- •1. Засяленне беларускiх зямель.
- •2.Індаеурап. Перыяд.(балцкі і славянскі)
- •3. Увядзенне хрысцiянства на беларускiх землях. Культура у іх-хііі ст..
- •4.Узнiкн. Бел.: розн. Падых.Ы I канцэп.
- •5.Полацкае і Тураўскае княствы – першыя раннефеадальныя дзяржавы-манархіі на тэрыторыі Беларусі. Барацьба супраць крыжакоў I татара-манголаў.
- •6. Утварэнне вкл: розныя падыходы і канцэпцыі.
- •7.Палiт. Барац. Ў вкл у XIV-XV ст.(1341, 1377,1381 гг.)
- •8..Крэуская унія. Грамадз. Вайна у вкл 1386-1392. Востраускае пагадненне. Вітаут і цэнтраліз. Дзяржавы.
- •9. Асабл. Дзярж. І сасл. Ладу вкл. Тры статуты вкл.
- •10. Знешняя палітыка вкл
- •11. Фарміраванне бел. Народнасці.
- •12.Люблінская Унія. Утварэнне рп.
- •13.Грам.-палiт. Лад рп. Дзярж.-прававое станов. Вкл у складзе рп.
- •14.Брэсцкая царк. Унія. Уніяцкая царква.
- •15 Знешняя палiт. Рп. Войны др. Пал. 16-18 ст.
- •16. Паглыбленне паліт. Крызісу. Тры падзелы рп.
- •17. Культура Бел. У др. Пал. 16-18 ст. Асвета, кнігадрукаванне, літаратура.
- •18. Уваходжанне Бел. Ў склад Расiйскай Iмперыi. Унутраная паліт. Расійскага урада на Бел.
- •19. Адм. Прыг. Права. Бурж. Рэф. 60-х гг., іх асабл.
- •20. Паустанне 1863-64 гг. У Поль., Літве, на Беларусі.
- •21.Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусіў канцы хіх ст. – 1917.
- •22.Грамадска-палітычнае становішча Беларусі ў канцы XIX – пачатку XX ст. Фарміраванне палітычных партый.
- •23.Асабл. Сац.-экан. Развіцця Бел. У др. Пал. 19-пач. 20 ст. Сталыпінская рэформа.
- •24. Бел. У гады першай сусветнай вайны.
- •25.Лютауская бурж.-дэмакратычная рэвалюцыя. Перамога рэвалюцыі на Беларусі.
- •26.Барацьба бел. Народа супраць нямецкіх акупантау (1918). Абвяшчэнне бнр.
- •27. Бел. У перыяд польскай інтэрвенцыі (1919-20). Бел. Нацыян. Рух. Аднауленне бсср.
- •28.Утварэнне бсср. Аб’яднанне бсср з ЛітСср.
- •29.Пачатак мірнага будауніцтва. Нэп, вынікі, сутн.
- •30. Грамадска-паліт. Жыцце на Бел. У 20-30-я гады.
- •31. Асабл. І вынікі правядзення палітыкі індустрыялізацыі у Бел. У 20-30-я гады.
- •33.Культура у 20-30-я гг. Асвета, навука, выдавецтва.
- •34. Грамадска-паліт. Жыцце на Бел. У 20-30-я гады.
- •35. Зах.Бел. Пал уладай Польшчы у 1921-1939 гг.: сац.-эканам., паліт. І культурнае развіцце.
- •36.Перадваенны крызіс і пачатак 2-й сусв. Вайны. Уз’яднанне Зах. Бел. З бсср. Далуч. Віленшч. Да Літвы.
- •37. Нападзенне фашысц. Германіі на ссср. Абаронч. Баі на тэр. Бел.. Прычыны няудач Чырв. Арміі у пач..
- •38.Акупацыйны рэжым на тэр. Бел. У гады вАв.
- •39.Барацьба бел. Народа супраць ням.-фаш. Захопнікау у гады вАв.
- •40.Вызваленне Бел. Ад ням.-фаш. Захопнікау. Заканчэнне вАв і 2-й сусв. Вайны. Хто унес раш. Уклад?
- •41.Вызваленне Бел ад ням-фаш захопнікаў. Уклад бел народа ў разгром фашыстаў.
- •42.Аднауленне нар. Гасп. Рэспублікі пасля вАв. Подзвіг бел. Народа у адрадж. Роднай зямлі.
- •43.Асаблівасці эканам. Развіцця бсср у 50-я - пер. Пал. 80-х гг. Хх ст.
- •44.Палітыка перабудовы. Развал ссср. Абвяшчэнне суверэннай рб.
- •45.Рэспубліка Беларусь у міжнародным супольніцтве на сучасным этапе
- •46. Культура Беларусі на сучасным этапе
- •47.Этапы гіст. Шляху бел. Нар. Рб.
- •48. Рб на шляху рыначных рэформ. Асабл. Правядзення рыначных рэформ у 1994-2003 гг..
9. Асабл. Дзярж. І сасл. Ладу вкл. Тры статуты вкл.
Разгледзім паліт. структ. і дзярж. лад ВКЛ. 1) далуч. да ВКЛ слав. землі захоувалі адносн. самаст. і самабытнасць. Фармір-ся сіст. федэр-зму. 2) зацвердзілася сіст. намесн-вау: пасля смерці уладара адзін з сыноу застав. на месцы,а інш. уходзілі 3)ВКЛ фармір. як манар. з элем. фед-ізму, дзе княствы мелі адносн. самаст.. У далейш. ВКЛ набывала статус абмежав. манар., што выраж-ся у тым,што 1.умовы Крэус. уніі прадугл.. не спадч., а выбарную вялікакн. уладу. Выбірау князя вольны сейм – выш. заканад. орган улады у ВКЛ (суч. нац.сход РБ). 2.адмена пры Віт. абл. княжанняу і увядз. сіст. намесніцтвау садзейн. кольк.. росту і паліт. узвыш. у ВКЛ баярства, якое не хацела неабмеж. улады і дабів. для сябе больш прывілеяу. У 1-й пал. 16 ст. шляхта была уроунена у правах з магнат., феад. арыстакрат., ей была гарантав. паліт. асабіст. і маем. недатыкальн. Т.ч. манархія у ВКЛ была спадч. і неабмеж.
Асабл. дзярж. ладу: 1. скасав. абл. княж. і увядзенне сіст. намесн. не суправадж. пераносам ф-ый мясц. органау кірав. у цэнтр. Уруках князя не канцэнтрав. так шмат працы, як у Мас. гасп.. Таму у ВКЛ амаль не ствар.ніякіх цэнтраліз. устаноу 2. У 14 ст. пры ВкнЛ існавала Дума, якая не была дзярж. установай. Гэта была Рада пры ВКЛ, да я-х ен далучау карысн. людзей. Гал. ролю у ВКЛ адыгрыв. князі, потым баяры (шляхта), я-я абмяж. уладу князя. 3. Дума паступ. трансфарм. у Раду паноу, куды доступ па Гарадз. прывілеі мелі толькі катол., але потым і правасл. феад.. Рада паноу да сяр. 16 ст. складалася з 45 чал., а пот. -65. У яе складзе: канцлеры, падканц., катал. епіскапы, ваяводы, кашталяны, гетманы (каманд. узбр. сіламі), падскарбій (мін. фінанс.), маршалкі, некат. мясц. старасты і пісары. Назвы дзярж. чыноу польс.. Асн. справы выраш. Вольны сейм (усе члены Рады паноу, епіскапы і правасл., і уніяц.,выбран. дэпутаты з шляхты, я-я выбір. на павятов. сейміках. Сейм вызнач. унутр. і знешн. палітыку княства, устанаул. падаткі, выраш. судовыя справы, выбірау ВкнЛ, прызнач. кандыд. на інш. дзярж. пасады. Мясц. кірав. было даволі склад., захоув. стараж.рус.княствы на чале з князямі, пазбаул. прывілеяу. Частка княст. пераутв. у ваяводс.Больш дробн. адм.-тэрыт. адзінкай былі паветы на чале са старастамі. Падат. збіралі ключнікі.Мясц. кірав. мела свае прадст. органы – сеймікі, уя-іх удзельн. усе дэпутаты.
З 1522-1529 праводзіл. работа па кадэфікацыі права ВКЛ. У 1529г. прыняты 1-Ы Статут ВКЛ. У Зах. Еур. у той час карыст. Рымскім правам на лац. мове. У ВКЛ нормы розн. галін права былі зведзены у 1 закон – Звод законау. 1-Ы Статут падзелены на 13 раздзелау і на артык..
У 1566г. уведзены 2-і Статут ВКЛ, дабауляуся раздзел аб завяшч-х. Уведзены новыя нормы дзярж. і грамадз. права. Існавау да Люблінскай уніі 1569г., калі ВКЛ і Польшча аб’ядн. у РэчП.
У 1588г. уведзены 3-і Статут ВКЛ. Замацавау суверэнн. правы ВКЛ, шляхец. вольнасці, роуныя правы усяго насельніцтва (прапаганд. манеур), правапростых людзей выбіраць князя (няпрауда), замацавау свабоду рэлігій і іх раунапрауе. 12-ы артык. – не даваць палякам аселасці, званняу, зямлі і пасад. Дзейнічау і пасля таго, як ВКЛ прыпыніла існаванне ( 3 мая 1791) і да 1840 г., калі пасля пауст. супраць Расіі усе польскае выціскалася. У 17 ст. Статут быу перакладзены на польскую, нямецкую і рускую мовы і выкарыстаны у Саборным улажэнні 1649 г. у Маск. дзяржаве. Статуты напісаны на старажытнабеларускай мове.
Т.ч. паліт. рэжым ВКЛ прымау абрысы парламенцкай манархіі. Ен моцна адрознівауся ад паліт. рэжыму суседн. Мас.дзярж., якая дасягн. большых поспехау у справе цэнтраліз. і з’яул. спадчын. неабмежав. манархіяй.