
- •1. Смысл и назначение истории.
- •2. Формационный и цивилизационный подходы к рассмотрению исторического процесса.
- •3. Периодизация мировой истории.
- •6. Великое переселение народов. Расселение индоевропейцев. Балты и славяне на территории современной Белоруссии.
- •7. Становление феодализма как общественно-экономической формации. Основные черты феодального способа производства. Возникновение первых гос-в в Зап Европе.
- •11. Возникновение государственности у древних славян. Полоцкое, туровское, и др. Княжества на белорусских землях.
- •19. Люблинская уния и образование рп
- •28. Буржуазные реформы 1860-1880г.
- •18. Знешняя палітыка рп. Войны. 17. Речь посполитая в европейской геополитике.
- •19. Политический кризис рп, попытки реформирования. Разделы рп и присоединение Бел земель к Российской империи.
- •20. Адраджэнне, як з,ява глабальнага характару.
- •24. Война 1812г.
- •32.Утварэнне беларускай нацыянальнай дзяржаўнасці.
- •25. 1)Нац-освоб. Движение. 2)Фарміраванне бел. Нацыі.
- •29. Сталыпiнская рэформа
- •30. 1) Лютаўская рэвалюцыя. 2) Кастрычницкая рэвалюция
- •31. Первый всебелорусский съезд. Объявление бнр.
- •36. 1)Станауленне сiстэм рэгулюемай эканомiкi у свеце. Прыкметы камандна-адмiнiстрацыйнай сiстэмы (кас. 2)Индустриализация.
- •37. Калектывізацыя сельскай гаспадаркі на Беларусі.
- •39. Асноуныя тэнДэнцыi iндустрыяльнага развiцця бсср ва умовах разгортвання наву:кова-тэхнiчнай рэвалюцыi
- •41. Становишча Беларуси у складзе з Польскай Дзяржавай.
- •42. Уключэннi Заходняй беларусi ў склад ссср. Пачатак вАв.
- •43. Расавая тэорыя фашызму. Генацыд на Беларуси.
- •44. Партызански Рух. Выники вАв.
- •45. Роля бсср на Мiжнароднай арэне.
- •46. Политика белорусизации, осн направления и итоги.
- •47. Развитие образования и науки б. В послевоенное время.
- •48. Хрущчоуская адлига.
- •49. Гарбачоуская перебудова.
- •54. Кyльтyра Беларyсi на сyчасным этапе.
- •50. Распад ссср.Независимость бсср. Создание снг.
- •51. Геапалитычнае становишча. Стварэнне саюзу.
- •5.Причины расселения и хоз деятельности првобытных людей на территории Беларуси. Хозяйственная деятельность людей на территории Беларуси в первобытную эпоху.
- •52. Дзяржауны суверэнитэт и канстытуцыя рб.
- •2. Станаўленне суверэннай Рэспублікі Беларусь. Канстытуцыя Рэспублікі Беларусь.
- •53. Сац.-эканам. Развиццё Беларуси.
- •12.Введение христианства и его влияние на развитие белорусских земель.
- •14.Крэўская унія. Палітычная барацьба ў вкл.
- •34.Грамадска-палітычнае сатановішча Беларусі ў канцы XIX – пачатку XX ст. Фарміраванне палітычных партый.
- •17. Прававое і палітычнае становішча вкл у складзе рп.
- •21. Рэфармацыя і контррэфармацыя на беларусі. Грамадска-палітычная і філасоўская думка. Берасцейская царкоўная унія: яе прычыны, значэнні і вынікі.
- •13.Утварэнне вкл. Унyтраная I знешняя палiтыка y канцы
- •33. Роля бсср на Мiжнароднай арэне.
- •15.Социально-экономическое развитие белорусских земель в составе вкл в 13-16ст.Аграрная реформа Жигимонта Августа.
- •40. Война Польши и России. Второе объявление бсср.
28. Буржуазные реформы 1860-1880г.
Рэформа 1861 г. Лiквiдавала прыгоннае права. Аднак гэтага было не дастаткова. Расii былi патрэбны iншыя рэформы дзяржаўна-палiтычнага ладу. У 60–70-я гады ўрад шэраг пастаноў аб правядзеннi рэформ: земскай, судовай, гарадской, ваеннай, у галiне народнай адукацыi i друку. Самай радыкальнай была судовая рэформа (20 лiстапада 1864 г.). Былi абвешчаны нязменнасць суддзяў, незалежнасць суда ад адмiнiстрацыi, вусны характар, спаборнасць i галоснасць судовага працэсу. Пры разглядзе крымiнальных спраў прадугледжваўся ўдзел у судовым працэсе прысяжных засядацеляў, ствараўся iнстытут адвакатаў. На Беларусi судовая рэформа пачалася толькi ў 1872 г. з увядзення мiравых судоў. Земская рэформа, прынятая 1 студзеня 1864 г., прадугледжвала стварэнне ў паветах i губернях выбарных устаноў для кiраўнiцтва мясцовай гаспадаркай, народнай асветай, медыцынскiм абслугоўваннем насельнiцтва i iншымi справамi непалiтычнага характару. На Беларусi была праведзена гарадская рэформа (прынята ў 1870, а пачалася ў 1875). Яна абвяшчала прынцып усесаслоўнасцi пры выбарах органаў гарадскога самакiравання. Права выбіраць і быць абранымі ў гарадскую думу атрымалі толькі тыя, хто плаціў гарадскія падаткі.Рэфармаванне армii ў Расii пачалося ў 1862 г., калi былi ўтвораны 15 ваенных акруг i скарочаны тэрмiн службы да 7–8 гадоў. У 1874 г. з была увядзена усеагульная воiнская павiннасць.Буржуазны характар насiлi школьная (1864 г.) i цэнзурная(1865 г.) рэформы. Школа абвяшчалася ўсесаслоўнай. Новы цэнзурны статут значна пашыраў магцымасцi друку.
18. Знешняя палітыка рп. Войны. 17. Речь посполитая в европейской геополитике.
Соседями РП с запада являлись Германские княжества(300 княжеств, 51 вольный город, и около 1500 частных рыцарских владений). Наиболее сильными были Австрия и Браденбург-Пруссия.
До 1667г Пруссия являлась вассалов РП. При короле Фридрихе 2 Пруссия усилила свои позиции и начала предъявлять претензии на польские земли. Во время семилетней войны(1656-1763) европейские гос-ва начали борьбу за польские земли. В этой войне участвовала Россия которая стремилась установить протекторат над РП. При Екатерине 2 развернулась дипломатическая подготовка к разделам РП.
Причинами являлись:
1 Отсутствие цетрализованной власти
2 Наличие шляхетских вольностей (вето)
3 Отсутствие сильной армии(шляхта боялась притока в армию селян)
4 Соседями являлись мощные абсолютные монархии(Россия, Австрия и Пруссия), заинтересованные в расширении своих владений.
В 1772 в Петербурге подписана конвенция об 1 поделе РП межу 3 странами. Второй поддел произошел между Россией и Пруссиейв 1793. В ответ на это произошло восстание Т. Кастюшки, охватившее не только Польшу, но и Литву и Беларусь. Российские войска вошли на территорию РП и подавили восстание. В 1795 – 3 подел между 3 странами. В результате к России отошла Беларусь. РП (ВКЛ и Польша) прекратили свое существование.
Першай вайной Рэчы Паспалітай была Лівонская. У падзеле Лівоніі пачынаюць праяўляць зацікаўленасць: Швецыя, Польшча, ВКЛ, Данія і Расія. Згодна з пагадненнем паміж Расіяй і Лівонскім Ордэнам ордэн абавязваўся не заключаць дагавораў з Польшчай. Але ён парушае гэта пагадненне. Гэта падштурхнула Івана Грознага пачаць у 1558 г. ваенныя дзеянні супраць Лівоніі.У выніку Лівонскай вайны аказалася спустошанай і зруйнаванай паўночна-усходняя частка Беларусі, загінула шмат насельніцтва, знішчаны культурныя каштоўнасці.Да актыўнай рускай палітыкі феадалаў падштурхнула “смута” ў Расіі. Таксама спрыяльныя ўмовы для правядзення актыўнай рускай палітыкі склаліся і ў тым, што памёр брат цара Дзмітрый. У ролі самазванца выступіў беглы манах.Праз год падман пачаў выкрывацца і масквічы зверглі Лжэдзмітрыя з прастолу. Праз некаторы час з’яўляецца новы Лжэдзмітрый, які нібыта ў другі раз цудам выратаваўся ад смерці. На дапамогу яму прыходзяць атрады польскіх магнатаў. Але ж і ён пацярпеў паражэнне.У 1609 г. польскі кароль Жыгімонт III распачаў адкрытую інтэрвенцыю супраць Расіі.Масква апынулася ў руках інтэрвентаў.У 1611 г. у Ніжнім Ноўгарадзе ствараецца народнае апалчэнне супраць інтэрвентаў. У кастрычніку 1612 г. апалчэнцы вызвалілі Маскву. У 1613 г. на расійскі прастол быў абраны Міхаіл Раманаў.Вайна 1654–1667 гг. – гэта нацыянальна-вызваленчая барацьба беларускага народа супраць польскіх паноў і каталіцкай экспансіі за ўз’яднанне з Расіяй. Амаль адразу былі заняты 33 гарады.Летам 1655 г. амаль уся Беларусь была занята рускімі войскамі.Не абмінула Беларусь і Паўночная вайна (1700–1721). Данія, Расія, Саксонія і Рэч Паспалітая заключылі саюз супраць Швецыі.Ваенныя дзеянні распачаў Аўгуст II. Праз некаторы час Данія церпіць параженне ад Карла XII.Пасля адной бітвы пад польскім горадам, дзе рускія атрымалі перамогу, галоўныя шведскія войскі накіраваліся на Беларусь. Пры набліжэнні шведаў беларускае насельніцтва хавала збожжа, жывелу. Шведскае войска галадала.Бітва паміж Левенгаўптам і Пятром І, які ўзначальваў атрад з 12 тыс. чалавек, адбылася 1708 г. Шведы пацярпелі паражэнне.Генеральная бітва Паўночнай вайны пачалася 27 чэрвеня 1709 г. наступленнем шведаў пад Палтавай. Руская армія атрымала бліскучую перамогу.Беларусь у выніку вайны страціла 700 тыс. жыхароў, многія паветы былі спустошаны.Такім чынам, войны Рэчы Паспалітай у другой палове XVII – XVIII ст., якія закранулі і Беларусь, не прынеслі і не маглі прынесці якіх-небудзь здабыткаў.