яўлялася тое, што селянін не мог больш мірыцца з харчраскладкай і палітыкай “ваеннага камунізму”. Адказам на гэтыя пытанні стала новая эканамічная палітыка – НЭП. Пачатак ёй быў пакладзены на Х з’ездзе РКП(б) у сакавіку 1921 г. НЭП – гэта сістэма эканамічных, сацыяльных, палітычных і культурных мер, накіраваных на ўкараненне рыначных адносін ў народнай гаспадарцы.

У сферы прамысловасці Беларусі новая эканамічная палітыка праявілася ў наступным:

1)Скасоўвалася празмерная цэнтралізацыя кіравання. Былі створаны групавыя ўпраўленні, якія падпарадкоўвалася непасрэдна Саўнаргасу БССР. Прамысловасць рэспублікі атрымала магчымасць лепш выкарыстоўваць мясцовую сыравіну і рэсурсы.

2)Усе прамысловыя прадпрыемствы былі падзелены на чатыры групы. У першую групу ўваходзілі найбольш буйныя дзяржаўныя прадпрыемствы, якія павінны былі працаваць на аснове гаспадарчага разліку / за кошт прыбытку пакрываць страты /. Да другой адносіліся тыя прадпрыемствы, якія падлягалі часовай кансервацыі. У трэцяй групе знаходзіліся прадпрыемствы, якія не мелі дзяржаўнага значэння і аддаваліся ў арэнду кааператыўным арганізацыям і прыватным асобам. Да чацвёртай групы належалі прадпрыемствы, якія падлягалі закрыццю, іх рабочыя і служачыя пераводзіліся на функцыяніручыя фабрыкі і заводы.

3)Ліквідавалася ўраўнілаўка ў аплаце працы рабочых, формы аплаты ўлічвалі кваліфікацыю рабочага, колькасць і якасць яго працы. У першыя гады НЭПа практыкавалася натуральная і грашовая аплата працы.

У сферы с/г нэп праявілася ў наступным:

1)Замест харчраскладкі быў уведзены харчпарадак, які быў у два разы меньш.

2)Свабодны выбар формаў землекарыстання

3)Свабоднае распараджэнне сялянамі лішкамі сваёй прадукцыі.

4)Замена натуральнага падатка грашовым

5)Дазвол арэнды зямлі і найму рабочай сілы.

Было дазволена прадпрымальніцтва.

У 1922 – 1924 гг. была праведзена грашовая рэформа, што прывяло да фінансавай стабілізацыі ў краіне.

НЭП дазволіў спалучаць дзяржаўныя і асабістыя інтарэсы. Дзякуючы гэтай палітыцы была паспяхова адноўлена с/г рэспублікі, атрымала стымул для развіцця прамысловасць, панізіўся ўзровень беспрацоўя.Безумоўна, НЭП стымуляваў сацыяльнае расслаенне грамадства, у чым кіраўніцтва бальшавіцкай партыі бачылі пагрозу ажыццяўленню сваіх праграмных мэт. У канцы 1920-х гг. НЭП згортваецца.

25. Официально дата образования СССР – это 30 декабря 1922 года. В этот день на первом съезде Советов были подписаны Декларация о создании СССР и Союзный Договор. В состав Союза вошли РСФСР, Украинская и Белорусская социалистические республики, а также Закавказская Федерация. В Декларации были сформулированы причины и определены принципы объединения республик. Высшим органом государства был провозглашен Всесоюзный съезд Советов. В период между съездами главенствующая роль отводилась ЦИК СССР, организованному по принципу двухпалатности - Союзный Совет и Совет Национальностей. М. И. Калинина избрали председателем ЦИК, сопредседателями - Г. И. Петровский, Н. Н. Нариманов, А. Г. Червяков. Правительство Союза (Совнарком СССР) возглавил В. И. Ленин.Значение образования СССРФинансовое и экономическое развитие Объединение республик в Союз дало возможность аккумулировать и направить все ресурсы на ликвидацию последствий гражданской войны. Это способствовало развитию экономики, культурных отношений и позволило начать избавляться от перекосов в развитии отдельных республик. Социальное и культурное значениеПринцип построения многонационального государства на основе единых стандартов оказал позитивное влияние на развитие в республиках таких сфер жизнедеятельности, как культура, образование и здравоохранение Причины образования СССРОбразование СССР произошло не только благодаря инициативе руководства коммунистической партии. На протяжении многих веков формировались предпосылки для объединения народов в единое государство. Гармоничность объединения имеет глубокие исторические, экономические, военно-политические и культурные корни. Бывшая Российская империя объединила 185 национальностей и народностей.Место Беларуси Беларусь, пожалуй, была самой “советской” из всех советских республик. Здесь были достигнуты самые большие успехи по внедрению коммунистической идеологии и командно-административной системы.— Беларусь была самой милитаризированной советской республикой, по количеству военнослужащих, вооружений и военной техники превосходившая все европейские страны.— Беларусь была самой русифицированной республикой Советского Союза. Ее сделали примером советского интернационализма и ассимиляции национального языка, т.е фактического его уничтожения. Беларусь была самой консервативной из республик. Советские руководители пристально следили за идеологической и политической благонадежностью республики, которая граничила с вольнодумными Польшей и Прибалтикой.В экономике СССР Беларусь играла роль «сборочного цеха». Как стране, обладающей весьма ограниченными природными ресурсами, ейвыделялись значительные средства на развитие промышленности. Очевидно, что в стране была создана достаточно мощная и уникальная производственная база, в которой доминировала промышленность (49% от ВВП в 1990 г. – второе место в СССР после Армении). Еще одной характеристикой белорусской экономики советского периода является ориентация на экспорт.

27)Индустрыялизацыя-стварэнне буйной машыннай вытворчасци ва усих галинах народнай гаспадарки и далейшая перабудова вытворчасци на аснове высокапрадукцыйнаай йй тэхники.Пачала праводзицца у 1 пяцигодку (1928-1932),СА студзеня 1930 СССР перайшоу да фарсираваных тэмпау индустрыялизацыи «вяликага скачка».У БССР индустрыялизацыя была звязана з развиццем легкай прамысловасци.Беларусь ператварылася з аграрнай рэспублики у индустрыяльную :у 1931 аб*ем прадуцыи прамысловасциперавысиу аб*ем валавой прадукцыи сельскай гаспадарки.За гады пяцигодки было пабудавана 538 прадпрыемствау,з их 78 буйных.У кирауництве прамысловасцю галунае месца заняли администацыйна-камандныя метады.У гады другой пяцигодки(1933-1937)разгарнулася сацыялистычнае спаборництва и ударництва (стаханауски рух),было пабудавана 1700 прадпрыемствау,валавая прадукцыя прамысловасци павяличылася у 1,9 раза.Падчас трэцяй пяцигодки (1938-1942)увага надавалася развиццю транспарту,асаблива железнадарожнага.Важным элемантам индустрыялизацыи было шырокае выкрыстанне прымусовай працы.За гады индустрыялизацыи у БССР з*явилися новыя галины прамысловасци.Калектывизацыя-перавод индывидуальных с-г на калектыуную систэму гаспадарання.Слабая с-г учавствовала у финансаванни индустрыяялизацыи.Пачалися узброенныя выступленни .Таму савецкия улады у сакавику 1930 прыпынили прымусовую калектывизацыю.Пасля чаго у БССР колькасць калгасау скарацилася больш чем у 5 раз.Але ужо восенню 1930 пачынаецца новая зваля калектывизацыи.Актыуную ролю у ей адыграли машынна-трактарныя станцыи,плитычныя аддзелы.У 1939 пасля далучэння да БССР ,пачынаецца калектывизацыя и у Зах.Беларуси.Планы павеличэння с-г прадукцыии небыли выкананы,пагоршылася харчовае забеспячэнненасельництва:з*явилися картки.Шырока выкарыстоувалися рэпрэсии.Зацвердзилася адзиная дзяржауная уласнасць,таварна-грашовыя адносины зводзилися да минимуму.Была пабудавана моцная индустрыяльная база,павяличылася колькасць гарадоу и гарадскога насельництва.Калектывизацыя не прывяла да жадаемых выникау ,а с-г апынулася у стане глыбокага крызиса.