- •Марфалогія Прадмет і задачы марфалогіі
- •Сістэма часцін мовы ў беларускай мове
- •Назоўнік Агульная характарыстыка
- •Лексіка-грамытычныя разрады назоўнікаў
- •Граматычныя катэгорыі назоўніка: род, лік, склон Род назоўнікаў
- •Род запазычаных і складанаскарочаных назоўнікаў
- •Варыянтныя родавыя формы
- •Разыходжанні ў родзе назоўнікаў у беларускай і рускай мовах
- •Лік назоўнікаў
- •Разыходжанні ў ліку назоўнікаў у беларускай і рускай мовах
- •Склон назоўнікаў
Граматычныя катэгорыі назоўніка: род, лік, склон Род назоўнікаў
Род — гэта адна з універсальных граматычных катэгорый у беларускай мове. Яна ахоплівае не толькі назоўнік, але і прыметнік, лічэбнік, займеннік, а таксама некаторыя дзеяслоўныя формы (прошлы час, умоўны лад, дзеепрымет-нік).
Для назоўнікаў род з'яўляецца класіфікацыйнай (несловазмяняльнай), сінтаксічна незалежнай катэгорыяй. Гэта значыць, кожны назоўнік не змяняецца па родах, а мае ў сабе значэнне якога-небудзь аднаго роду.
Усе назоўнікі, здольныя мець форму адзіночнага ліку, размяркоўваюцца ў беларускай мове па трох родавых групах: 1) назоўнікі мужчынскага роду (дом, сад, горад); 2) назоўнікі жаночага роду (зямля, вясна, вада, радасць); 3) назоўнікі ніякага роду (мора, сонца, поле).
Акрамя таго, ёсць параўнальна невялікая група назоўнікаў агульнага роду. Яны абазначаюць асоб жаночага і мужчынскага полу, што выяўляецца ў кантэксце (сірата, плакса, ціхоня, туляга).
Па-за катэгорыяй роду знаходзяцца назоўнікі, якія маюць толькі множны лік: нажніцы, вароты, сані і інш. Род у такіх назоўнікаў не мае ніякага выражэння, г. зн. яны пазбаўлены гэтай катэгорыі.
Апорны канспект
Схематычна падзел назоўнікаў па родах паказаны ў наступнай табліцы.
Род |
Фармальныя паказчыкі роду |
Адметнае ў семантыцы |
Прыклады |
|
|
характар асновы |
канчаткі ў Н. і Р. склонах адз. ліку |
|
|
Муж-чынскі |
1) на цвёрды ці
мяккі зычны
2) » |
0-Н. -а ці -у — Р.
0 — Н. -я ці -ю — Р.
-а(-я) |
Назвы асоб муж. полу |
Лес, стэп, плашч, дроб, снег, дом, сын, чалавек Конь, край, вугаль, гай, карась, дзень, пуць (выкл. у Р.— пуці)
Бацька, дзядуля, дзядзька, тата |
Жаночы |
1) » 2) на мяккі зычны 3) на цвёрды або зацвярдзелы зычны |
-а(-я)—Н.; -ы(-і)-Р. 0 — Н.: -і — Р. 0-Н.: -ы — Р. |
|
Вада, сястра, мяжа, зямля Соль, далонь, моладзь Кроў, глыб, ціш, ноч, мыш |
Ніякі
Агульны
|
1) на цвёрды, мяккі ці зацвярдзелы зычны 2) на мяккі зычны 3) на –мя
на цвёрды ці мяккі зычны |
-о(-ё) -пад націскам -а/-е — не пад націскам -я(-ё)
Рознаскланяльныя
-а(-я) |
Назвы ма-ладых істот
Назвы асоб муж. і жан. полу |
Пісьмо, галлё, акно, сяло, слова, мора, поле, дрэва Дзіця (дзіцё), ягня (ягнё), цяля (цялё) імя, племя, стрэмя, полымя
Няўмека, манюка, сірата, Жэня, Галаўня |
Некаторыя назоўнікі мужчынскага роду, якія называюць асоб па сацыяльным становішчы, прафесіі, пасадзе і інш., могуць абазначаць асоб як мужчынскага, так і жаночага полу: майстар Сцяпанаў – майстар Сцяпанава, дырэктар марозаў – дырэктар Марозава.
Гэта значыць, марфалагічна, пры дапамозе канчаткаў, род у гэтых назоўніках не выражаны. Але дзеяслоў-выказнік у прошлым часе пры такім назоўніку-дзейніку ставіцца ў мужчынскім родзе, калі ідзе гаворка пра мужчыну, і ў жаночым родзе, калі ідзе гаворка пра жанчыну. Азначэнне-прыметнік з такім назоўнікам ужываецца ў мужчынскім родзе: На канферэнцыі выступіла вядомы прафесар Аляксандрава — На канферэнцыі выступіў вядомы прафесар Аляксандраў. Гэта азначае, што род такіх назоўнікаў выражаецца ў кантэксце, або сінтаксічна.